|
GENEALOGIA
Wojciecha Edwarda Leszczyńskiego ur. 5
stycznia A.D.1960 - Myszków (n/Wartš).
J.K.M. Leh XVII Wojciech
Edward I
Heres Regni
Poloniae-Lehiae
Urodzenie
Wojciech Edward Leszczyński ur. 5
stycznia 1960 r., w miecie Myszkowie (nad Wartš),
na historycznej Ziemi pogranicza: Małopolski
i lšska, niedaleko Wielkopolski, w zasięgu Wielkich Moraw (820-906).
Historycznie Powiat
Lelowski; obecnie Powiat Myszkowski.
Miejsce
urodzenia i okolice
Wojciech Edward
Leszczyński urodził się na ziemi ojczyców tj. na Ziemi swoich przodków, gdzie
żył od kilku pokoleń ród Leszczyńskich "po mieczu" tj. na Ziemi Żareckiej i
Myszkowskiej i gdzie żył od wielu pokoleń ród Konieczniaków "po kšdzieli" na
Ziemi Siewierskiej - ex Księstwie Ksišżšt lšskich (Bytomskich,
Bytomsko-Kozielskich), a następnie ex Księstwie Biskupim Siewierskim.
O Biskupim Księstwie Siewierskim
Myszków, jako osada
już na poczštku XVI wieku przynależał do Księstwa biskupów krakowskich -
Księstwa Siewierskiego.
Dzieje Myszkowa sš
zwišzane od wieku XV do końca wieku XVIII z dziejami, tak Korony Królestwa
Polskiego,
jak z dziejami
biskupiego Księstwa Siewierskiego.
W okresie
trzeciego rozbioru Polski lat 1795-1802, Ziemie: Żarecka i Myszkowska zwišzane
sš z tzw. Nowym lšskiem - zaborem pruskim.
W okresie
napoleońskim lat 1803-1815, Ziemie: Żarecka i Myszkowska zwišzane sš z powstałym
Księstwem Warszawskim.
Od roku 1816 do
1919 Ziemie: Żarecka i Myszkowska wchodzš w skład Kongresowego Królestwa
Polskiego - zaboru rosyjskiego.
Podczas II Wojny
wiatowej, Ziemia Myszkowska była włšczona do Niemiec, za Ziemia Żarecka była
włšczona do Generalnej Guberni.
Rodzice
Syn Stanisława Mariana
Leszczyńskiego oraz Krystyny Marii Leszczyńskiej de domo Konieczniak.
Chrzest w.
Chrzest w. - 28
luty A.D.1960 - Parafia w. Stanisława BiM w Myszkowie.
Chrztu w.
udzielił Wikariusz - Przewielebny xs. Tadeusz Horzelski.
Bierzmowanie
Bierzmowanie -
20 listopada A.D.1973 - Parafia w. Stanisława BiM w Myszkowie - przyjęte imię:
Piotr.
Bierzmowania
udzielił biskup pomocniczy częstochowski - J.E. ks bp Tadeusz Szwagrzyk.
lub cywilny i
kocielny
A.D.1982
z Iwonš de domo
Leszczyńska (linia łęczycko-rawska Leszczyńskich)
Rodzic Chrzestny
dla:
Agnieszki z Krakowa
Anny z Gliwic
Bartosza z Jaworzna
Dzieci
Czworo dzieci.
Curriculum Vitae
Szkoła Podstawowa Nr 3
(dwa lata) a następnie Nr 5
(reorganizacja po wybudowaniu nowej szkoły Nr 5) w Myszkowie.
Technikum Elektroniczne
(obecnie Technikum Informatyczne) w Sosnowcu
- technik elektronik.
Akademia Ekonomiczna
(obecnie Uniwersytet Ekonomiczny) w Katowicach -
mgr ekonomii (spec. finanse).
Zaczynał swojš
pracę zawodowš w "Stalexport" S.A. Katowice (1985-1989).
Pobyt na
emigracji - Włochy (1989-1993).
Rodzinne biuro
turystyczne "LIVOY" sp. z o.o. (1993-1996).
Główny księgowy
"BREMBO Polska" sp. z o.o. (1996-1999).
Dyrektor
Zarzšdzajšcy "ABAS"
P.P.H.U. Sosnowiec (1999-2001).
Własna
działalnoć gospodarcza - konsulting i zarzšdzanie kryzysowe (recovery
management) - "Leszczyński & Partners" (2001-2008)
od 2006 jako
"Leszczyński & Partners" sp.k. - restrukturyzacja m.in. PTS S.A. -
Wielton S.A.
Założył 12 lipca 2006
roku z żonš Fundację im. Króla Stanisława Leszczyńskiego "QUOMODO" (www.quomodo.org.pl).
W 2008 roku
wyłšczył się z aktywnego życia gospodarczego, powięcajšc wyłšcznie czas na działalnoć
Fundacji "QUOMODO".
W 2010 roku
Fundacja "QUOMODO" wydaje ksišżkę "Dobra Królowa Maria Leszczyńska".
W 2012 roku
założył Klub "Gazety Polskiej Myszków h. Jastrzębiec" w Myszkowie, w celu lokalnej
dyskusji na tematy polityczne.
W 2014 roku
zaangażował się macro w działalnoć polityczno-społecznš.
W 2014 roku wraz
z J.W. Cezarym Mariuszem Tousty z Darłowa wskrzesił ideę Sejmików Ziemskich i królewskiego Sejmu Walnego.
W dniu 4-5 padziernika
A.D.2014 - na Zamku Królewskim w Niepołomicach, podczas obrad wskrzeszonego
Sejmu Walnego, pod węzłem Konfederacji Generalnej Niepołomickiej, zostaje,
prawem zwyczajowym, obrany
Marszałkiem Sejmu Walnego.
W dniu 19
grudnia 2015 roku w Starym Winiczu Sejm Walny pod laskš marszałkowskš Wojciecha
Edwarda Leszczyńskiego podjšł Uchwałę o zwoływaniu od 2016 roku Sejmów Walnych
Konstytucyjnych.
W dniach 18-20
marca 2016 roku, podczas obrad pierwszego, od 1791 roku, Sejmu Walnego
Konstytucyjnego pod laskš marszałkowskš Wojciecha Edwarda Leszczyńskiego, na
Zamku Leszczyńskich w Rydzynie, została podjęta Uchwała o wskrzeszeniu Królestwa
Polskiego. Zamknięto wówczas Konfederację Generalnš Niepołomickš a powołano do
życia Konfederację Generalnš Rydzyńskš.
W dniach 22-24
kwietnia 2016 roku, pod laskš marszałkowskš Wojciecha Edwarda Leszczyńskiego,
odbył się Sejm Walny Konwokacyjny Konstytucyjny w Darłowie - zlimitowany.
W dniu 28 maja
2016 roku, pod laskš marszałkowskš Wojciecha Edwarda Leszczyńskiego, odbył się
Sejm Walny Prymasowski Konstytucyjny w Łowiczu.
W dniach 9-11
czerwca 2016 roku, pod laskš marszałkowskš Wojciecha Edwarda Leszczyńskiego,
odbył się Sejm Walny Konwokacyjny Konstytucyjny w Baranowie Sandomierskim.
W dniach 15-17
lipca 2016 roku, zastał zaplanowany, pod laskš marszałkowskš Wojciecha Edwarda
Leszczyńskiego, Sejm Walny Elekcyjny Konstytucyjny w Gdańsku Oliwie.
W dniu 16 lipca
A.D.2016 - na Sejmie Walnym Elekcyjnym Konstytucyjnym w Gdańsku Oliwie, w
Zespole Pocysterskim,
zostaje obrany
wraz z żonš Iwonš, jako Dom Panujšcy, jako Dynastia Panujšca, jako Król i
Królowa Polski,
odpowiednio
Wojciech Edward I oraz Iwona Leszczyńska.
W dniu 17 lipca
A.D.2016 - na Sejmie Walnym Elekcyjnym Konstytucyjnym w Gdańsku Oliwie,
Marszałkiem Sejmu Walnego Konstytucyjnego zostaje J.W. Jarosław Florian
Kierznikowicz.
20 stycznia
A.D.2020 - Podczas obrad Sejmu Walnego w Płowcach otrzymuje Imię Leha XI jako
Król Polski-Lehii,
pełne Imię
królewskie: Leh XI Wojciech Edward I, Iwona Leszczyńska.
3 sierpnia
A.D.2020 - Podczas obrad Sejmu Walnego w Gdańsku Oliwie Para Królewska otrzymuje
Imiona:
Leh XI Wojciech
Edward I & Iwona Maria Leszczyńska de domo Leszczyńska
z Domu
Panujšcego Leszczyńskich - z Dynastii Lehickiej Leszczyńskich
odpowiednio herbu Wieniawa
- Król oraz herbu Belina - Królowa,
jak niżej:
Edyktem
królewskim z 20 grudnia A.D.2022 zmienił tytulaturę na:
Leh XIII Wojciech Edward
I.
Edyktem królewskim z 20 stycznia A.D.2023
zmienił tytulaturę na:
Leh XVII
Wojciech Edward I.
Zwołał
kilkanacie Sejmów Walnych zwyczajnych oraz od 2016 roku zwołuje Sejmy Walne
Konstytucyjne,
zamienione w wyniku tzw. "pandemii" na obrady Nadzw. Rady Senatu.
Od 2016 roku
zwołuje coroczne "Zjazdy Katolickie Christianitatis".
Otworzył 19
stycznia 2019
roku Konferencję Pokojowš w Gdańsku Oliwie "Pax Oliviensis".
Od 2020 roku
zwołuje corocznie "wiatowe Forum Ludobójstwa Słowian".
Zwołał "Kongres
Słowiański" w Sławnie A.D.2021.
Zwołuje
cykliczne Konferencje Ustrojowe "Constitutio Civitatis"
Zwołał "Kongres
Słowiański" w Krakowie A.D.2022.
Od 2015 roku
zwołuje w sierpniu coroczne Zjazdy dostojników wieckich i duchownych "Clerus &
Secularus" w Łęczycy.
Corocznie, od
2016 roku, odnawia: "luby Lwowskie", "luby Chojeńskie", "luby Brzeskie".
Można ledzić
działalnoć Króla elekta na:
www.królpolski.org.pl
www.metrykakoronna.org.pl
www.sejmwalny.org.pl
www.quomodo.org.pl
Kontakt:
kancelaria.krolewska.krola.polski@gmail.com
Dom Panujšcy Leszczyńskich
https://pl.wikipedia.org/wiki/Leszczynscy_herbu_Wieniawa
na anglojęzycznej Wikipedii
https://en.wikipedia.org/wiki/Leszczynski
DOM PANUJĽCY LESZCZYŃSKICH
GENEALOGIA
z okazji lubu Marii Leszczyńskiej z Ludwikiem XV = Królem Francji
"Pałac Leszczyńskich" - Samuel Twardowski
powięcony Domowi Leszczyńskich
Czcigodni Poddani!
Szanowni Państwo!
Zdajemy sobie
sprawę, że coraz więcej osób chciałoby poznać Nasz pełny życiorys oraz Naszš pełnš genealogię.
Jako osoba quasi publiczna,
uważamy, że informacje na temat przeszłoci Naszej Rodziny, powinny być
stopniowo udostępniane. Będziemy to robić!
Genealogia jest naukš
pomocniczš historii. Jest to fascynujšca nauka, bo kto nie chciałby wiedzieć, jak
najwięcej, o swoich przodkach, tak po mieczu, jak po kšdzieli?
Zwracamy uwagę jeszcze raz
Państwu, że genealogia jest naukš, a nie tylko wiedzš.
Dlatego trzeba znać aparat
naukowy dla tej dziedziny wiedzy, a przede wszystkim kierować się dšżeniem do
Prawdy.
W przypadku
genealogii konkretnej osoby, katolika z dziada pradziada, podstawowymi
dokumentami sš: kocielne metryki: chrztów, lubów i zgonów.
Od poczštku XIX wieku (czasy
Księstwa Warszawskiego) pojawiajš się
metryki wieckie.
W czasie tzw.
zaborów, metryki były pisane w językach zaborców. Następujš wówczas częste
przekłamania (literówki).
Problemem sš
końcówki nazwisk panny młodej np. Filipecka, Filipkówna a de facto w liczbie
pojedynczej Filipczak.
Pojawiła się już w
internecie
Nasza genealogia pisana przez osobę trzeciš ale jest to genealogia pisana przez
amatora-sensata, nastawionego na szukanie sensacji, a nie na dociekaniu prawdy.
Nikomu nie zabraniamy dociekania prawdy o naszych przodkach, natomiast osobom
wiadomie fałszujšcym prawdę o naszym Rodzie, będziemy wytaczać procesy cywilne
o zniesławienie. Już teraz wzywamy takie osoby o przedstawienie wpierw własnej
genealogii (zanim powiem ci, kim jestem, powiedz mi, kim ty jeste!).
Mamy nadzieję, że
osoby publiczne,
bioršc z nas przykład,
opublikujš swojš genealogię, przynajmniej do pięciu pokoleń
wstecz, tak po ojcu jak po kšdzieli (matce). W innym przypadku, mamy prawo
sšdzić, że albo chcš swojš przeszłoć rodzinnš ukryć albo jej nie znajš i nie
chcš znać.
Zbyt dużo w
ostatnich latach mamy "kukułczych jaj", by nie być uczulonymi na ten problem.
Skoro władza
publiczna chce Polaków przewietlać i inwigilować, to Naród ma prawo
przewietlić i "zinwigilować" władzę publicznš.
Ochrona danych
osobowych osób publicznych powinna chronić prywatnoć ale nie pochodzenie.
Być może, potrzebny
jest przepis prawny, regulujšcy te kwestie.
Przede wszystkim
kandydaci na Posłów i Senatorów oraz wszyscy przywódcy partii politycznych winni
upublicznić swoje genealogie.
W poszukiwaniach
archiwalnych wyranie widać proces niszczenia ksišg metrykalnych, a przez to
genealogii wielu osób.
Dotyczy to
szczególnie, kluczowego dla genealogii wielu Polaków wieku XVIII.
Genealogia jest
liniš spadkobrania; stšd zaborcy i okupanci byli i sš zainteresowani w
niszczeniu dokumentów dowodowych.
Niszczone sš nie
tylko księgi metrykalne ale przede wszystkim księgi hipoteczne. Zakładane sš
nowe hipoteki, rugujšce z pamięci pierwotnych włacicieli.
Remedium na to były
tzw. Lustracje Dóbr Królewskich, czyli domaganie się przez Króla nadań i praw
własnoci w dobrach królewskich z zachowaniem pełnej sukcesji własnoci od jak
najdawniejszych czasów.
Warto
wiedzieć, że obowišzek prowadzenia metryk kocielnych (chrztu, lubów oraz zgonów), wprowadziły Uchwały
Soboru Trydenckiego, który to Sobór zakończył obrady w roku 1563, a do których
prac, walnie przyczynili się biskupi Królestwa Polskiego.
Bylimy pierwszym
państwem - Królestwem, które przyjęło postanowienia - Uchwały Soboru
Trydenckiego. Zdecydował o tym Sejm Walny w Parczewie 7 sierpnia 1564 roku.
Królestwo Polskie,
jako pierwsze państwo na wiecie, przyjęło wszystkie Postanowienia Soboru Trydenckiego
i to w czasie szalejšcej Reformacji.
To dzięki tym
metrykalnym zapisom, możemy
quasi naukowo, bo w oparciu na wiarygodne dokumenty kocielne stwierdzać, kim byli nasi przodkowie.
Od razu pojawia się
w tym miejscu zagadnienie badań DNA, które obecnie, w sposób jeszcze bardziej
naukowy, mogš zdefiniować genealogię danej osoby.
Badanie DNA pozwala
potwierdzić lub obalić wywód tradycyjny; pozwala też uzupełnić "białe plamy"
w genealogii lub przyjęte hipotezy genealogiczne.
Oczywicie, tak jak
metryki mogš być zafałszowane, tak i badania DNA mogš być zafałszowane.
Szczególnie
niebezpieczne sš próby modyfikacji DNA człowieka, szczególnie modyfikacji
dziedzicznych.
Apelujemy o pilnš
ratyfikację
KONWENCJI Z OVIEDO
z 1997 roku.
Dlatego ostrożnie z
badaniami DNA, ale też ostrożnie z wywodami genealogicznymi nie opartymi na
oryginalnych dokumentach.
W
Naszym poniższym wywodzie
genealogicznym opieramy się na osobistej kwerendzie - badaniu metryk kocielnych, przyjmujšc założenie,
że sš to księgi w pełni wiarygodne.
Oparcie swojej
genealogii na kwerendzie metrykalnej - kocielnej, wymaga udania się
do danej Parafii lub Diecezji, by przejrzeć konkretne metryki dotyczšce naszych
przodków.
Generalnie, tak
archiwa parafialne, jak diecezjalne, sš udostępniane od 100 lat wstecz.
Obecnie wiele ksišg
metrykalnych jest udostępnianych internetowo.
W XVIII wieku
istniała tradycja prowadzenia duplikatów ksišg metrykalnych przez Urzędy
Miejskie. Tym samym wiele metryk można odnaleć w archiwach państwowych.
Logiczne, że im "dalej
w las", czyli poza wiek XIX (wstecz,) tym
trudniej o księgi metrykalne, aż w pewnym momencie możemy skorzystać wyłšcznie z już
opracowanych, przez innych, drzew
genealogicznych danego Rodu. Mamy w Naszym przypadku do czynienia z takim
opracowaniem dotyczšcym Rodu Myszkowskich (vide:
http://myszkowscy.pl/index.html),
choć mamy do tego opracowania wiele zastrzeżeń np. dlaczego nie wskazano metryki
Chrztu Anastazji Kwiecień de domo Myszkowska (vide:
) skoro
wskazano metryki jej braci: Walentego ur. 1862 oraz Wincentego ur.1865?
Należy
wiedzieć, że Słowianie, Lechy, Le[c]hici, Wenedowie, Sarmaci, Szczytowie vel Scytowie, nomen omen, szczycili się swoimi przodkami. Warstwa rzšdzšca oraz
szlachecka musiała zachowywać wywody genealogiczne, by nie utracić szlachectwa
(prawa do sprawowania władzy publicznej).
Udowodnione pochodzenie (nie
mylić z dobrym pochodzeniem) dawało przepustkę do stanu szlacheckiego.
Sam wywód
genealogiczny dawał kiedy przepustkę do władzy. Nie chodziło o dobrych przodków
ale przede wszystkim o pamięć o przodkach!
Nie wyobrażano sobie kiedy,
by szlachcic: Starosta, Wojewoda, Kasztelan, Kanclerz, Król, etc., mogli piastować swe
Urzędy
bez wywodu przodków, za które onegdaj uważano wywód genealogiczny lub jak kto woli drzewo
genealogiczne danej osoby, co najmniej 5 pokoleń wstecz.
Dzi mamy z tym problem, bo
niewiele osób publicznych, przedstawia wywód swoich dalszych przodków, a
najczęciej przedstawia wyłšcznie swój życiorys i co najwyżej swoich rodziców.
Wprowadzana
procedura in vitro oraz szczepienia oparte na genetyce, jeszcze bardziej burzš
obraz DNA konkretnej osoby i jej potomnych, jeszcze bardziej utrudniš w
przyszłoci wskazanie swoich przodków, szczególnie przez pokolenia przyszłe.
O jakiej genealogii
może mówić i pisać osoba urodzona z procedury in vitro? Sš to problemy trudne i
złożone.
Budowanie
Królestwa Polskiego-Lehii opieramy na tradycji, na dobrym zwyczaju, więc tradycja wywodów genealogicznych
Rodziny Królewskiej, w pełni Nas dotyczy.
Dlatego też, na poczštek, upubliczniamy
swojš genealogię, tak po mieczu, jak po kšdzieli, w formule tzw. rodowodu po
ojcu i po matce.
Rodowód oznacza, że
przedstawiamy przede wszystkim przodków męskich po ojcu i przodków męskich po matce.
Sukcesywnie
będziemy swojš genealogię rozszerzać i uzupełniać.
Na końcu wywodu
jest podana
data aktualizacyjna.
Przyjmujemy
oznaczanie postaci genealogicznych w ten sposób, że ojciec jest genealogicznš "1"
(Jedynkš), matka "2" (Dwójkš).
Ojciec ojca czyli
dziadek to: "1.1." a ojciec matki to "2.1."
Odpowiednio: żona
dziadka po ojcu (babka po tacie) to: "1.2.", babka po matce to: "2.2.", itd., itd.
Korzystalimy
m.in. z opracowań:
Genealogia Leszczyńskich h. Wieniawa
Genealogia Marii Leszczyńskiej
Urodzilimy
się w Myszkowie a tak dokładnie to w obecnej lewobrzeżnej dzielnicy Myszkowa,
Mijaczów.
Ma to znaczenie,
ponieważ dzisiejszy Myszków położony jest na dwóch brzegach rzeki Warty. Częć
lewobrzeżna to Mijaczów, Będusz, Mrzygłód; częć prawobrzeżna to Myszków Stary.
Częć lewobrzeżna
dzisiejszego Myszkowa należała kiedy do lšska; w czasach rozbicia
dzielnicowego do lšska Opolsko-Raciborskiego, następnie Bytomskiego,
Cieszyńskiego, a od roku 1443 do Księstwa Siewierskiego we władaniu biskupów
krakowskich.
Częć prawobrzeżna
dzisiejszego Myszkowa należała do Ziemi Krakowskiej - Małopolskiej w Powiecie
Lelowskim; sam Lelów z zamkiem był rubieżš Mazowsza.
Po matce mamy
pochodzenie lewobrzeżnego Myszkowa z dziedzictwem piastowskiego-lehickiego
lšska a następnie biskupiego Księstwa Siewierskiego, a po ojcu mamy pochodzenie
prawobrzeżnego Myszkowa i Żarek z dziedzictwem krakowskim - małopolskim -
rawskim - mazowieckim - kaliskim - wielkopolskim.
Urodzilimy się na
granicy małopolsko-lšskiej, stšd bliskie nam sš rodowo, tak Małopolska, jak
lšsk.
Wojciech Edward
Leszczyński - ur. 5 stycznia A.D.1960 - Myszków
Wywód genealogiczny
- Rodowód po ojcu i matce.
1.
Stanisław
Maryjan Leszczyński - ojciec - ur. 7 luty A.D.1932 Żarki - zm. 29 grudnia
A.D.1986 Myszków.
1.1.
Wacław
V Leszczyński
- dziadek - ur. 16 sierpnia A.D.1905
- Żarki - zm. 19 padziernika
A.D.1945 Myszków.
Akt Chrztu Wacława
-
Akt lubu Wacława i
Agaty -
:
Wacław Leszczyński
miał starszego brata
bliniaka - Stefana Leszczyńskiego - ur. 16 sierpnia A.D.1905 - Żarki - zm. 6
stycznia 1907 - Żarki.
1.2.
Agata
Leszczyńska de domo Maszczyk - prababka - ur. 1 luty 1902 Złoty Potok (Gorzków);
zm. 25 styczeń A.D.1970 Myszków.
brat: Tomasz Maszczyk
- ur. 14 listopad
A.D.1904 - Żarki.
1.2.1. Antoni Maszczyk - ur. 28 maja 1853 Wysoka Lelowska (par. Przybynów);
lub z Katarzynš Jędryszczak - 8 luty A.D.1876 - Staromiecie (Lelów);
siostra Tekla Maszczyk ur. 23 wrzenia 1851 Wysoka Lelowska (par.
Przybynów), rodzice chrzestni: Stanisław Fršcisz i Anna Kołodziejczyk.
1.2.2 Katarzyna Jędryszczak - ur.
ok. 1856 - Staromiecie (Lelów).
Rodzeństwo Katarzyny Jędryszczak:
- Marianna Jędryszczak ur. ok. 1871; zalubiona Piotr Słabosz (lub 1889); zm.
ok. 1933.
1.2.2.1.
Bartłomiej Jędryszczak - ur. 16 sierpnia 1828, Gorzków (Staromiecie - Lelów);
zm. 16 marca 1873 - Gorzków (Staromiecie - Lelów).
1.2.2.2.
Franciszka Lech - ur. 3 marca 1828 - Gorzków (Staromiecie - Lelów).
Rodzeństwo Franciszki:
- Marianna Lech - ur. 9 marca 1821 Lelów.
1.2.2.2.1. Paweł
Lech - ur. ok. 1791 Mełchów; rolnik.
1.2.2.2.1.1.
Wojciech Lech - ur. 16 kwietnia 1749 - Lelów.
1.2.2.2.1.1.1.
Kazimierz Lech
1.2.2.2.1.1.2.
Marina
1.2.2.2.1.2.
Kunegunda
1.2.2.2.2.
Jadwiga Lech de domo Kańska vel Kania - ur. ok. 1796; zm. 17 stycznia 1869 Gorzków (Staromiecie).
Rodzeństwo Jadwigi:
- Franciszek Kański - ur. ok. 1812 Lelów, majster kunsztu szewskiego; lub Lelów
11 lutego 1833 z Franciszkš Niedostatek ur. ok. 1813 w Lelowie, c. Mikołaja i
Tekli Niedoststków.
- Sencjusz Kański - ur. 8 grudnia 1814 Lelów; lub Lelów 13 czerwca 1836 z
Cecyliš Klimas ur. ok. 1815 Zbyczyce, c. Stanisława i Agaty de domo
Paklińska.
- Marcin Kański - ur. 14 padziernika 1817 Lelów.
1.2.2.2.2.2.
Barbara Mistecka - ur. ok. 1787; zm. 1842 Lelów.
Rodzeństwo Barbary:
- Rafał
Mistecki - ur. ok. 1788, kunsztu szewskiego; zalubiony z Mariannš Kwiatkowskš -
syn Paweł Mistecki ur. 20 marca 1814 w Lelowie.
1.2.2.2.2.2.1.
Franciszek Mistecki
1.2.2.2.2.2.2.
Katarzyna
1.2.1.1. Jan Maszczyk - ur. 2 luty 1831 - Przybynów - Wysoka Lelowska;
lub z Mariannš Gradzik - 11 luty 1850 - Przybynów; zm. 29 lipiec 1856; jako
wdowiec polubił 21.10.1867 Przewodziszowice Żarki Mariannę Wyporskš wdowę.
1.2.1.1.1. Antoni Maszczyk - ur. 30 maja 1802 - Wysoka Lelowska (par. Przybynów), lub z Petronellš
Kokosińskš - 5 luty 1825 Przybynów;
w dniu 3 czerwca 1856 roku, jako wdowiec, polubił w Żarkach Mariannę Wyporskš.
Rodzeństwo Antoniego Maszczyka:
- Wojciech Maszczyk - ur. 07.02.1826 Wysoka Lelowska (par. Przybynów);
Chrzestni: Jakub Dyja i Scholastyka Rotter;
lub 1863 Żarki z Józefš Sikorskš.
- Katarzyna Maszczyk - ur. 18.04.1834 Wysoka Lelowska (par. Przybynów); Crzestni:
Franciszek Fršcisz i Anna Sytniowska;
- Franciszek Maszczyk - ur. 30.11.1841 Wysoka Lelowska (par. Przybynów);
Chrzestni: Wojciech Fršcisz i Katarzyna Wawrzyniak;
1.2.1.1.1.1.
Michał Maszczyk - ur. 28 sierpnia 1771 - Młyn (par. Przybynów), lub z Agnieszkš
Fršcisz - 26 styczeń 1789 - Przybynów.
1.2.1.1.1.1.1.
Jacek Maszczyk - ur. 21 sierpnia 1728 - Młyn Czarka (par. Przybynów), lub z
Katarzyna Zasik - 26 listopada 1758 - Przybynów, zm. 22 marca 1786 - Wysoka
(par. Przybynów).
1.2.1.1.1.1.1.1.
Grzegorz Maszczyk, lub z Zofiš Barczyk - 27 lipiec 1721 - Stara Kunia (par.
Koziegłówki), zm. 1 sierpnia 1739 Młyn Czarka (par. Przybynów).
1.2.1.1.1.1.1.2.
Zofia Barczyk
1.2.1.1.1.1.2.
Katarzyna Zasik - ur. 24 lipca 1749 Przybynów (Młyn).
1.2.1.1.1.1.2.1 Piotr Zasik lub z Franciszkš 1740 Przybynów.
1.2.1.1.1.1.2.2 Franciszka Mizera ur. 6 marca 1726 Wysoka Przybynów.
rodzeństwo: Małgorzata Mizera - ur. 1724 Wysoka Przybynów.
Szymon Mizera - ur. 1729 Wysoka Przybynów.
1.2.1.1.1.1.2.2.1. Bartłomiej Mizera (Młynarz MIZERA).
1.2.1.1.1.1.2.2.2.ex. Agnieszka.
1.2.1.1.1.1.2.2.2. Marianna Smardzowska (Młyn Smardzów - Smardzów nad Wartš).
1.2.1.1.1.2.
Agnieszka Fršcisz - ur. 11 stycznia 1772 - Wysoka Lelowska (par. Przybynów), zm.
19 marca 1837 - Wysoka Lelowska (par. Przybynów),
1.2.1.1.1.2.1.
Kacper Fršcisz - zm. 20 wrzenia 1800 - Wysoka Lelowska (par. Przybynów), lub z
Juliannš Fršcisz 26 kwietnia 1761 - Przybynów.
1.2.1.1.1.2.2.
Julianna Fugas - ur. 20 maja 1744 - Wysoka Lelowska (par. Przybynów).
1.2.1.1.1.2.2.1.
Stanisław Fugas - ur. ok. 1696; zm. 31 stycznia 1751 - Wysoka Lelowska (Przybynów).
1.2.1.1.1.2.2.2.
Anastazja Fugas - ur. ok. 1705; zm. 2 sierpnia 1745 - Wysoka Lelowska (Przybynów).
1.2.1.1.2.
Petronella Kokosińska - ur. 19 maja 1806 - Mijaczów-Myszków (par. Mrzygłód).
1.2.1.1.2.1.
Mikołaj Kokosiński (Kokoszka) ze chrztu Nicolaus de Tolentino [od w. Mikołaja z
Tolentino 1245-1305 - augustianina] - ur. 6 wrzenia
A.D. 1770 Rokitno Szlacheckie (par. Cišgowice); lub z Elżbietš Pilarskš 5 stycznia 1806 Mrzygłód - Myszków,
zm. 14 sierpnia A.D.1829 Wysoka Lelowska (par. Przybynów).
1.2.1.1.2.1.1.
Piotr Kokoszka ur. 1745 Wojkowice Kocielne (Dšbie); zm. 1837 Cišgowice (Rokitno);
1.2.1.1.2.1.1.1.
Szymon Kokoszka - lub z Agnieszkš Pasamonik (Dšbie) 22 luty 1737 Wojkowice Kocielne;
1.2.1.1.2.1.1.2.
Agnieszka Pasamonik;
1.2.1.1.2.1.1.2.1. Michał Pasamonik - lub z Annš Drozd 1714 Wojkowice
Kocielne;
1.2.1.1.2.1.1.2.2. Anna Drozd;
1.2.1.1.2.1.1.2.2.1. Walenty Drozd;
1.2.1.1.2.1.1.2.2.2. Anna;
1.2.1.1.2.1.2.
Gertruda Gola vel Golek vel Golecka vel Galowska? W 1809 roku urodziła bliniaki
Andrzeja i Elżbietę Kokoszka Cišgowice (Rokitno); zm. 1822 Cišgowice (Rokitno);
1.2.1.1.2.1.2.1.
Bartłomiej Gola - syn. Michała i Teresy Kokoszka; lub z Agatš Modrzejowskš 1821
Cišgowice; zm. 1827 Cišgowice (Rokitno);
1.2.1.1.2.1.2.2.
Agata Modrzejowska - córka Kazimierza i Barbary Mazur;
1.2.1.1.2.2.
Elżbieta Pilarska - ur. 1785 Mijaczów (Myszków), zm. 7 grudnia 1852 - Wysoka Lelowska (par. Przybynów).
1.2.1.1.2.2.1.
Walenty Pilarski ur. 1740
1.2.1.1.2.2.2.
Magdalena Pilarska de domo Nawara ur. 1740
1.2.1.2. Marianna Gradzik - ur. 7 sierpnia 1827 Wysoka Lelowska (par. Przybynów).
Rodzeństwo Marianny Gradzik:
- Tomasz Gradzik - ur. 1822
Przybynów (Wysoka Lelowska);
- Konstancja Gradzik - ur. 1824
Przybynów (Wysoka Lelowska);
- Jan Gradzik - ur. 1829
Przybynów (Wysoka Lelowska);
- Wawrzyniec Gradzik - ur. 1831
Przybynów (Wysoka Lelowska);
- Andrzej Gradzik - ur. 1835
Przybynów (Wysoka Lelowska);
1.2.1.2.1 Józef Gradzik - ur. 19 marca 1800 - Wysoka Lelowska (par. Przybynów). lub z Katarzynš Rajczyk - 22 maja 1822
- Przybynów; zm. 10 sierpnia 1854 Wysoka Lelowska (par. Przybynów).
1.2.1.2.1.1 Paweł Gradzik - ur. 08.01.1768 Wysoka Lelowska (par. Przybynów); lub z Zuzannš Helenš Kłosek (Kłosowskš) - 8 maja 1796 - Wysoka
Lelowska (par. Przybynów); zm. 11 czerwca 1843 - Wysoka Lelowska (par. Przybynów);
1.2.1.2.1.1.1.
Mikołaj Grad[zik] - ur. ok. 1711; zm. 03.05.1769; lub z Zofiš Maszczyk
19.07.1746 Wysoka Lelowska (par. Przybynów);
1.2.1.2.1.1.2.
Zofia Maszczyk - ur. 13.04.1725; zm. po 1768;
1.2.1.2.1.1.2.1.
Andrzej Maszczyk;
1.2.1.2.1.1.2.2.
Ewa;
1.2.1.2.1.2
Zuzanna Helena Kłosek (Kłosowska) - ur. 31 lipiec 1778 - Przybynów (Suliszowice);
zm. 26 sierpnia A.D.1846.
1.2.1.2.1.2.1 -
Jan Kłosek - ur. ok. 1735; lub z Mariannš Wilk - 19 listopada A.D.1765 - Przybynów (Wysoka
Lelowska); zm. 21 marca 1817 Wysoka (Przybynów).
1.2.1.2.1.2.2. -
Marianna Wilkówna (Wilk).
1.2.1.2.2
Katarzyna Rajczyk - ur. 2 maja A.D.1792 - Przybynów; zm. 26 stycznia 1846
Przybynów (Wysoka Lelowska).
1.2.1.2.2.1 Józef Rajczyk - ur. 17 marca A.D.1743 Młyn Przybynów; lub z Ewš Kołoziankš (Koł[o]aczek
vel Kołacz) - 24 lipca A.D.1782 - Przybynów.
1.2.1.2.2.1
Sebastian Rajczyk - Młyn Przybynów; lub z Agnieszkš 1713 - Przybynów.
1.2.1.2.2.1.1.
Baltazar Rajczyk - Młyn Przybynów.
1.2.1.2.2.1.1.1.
Bartłomiej Rajczyk - Młyn Przybynów.
1.2.1.2.2.1
Agnieszka Rajczyk - zm. 15 sierpnia 1746 Młyn Przybynów.
1.2.1.2.2.2 Ewa Kołozianka (Koł[o]aczek vel Kołacz) - zm. 1819.05.05 Przybynów.
1.1.1.
Antoni
Leszczyński - pradziadek -
szewc - ur. 8 sierpnia A.D.1862 Żarki - zm.
10 maja1925 Żarki.
Akt lubu Antoniego
i Anastazji
-
- 20 kwiecień 1902
- Żarki.
1.1.2ex. - pierwsza
żona -
Barbara Leszczyńska
de domo Sikorska córka Macieja i Agnieszki Piętak
(l. 1857 - Żarki) - ur. 24 listopada 1859 r. - Żarki; zm. 27 stycznia 1902 Żarki; lub z
Antonim Leszczyńskim - 16 listopada 1884 - Żarki.
Maciej Sikorski -
syn Jana i Anny Malankiewicz (lub 1828 Żarki).
Agnieszka Piętak -
córka Jakuba i Magdaleny Zadroż.
Dzieci
Antoniego Leszczyńskiego i Barbary de domo Sikorska:
 |
Stanisława
Leszczyńska - ur. 22 wrzenia 1886 roku - Żarki;
|
|
Marianna
Leszczyńska - ur. 14 sierpnia 1887 roku - Żarki; zm. 26 listopada 1889 - Żarki;
|
|
Stanisław Jan
Leszczyński - ur. 6 maja 1890 roku - Żarki; zm. 5 padziernika 1906 roku Żarki;
|
1.1.2ex.1. Maciej
Sikorski - szewc, ur. ok. 1833, s. Jana i Anny Malankiewicz - lub 1828 - Żarki;
lub z Agnieszkš Piętak - 21 stycznia 1857 r. - Żarki.
1.1.2ex.1.1. Jan
Sikorski - ur. 1811 - Żarki; lub z Annš Malankiewicz - 1828 - Żarki.
1.1.2ex.1.2.
Marianna Malankiewicz.
1.1.2ex.1.2.1.
Wojciech Malankiewicz, lub z Mariannš Bujak 1796 - Żarki.
1.1.2ex.1.2.2.
Marianna Bujak(owska).
1.1.2ex.1.1.1.
Wojciech Sikorski; lub z Matiannš Zembik - 1808 - Żarki.
1.1.2ex.1.1.2.
Marianna Zembik.
1.1.2ex.1.1.2.ex
Wiktoria Kuter.
1.1.2ex.2.
Agnieszka Piętak - ur. ok. 1839 - Żarki.
1.1.2ex.2.1. Jakub
Piętak - lub z magdalenš Zadroż - 17 lutego 1830 r. - Żarki.
1.1.2ex.2.1.1.
Antoni Piętak - lub z Rozališ Bubel - 1809 - Żarki.
1.1.2ex.2.1.2.
Rozalia Bubel (Rodzina Bubel była włacicielem młynów w Żarkach i Leniowie -
Walenty, Aleksy, Kazimierz Bubel).
1.1.2ex.2.2.
Magdalena Zadroż.
1.1.2ex.2.2.1.
Paweł Zadroż; lub z Barbarš Skorek - 1796 - Żarki.
1.1.2ex.2.2.2.
Barbara Skorek.
1.1.2.
Anastazja
Leszczyńska de domo Kwiecień
- prababka - ur. 25 grudzień 1871 Goleniowy (córka:
Stanisław Kwiecień oraz Marianna Kwiecień de domo Myszkowska vide
poniżej.
Akt Chrztu w.
Anastazji Kwiecień
-
, lub z Antonim
Leszczyńskim - 20 kwiecień 1902 r.; zm. 1 kwietnia
1928 (Leniów) Żarki.
Rodzeństwo Anastazji Kwiecień:
|
Wincenty Kwiecień -
ur. 25 marzec 1865 Goleniowy.
|
|
Ignacy Kwiecień -
ur. 27 lipiec 1868 Goleniowy; zm. 26 czerwca 1933 Goleniowy Chałupki.
|
|
Franciszek
Kwiecień - ur. 1 padziernika 1876 Goleniowy.
|
Dzieci
Antoniego Leszczyńskiego i Anastazji de domo Kwiecień:
|
Helena Władysława
Leszczyńska - ur. 16 maja 1903 r. Żarki.
|
|
Stefan i
Wacław
Leszczyńscy (bliniacy) - ur. 16 sierpnia 1905 r. Żarki.
|
|
Zofia Leszczyńska -
ur. 6 kwietnia 1907 r. Żarki; polubiła 4 listopada 1923 r. Jana Misiaka s. Adama i Anny Królik.
|
|
Marianna
Leszczyńska - ur. 28 marca 1910 r. Żarki; zm. 17 grudnia 1910 r Żarki.
|
1.1.2.1
Stanisław
Kwiecień - ur. 5 maja 1831 r. Kidów Wierzbica, rodzice chrzestni: Jędrzej
Kwiecień i Agnieszka Matajowska; lub z Mariannš Myszkowskš -
12.07.1857 Szczekociny; zm. 6 marca 1882 Goleniowy.
Rodzeństwo Stanisława
Kwiecień:
- Sebastian Kwiecień - ur. 20 stycznia 1837 Goleniowy; lub 1857 Goleniowy z Antonina Zagórska c. Marcina i Teresy Skóra; zm. 1867 Goleniowy.
- Wojciech Kwiecień - ur. 20 kwietnia 1838 Goleniowy Przybyszów; lub 1862 Goleniowy z Marianna Bałkowska c. Jana i Franciszki Tumel.
- Tomasz Kwiecień - ur. 29 grudnia
1839 Goleniowy Przybyszów.
- Sylwester Kwiecień - ur. 31 grudnia 1840 Goleniowy
Przybyszów; lub 1863 Goleniowy z Rozališ
Strzelecka c. Kazimierza i Barbarš Francuz; zm. 1898 Goleniowy.
- Zuzanna Kwiecień - ur. 20
wrzenia 1842 Goleniowy Przybyszów; zm. 1843 Goleniowy.
1.1.2.1.1.
Grzegorz
Kwiecień - ur. ok. 1809 Goleniowy; (lub z Franciszkš Grabowskš 15 lutego 1830
Szczekociny Nawsie.
Rodzeństwo Grzegorza Kwiecień:
- Agnieszka Kwiecień - ur. 14.01.1813 Goleniowy; zm. 2 stycznia 1849 Goleniowy.
- Jakub Kwiecień - ur. 20.07.1816 Goleniowy; lub Małgorzata Chojnacka; zm.
01.02.1879 Goleniowy Tarnawa Góra.
- Wincenty Kwiecień - ur. 23.03.1819 Goleniowy.
-
Paweł Kwiecień - ur. 24.01.1821 Goleniowy.
-
Weronika Kwiecień - ur. 06.04.1824 Goleniowy; zm. 3 luty 1870 Goleniowy.
-
Marcjanna Kwiecień - ur. 04.01.1827 Goleniowy; zm. 22.02.1827 Goleniowy.
-
Błażej Kwiecień - ur. 02.02.1829 Goleniowy; zm. 19.02.1867 Goleniowy.
-
Wincenty Kwiecień - ur. 15.01.1833 Goleniowy.
1.1.2.1.1.1. Józef
Kwiecień - ur. 1785 Goleniowy; lub z Rozališ Drzazga 24.10.1808 Goleniowy; zm.
31 stycznia 1844 Goleniowy.
1.1.2.1.1.1.1.
Klemens Kwiecień - ur. ok. 1758; zm. 4 luty 1844, lat 86, Goleniowy Tarnawa Góra.
1.1.2.1.1.1.1.
Urszula
1.1.2.1.1.1.1.1.
Izydor Kwiecień
1.1.2.1.1.1.1.2.
Agnieszka
1.1.2.1.1.2.
Rozalia (Róża) Drzazga - ur. ok. 1784; zm. 1 luty 1844 Goleniowy.
Rodzeństwo Rozalii:
- Urszula Drzazga p.v. Wójcik - ur. ok. 1792 - zm. 23 padziernik 1827
Goleniowy.
- Tekla Drzazga p.v. Cipior - ur. ok. 1795; zm. 29 lipca 1845 Goleniowy.
- Jan Kanty Drzazga - ur. ok. 1798; zm. 3 stycznia 1867 Goleniowy.
- Dominik Drzazga - ur. ok. 1799; zm. 4 lipiec 1875 Goleniowy.
1.1.2.1.1.2.1.
Józef Drzazga - zm. 1806 Goleniowy.
1.1.2.1.1.2.2.
Gertruda Zynek - ur. 1766 Chroberz; zm. 19 kwietnia 1823 Goleniowy.
1.1.2.1.1.2.2.1.
Jan Zynek - lub z Kunegundš Kura 1758 Chroberz.
1.1.2.1.1.2.2.2.
Kunegunda Kura.
1.1.2.1.2.
Franciszka Grabowska - ur. 30 marzec 1805
Kidów Solca; lub z Grzegorzem Kwiecień 15
lutego 1830 Szczekociny Nawsie; zm. 27 stycznia 1847 Goleniowy - zgłaszajšcy Jakób Kwiecień lat 31 i Dominik Drzazga lat 40.
Rodzeństwo Franciszki Grabowskiej:
1. Wojciech Grabowski - ur. 1801; zm. 17 grudnia 1803 Kidów Solca.
2. Marianna Grabowska - ur. 26 kwietnia 1803 Kidów Solca; lub z Jędrzej
Kwiecień s. Antoniego i Katarzyny Brożek - 26 luty 1821; zm. 14 maja 1842 Kidów
Wierzbica.
3. Wojciech Grabowski - ur. 30 marzec 1807 Kidów Solca.
4. Józef Grabowski - ur. 27 marzec 1810 Kidów Solca.
5. Jan Grabowski - ur. 31 sierpnia 1813 Kidów Solca.
1.1.2.1.2.1. Szymon
(Stanisław) Grabowski; jak wynika z metryki lubu
Franciszki Grabowskiej i Grzegorza Kwiecień;
(natomiast z metryki zgonu: Franciszki Kwiecień do
domo Grabowskiej wynika, że ojcem był Stanisław Grabowski); zm. 27 luty 1821 Kidów
Solca.
1.1.2.1.2.2.
Marianna Nowak alias Nowacka alias Nowakowska (lub Franciszka de domo NN) - ur. 1773 Szczekociny Solca; zm.
18 stycznia 1831 Kidów Wierzbica. Z metryki zgonu
Franciszki Kwiecień do domo Grabowskiej
wynika, ze matkš była Franciszka de domo NN.
UWAGA!
Rodzicami
metrykalnymi Franciszki Kwiecień do domo
Grabowskiej byli: Szymon Grabowski i Marianna Nowak (Nowakowska). Być może
rodzicami naturalnymi byli Stanisław Grabowski i Franciszka nieznanego nazwiska.
Tropy wiodš do
Szczekocin, gdzie podczas lubu Grzegorza Kwietnia i Franciszki Grabowskiej za
rodziców Franciszki podano: Szymona Grabowskiego i Mariannę Nowak (Nowacka, Nowakowska).
Zapewne Szymon Grabowski i Marianna Nowak (Nowacka, Nowakowska) byli
rodzicami wychowujšcymi Franciszkę Grabowskš, którš być może przysposobili
(adoptowali). Ale czy byli rodzicami naturalnymi? Kim byli Stanisław Grabowski i
Franciszka de domo NN?
1.1.2.2.
Marianna Myszkowska - ur. 22.06.1833 Moskorzew;
rodzice chrzestni: Jędrzej Biskupski i Zofia Ćwiklińska; zm. 17.12.1890
Sprowa, par. Goleniowy;
lub z: Stanisław Kwiecień - 12.07.1857 Szczekociny,
w obecnoci wiadków Mateusza Stolarskiego lat 30 i Tomasza Zygmunta lat 50).
1.1.2.2.1.
Wojciech Myszkowski
- ur. 1800 Pełczyska,
fornal dworski, lub 21.11.1825 Moskorzew - Anna Herej
ze wsi Perzyny; zm. 19 sierpnia 1833 Moskorzew.
1.1.2.2.2. Amna
Helena
Herej - ur. 26 lipca 1803 Perzyny par. Moskorzew; lub 21.11.1825 Moskorzew - Wojciech Myszkowski,
wiadkowie lubu: Walenty Puto i Stanisław Kopeć; zm.
15 stycznia 1861 Moskorzew (zgłaszajšcy: Paweł Herej lat 52 i
Stanisław Kwiecień
lat 30 - włocianie z Moskorzewa).
Rodzeństwo
Anny Heleny Herej:
1. Franciszek Herej - ur. 28 marzec 1801 Moskorzew - bliniak Katarzyny.
2. Katarzyna Herej - ur. 1801 Moskorzew - bliniak Franciszka.
3. Jadwiga Teresa Herej - ur. 13 wrzenia 1805 Moskorzew; zm. 24 listopad 1805
Moskorzew.
4. Paweł Herej - ur. 12 styczeń 1807 Moskorzew - żona Rozalia Szczerba.
5. Wawrzyniec Herej - ur. 10 sierpnia 1809 Moskorzew.
6. Franciszka Herej - ur. 9 kwietnia 1812 Goleniowy Chebdzie.
7. Jan Herej - bliniak Grzegorza - ur. 7 marzec 1815 Moskorzew.
8. Grzegorz Herej - bliniak Jana - ur. 7 marzec 1815 Moskorzew - żona Justyna
Drzazga a następnie Tekla Teper - ur. 20 wrzenia 1814 Moskorzew Wola Chlewiska
z ojca Stanisława i Franciszki Tokarskiej - jako siostra bliniaka Mateusza.
Dzieci Grzegorza Herej i Tekli Teper:
1. Rozalia Herej - zm. 26 marca 1853 Moskorzew, lat 2.
2. Wincenty Herej - zm. 7 maja 1860 Moskorzew, lat 6.
8. Błażej Herej - ur. 2 luty 1820 Moskorzew, rataj dworski, służšcy dworski;
żona Franciszka z Nowalików; zm. 23 lipca 1860 Moskorzew.
Dzieci
Wojciecha Myszkowskiego i Anny Herej:
1. Agnieszka Myszkowska
- ur. 12.01.1829 Moskorzew.
2. Marianna Myszkowska
- ur. 22.06.1833 Moskorzew (wiadkowie chrztu: Wojciech Herej - włocianin,
wyrobnik z Moskarzewa, lat 50 i Sebastian Zieliński - włocianin, zagrodnik z
Moskarzewa, lat 40; rodzice chrzestni: Andrzej Biskupski i Zofia Ćwiklińska); zm. 17.12.1890 Sprowa, par. Goleniowy;
lub ze Stanisławem Kwiecień 12.07.1857 Szczekociny - urodzonym 6.05.1831 Wierzbica, par.
Kidów; ojciec Stanisława: Grzegorz Kwiecień;
matka: Franciszka Grabowska ur. 1807 - zm. 27.01.1847 Goleniowy - córka Stanisława i
Franciszki.
Dzieci
Marianny Myszkowskiej i Stanisława Kwiecień:
1. Marianna Kwiecień
- ur. 1858 Moskorzew);
lub 29.01.1878 Goleniowy z Stanisław Sap - ur. 1858 Sprowa);
ojciec: Wawrzyniec Sap,
matka: Anastazja Pałka.
2. Walenty Kwiecień
- ur. 8.02.1862 Goleniowy.
3. Wincenty Kwiecień
- ur. 25.03.1865 Goleniowy.
4. Ignacy Kwiecień
- ur. 27.07.1868 Goleniowy;
lub 6.02.1895 Goleniowy z Julianna Kubiak - ur. ok. 1875; ojciec: Andrzej Kubiak
- ur. ok. 1840, s. Karola i Katarzyny Grzelak;
matka, lub 11.11.1861 Sprowa Chałupki, par.Goleniowy - Urszula Marszałek ur.
ok. 1840, c. Józefa i Marianny z domu Zawalska.
5.
Anastazja Kwiecień
- ur. 25.12.1871 Goleniowy)
-
patrz wyżej.
6. Franciszek Kwiecień
- ur.1.10.1876 Goleniowy;
zm. 30.05.1877 Goleniowy.
7. Jan Myszkowski - ur. 20.06.1841 Moskorzew).
1.1.2.2.2.1.
Wojciech Herej ur. ok. 1781; stróż dworski; wolarz dworski, mieszkał: 1825 r. Moskorzew; lub 1800 Moskorzew; zm. 28 stycznia
1842.
1.1.2.2.2.1.1. Jan
Herej; zm. przed 1842.
1.1.2.2.2.1.2.
Marianna; ur. ok. 1779 - zm. po 1825 a przed 1842.
1.1.2.2.2.2.
Marianna Nowakowska alias Nowak alias Feldzińska, ur. ok. 1780; zm. 30 sierpnia
1845 lat 65 Moskorzew (zgłaszajšcy Paweł i Błazej Herejowie).
1.1.2.2.1.1.
Michał Myszkowski
- ur. 1772-1776 prawdopodobnie
Ksišż Wielki; majster kunsztu stolarskiego, zm.
3.04.1834 Pełczyska), zgon zgłosili: Florian Kulczycki, lat 48, krawiec i Jan Pudło, lat 60 obaj z
Pełczyska; mieszkał przed 1800
r. Moskorzew, od 1800 roku mieszkał
w Pełczyska; od 1819 r., po mierci drugiej
żony, przebywał w Państwie Austryackim; od 1825 r., znów w Pełczyska;
pozostawił po sobie
żonę Helenę i trzech synów z ostatniej żony (prawdopodobnie pasierbów).
Hipoteza
genealogiczna: miał prawdopodobnie starszego brata (lub krewnego) Wojciecha
Myszkowskiego:
Wojciech Myszkowski (brat Michała Myszkowskiego - patrz wyżej), stolarza w
Moskorzowie i Pełczyskach.
Być może obaj przybyli
przed 1798 r. z miejscowoci Pełczyska k. m. Działoszyce lub pochodzili z
Moskorzewa.
Obaj wykonywali zawód
stolarski w różnych parafiach.
Wojciech Myszkowski -
ur.1762 - zm.10.12.1826 Łęka, par. Sławków), lat 64, stolarz, ciela w
Moskorzewie;
mieszkał: Wulka, par.
Imielno;
żona (l. 29.10.1796
Zagajów, par. Góry Pińczowskie k. Pińczowa Anna Adamska [Niezawska] (ur.1773 -
zm.1833 Łęka, par. Sławków),
lat 60 Zagajów, par. Góry 19 km na NW od wsi Pełczyska;
mieszkali: Moskorzew (wzm.
1798 1803); Lcin, Wulka w par. Imielno (wzm.1807 1813); Konary, par.
Nawarzyce; Potok Górny,
par. Krzcięcice; Łęka, par. Sławków; m. Sławków (wzm.1828 - 1833 r.
1.1.2.2.1.2.I/IV.
Zofia Dudeczonka
(Duda, Dudecka) - pierwsza żona
Michała Myszkowskiego - ur. 1781; lub 3.01.1799 Moskorzew); wiadkowie lubu:
Stefan Dšbrowski, lenik i Tomasz Feledziński, dispositor de Hebdzie; zm.
1800 r.
Dzieci Michała Myszkowskiego z Zofiš Dudeczankš
(Duda, Dudecka):
A.
Wawrzyniec Myszkowski (Myszkowski, Miszkowicz, Misiakowicz) - ur. 1799
Moskorzew; zm. ok. 1833-41);
mieszkał: Perzyny, par. Moskorzew; lub 22.02.1819 Moskorzew z: Helena Łuczyńska
(Lucińska, Lucyńska,
Lipczyńska, Luzyńska, Luplińska) - ur.1791).
Dzieci Wawrzyńca i Heleny:
1. Katarzyna Józefa Myszkowska - ur.24.11.1819 Perzyny, par. Moskorzew; zm.
10.12.1824 Perzyny), lat 5.
2. Apolonia Myszkowska - ur. 7.02.1822 Perzyny, par. Moskorzew.
3. Małgorzata Myszkowska - ur.7.07.1824 Perzyny, par. Moskorzew.
4. Agnieszka Myszkowska - ur. 16.01.1827 Perzyny, par. Moskorzew.
5. Wincenty Miszkowski - ur. 6.10.1831 Perzyny, par. Moskorzew.
B. Wojciech Myszkowski - ur. 1800
Pełczyska; zm. przed 20.06.1841, fornal dworski; lub z Anna Herej ze wsi
Perzyny
21.11.1825 Moskorzew; zm. 19 sierpnia 1833 Moskorzew.
C. Katarzyna Myszkowska - ur.1801
Pełczyska; zm. 20.07.1816 Pełczyska.
D. Marianna Myszkowska - ur. 1806
Pełczyska; zm. 1806 Pełczyska.
1.1.2.2.1.2.II/IV.
Tekla Małecka
- druga żona Michała Myszkowskiego - ur. ok. 1788; - lub ok. 1807; zm. przed
1811.
A. Kacper Myszkowski - ur.1808;
zm.22.10.1858 Pełczyska); żona Jadwiga Kołodziej alias Podsiadło - ur. ok. 1808;
zm. 1.01.1868 Pełczyska;
Dzieci Kacpra i Jadwigi:
1. Błażej Myszkowski - ur. 21.01.1833 Pełczyska z Kacpra i Jadwigi z
Kołodziejów, rodzice chrzestni:
Józef Ways i Julianna Stawiarska, lub 31.01.1853 Pełczyska) z: Marianna Nowak -
ur. 1833-35);
wiadkowie lubu: Michał Sokół, lat 32, sołtys i Jan Podsiadło, lat 40; ojciec
Andrzej Nowak;
zm. przed 1853; matka Elżbieta Badura.
Dzieci Błażeja i Marianny:
1. Wojciech Myszkowski - ur. 11.04.1857 Pełczyska); rodzice chrzestni:
Ignacy Kozera, lat 27 i Jadwiga Wiklina, babka; lub 13.05.1879 Pełczyska
z Anna Wójcik - ur.1857) (1. mšż Anny Wójcik Piotr Niedopytalski;
zm.9.05.1878); ojciec Augustyn Wójcik matka lub 1850 Pełczyska Marianna
Turkowska.
Dzieci Wojciecha i Anny:
1. Wawrzyniec Myszkowski - ur. 15.08.1880 Pełczyska; zm. 2.09.1880 Pełczyska),
2 tygodnie.
2. Anna Myszkowska - ur.10.05.1882 Pełczyska.
3. Piotr Myszkowski - ur.1884 - zm. 3.01.1885 Pełczyska, 2 miesišce.
4. Ewa Myszkowska - ur.19.12.1885 Pełczyska.
5. Wacław Myszkowski (Miszkowski) - ur.1890; lub 26.10.1910 Stawiszyce,
Pełczyska z Anna Jabłońska - ur.1889; zm. 26.08.1975 Pełczyska)
ojciec Franciszek Jabłoński; matka Agata Sobieraj.
2. Katarzyna Myszkowska - ur.1842 Pełczyska; rodzice chrzestni:
Jan Podsiadło, lat 27 i Anna Bystrzanowska.
Prawdopodobnie:
3. Adam Myszkowski - ur.1833, kowal w Jakubowicach; żona Zofia Mikiewicz
ur.1837. Dzieci: (Domicella, Adam).
B. Róża Myszkowska - ur. ok.
1809; zm. 22.10.1817.
1.1.2.2.1.2.II/IV.
Tekla Niklewicz
- trzecia żona
Michała Myszkowskiego
- ur. ok. 1785; - lub ok. 1801; zm. 28.01.1818 Pełczyska.
A. Józef Jan Myszkowski - ur. 8 lutego 1812 Pełczyska.
B. Antoni Onufry Myszkowski -
ur. 9 czerwca 1813 Pełczyska.
C. Walenty Myszkowski - ur. 9
luty1815 Pełczyska; zm. 5.05.1817 Pełczyska.
D. Marianna Myszkowska - ur.
28.12.1817 Pełczyska; wiadkowie: Florian Kulczycki, lat 35,
majster kunsztu krawieckiego i Antoni Kędzierski, lat 56, organista).
1.1.2.2.1.2.IV/IV.
Helena
-
czwarta żona
Michała Myszkowskiego; ur. ok. 1772 Pełczyska; lub po 1818 r.; zm. 5.10.1836
Pełczyska;
zgon zgłosili Kacper Myszkowski i Szczepan Niedopytalski; prawdopodobnie miał z
Helenš trzech synów pasierbów.
HIPOTEZA
GENEALOGICZNA
Michał Myszkowski z
Pełczysk jw. był prawdopodobnie potomkiem i/lub koligatem:
Jana
hr. Wielopolskiego
(ur.1643 - zm.1688);
trzykrotnie żonaty:
|
Angela Febronia Koniecpolska (zm.
1663);
|
|
Konstancja Krystyna hr. Komorowska
(1647-1675);
|
|
Maria Anna de la Grande d'Arquien
(zm. 9 lipca 1735 Warszawa); siostra Marii Kazimiery Królowej Polski.
|
Adama Myszkowskiego
(ur.1662 - zm.1726), towarzysz choršgwi pancernej hetmana wielkiego koronnego
Stanisława Jabłonowskiego, uczestnik odsieczy wiedeńskiej 1683 r., uczestnik
bitwy pod Parkanami.
Wymieniony : na freskach w kaplicy N. Marii Panny, na murze ku czci uczestników
Odsieczy Wiedeń Kahlenberg.
Jana
Aleksandra Myszkowskiego
(ur.1662 - zm.1726), -
wystawił choršgiew husarskš pancernš pod Hetmanem Wielkim Koronnym Stanisławem
Janem Jabłonowskim; uczestnik odsieczy wiedeńskiej 1683 r., uczestnik bitwy pod
Parkanami. Wymieniony: na freskach w kaplicy N.M.P., na murze ku czci
uczestników Odsieczy Wiedeń Kahlenberg.
Jana Aleksandra Myszkowskiego herbu Jastrzębiec (zm.
w 1687 roku)
kasztelan bełski w latach 1676-1687,
podkomorzy bełski w latach 1662-1674,
rotmistrz i pułkownik królewski, starosta tyszowiecki, sędzia deputat wojewódzki
bełski w konfederacji gołšbskiej, rotmistrz wojska
powiatowego województwa bełskiego w
1667 roku.
Poseł sejmiku bełskiego na sejm
1664/1665 roku. W 1666 roku
był deputatem województwa bełskiego na Trybunał
Główny Koronny w Lublinie.
Jako deputat podpisał pacta
conventa Michała Korybuta
Winiowieckiego w 1669
roku. Poseł na sejm nadzwyczajny 1670 roku
z województwa bełskiego. Jako
komisarz województwa bełskiego i deputat do consilium bellicum; był
elektorem Jana III Sobieskiego z
województwa bełskiego w 1674 roku.
Poseł sejmiku bełskiego na sejm
koronacyjny 1676 roku. Wikipedia.
Władysława
Myszkowskiego
- ur. ok. 1593; zm. 1658 - Pińczów k/Pełczysk/. Syn
Zygmunta Myszkowskiego; bratanek Piotra Myszkowskiego (czytaj niżej). Żona: Anna
Mohylanka córka Jeremiego Mohyły hospodara Mołdawii w latach 1595-1606.
Więcej:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wladysław_Gonzaga_Myszkowski
Zygmunta Myszkowskiego
- (1562-1615) - Marszałek Wielki Koronny.
Więcej:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zygmunt_Gonzaga_Myszkowski
Piotra Myszkowskiego
- (1505-1591) - Biskup Płocki i Krakowski; Podkanclerzy Koronny, Sekretarz
Wielki Koronny i Królewski.
Więcej:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_Myszkowski_(biskup)
1.1.1.1.
Wincenty
II Leszczyński - prapradziadek -
brat Macieja - ur. 1 kwietnia 1841 - Żarki.
lub z Rozališ Tuszyńskš 6 lutego 1860 roku w Żarkach. Brat -
Maciej Leszczyński ur. 22 luty 1833 w Żarkach, zm. 27 kwietnia 1914 - Żarki.
1.1.1.2.
Rozalia
Leszczyńska de domo Tuszyńska - praprababka - Żarki - ur. 27 sierpnia A.D.1838 - Żarki,
zm. 26 sierpnia 1910 Żarki.
Dzieci
Wincentego Leszczyńskiego i Rozalii de domo Tuszyńska:
1.
Antoni
Leszczyński - pradziadek -
szewc - ur. 8 sierpnia A.D.1862 Żarki (zobacz
wyżej).
2. Józefa Leszczyńska - ur. ok. 1864; zalubiona 2 czerwca A.D.1885 w Żarkach
Janowi Budzowskiemu s. Antoniego i Zuzanny de domo Biernacka.
3. Małgorzata Leszczyńska - ur. 8 czerwca 1867 Żarki; zm. 14 luty 1949 Żarki.
4. Marcin Leszczyński - ur. 2 listopada 1869; zm. 27 listopada 1869 Żarki.
5. Marianna Leszczyńska - ur. 6 grudnia 1870 Żarki; polubiona w Żarkach 23
padziernika A.D.1892 Janowi Pyka, ur. w Bytomiu ok. 1858 s. Macieja i Józefy
Mika ur. 1837 w Koszęcinie c. Błażeja i Franciszki Dudek.
6. Jan Leszczyński - ur. 9 czerwca 1878 - Żarki; zm. 4 lutego 1908 Żarki; lub 3
lutego A.D.1894 w Zarkach z
Antoninš Etryk ur. Mijaczów (Mrzygłód) c. Jana i Marianny de domo Mańska; s.v. cibor (lub 1909).
7. Stanisław Leszczyński - ur. 25 wrzenia 1885 Żarki.
1.1.1.2.1. Józef
Tuszyński - ur. 20 listopada A.D.1813 - Łosień (Sławków), lub z Antoninš
Kowalskš - 18 maj A.D.1835 - Żarki.
Rodzeństwo Józefa Tuszyńskiego:
- Marianna Magdalena Tuszyńska - ur. 22 stycznia
1816 Sławków - Łosień; lub z Małgorzatš Godzina c. Tomasza i Marianny
Cębrzyńskiej;
- Jan Tuszyński - ur. 1 marca 1818 Sławków -
Łosień;
- Franciszek Tuszyński - ur. ok. 1821; zm. 24
wrzenia 1861 - Będzin Trójca Przenajwiętsza; lub z Józefš Rogacz c. Urbana i
Marianny Rajczyk - Koziegłowy w. Marii Magdaleny;
- Stanisław Tuszyński - ur. ok. 1822; zm. 8 marca
1885 - Będzin Trójca Przenajwiętsza;
- Anna Agnieszka Tuszyńska - ur. 13 stycznia 1832
- Wojkowice Kocielne; lub z Michał Łaszczyk - 4 czerwca 1855 Wojkowice
Kocielne - córka: Józefa Styrcz - zm. 1906 Wojkowice Ujejsce.
- Katarzyna Tuszyńska - ur. 26 kwietnia 1835 -
Wojkowice Kocielne - Warężyn;
1.1.1.2.1.1. Józef Tuszyński -
ur. ok. 1788-1794; lub z Reginš Lelonek - 22 listopad A.D.1812 - Mysłowice; zm.
21 wrzenia 1857 Wojkowice Kocielne - Warężyn.
1.1.1.2.1.1.1.
Wincenty Tuszyński
1.1.1.2.1.1.2.
Marianna
1.1.1.2.1.2. Regina Lelonek -
ur. ok. 1787; zm. 3 stycznia A.D.1846 - Wojkowice Kocielne.
1.1.1.2.1.2.1. Jan Lelonek
- ur. 1755 Czelad (w. Stanisława); lub z Magdalenš 1785 Będzin (Trójca
Przenajw.).
1.1.1.2.1.2.1.1.
Stanisław Lelonek - ur. 1732 - Czelad.
1.1.1.2.1.2.1.1.1.
Jakub Lelonek - Czelad.
1.1.1.2.1.2.1.1.2.
Marianna Szymanek - Czelad (w. Stanisław); zm. 1810 Czelad (w. Stanisława).
1.1.1.2.1.2.1.1.2.1. Piotr Szymanek
1.1.1.2.1.2.1.1.2.2. Marianna Łakomik
1.1.1.2.1.2.1.2.
Kunekunda
1.1.1.2.1.2.2.
Magdalena Smokówna
1.1.1.2.2. Antonina
Kowalska - ur. 30 maja A.D.1816 - Żarki
1.1.1.2.2.1. Antoni
Kowalski - ur. 11 stycznia 1800 Żarki; lub z Rozališ Piętak (Piętakówna,
Piętakiewicz) 27 stycznia A.D.1807 - Żarki - dozorca policyjny w roku 1829.
1.1.1.2.2.2.
Rozalia Piętak - ur. 25 grudnia 1781 Żarki (Zawada).
1.1.1.2.2.2.1.
Szymon Piętak - ur. 26 padziernika 1750 Żarki (Zawada); lub z Małgorzatš
Skorek - 20 sierpnia 1780 - Żarki (Zawada).
Rodzeństwo Szymona Piętak:
Teresa Piętak - ur. 1735 Żarki (Zawada).
Jakub Piętak - ur. 1753 Żarki (Zawada).
Gertruda Piętak - ur. 1756 Żarki Zawada.
1.1.1.2.2.2.1.1.
Franciszek Piętak
1.1.1.2.2.2.1.2.
Elżbieta
1.1.1.2.2.2.2.
Małgorzata Skurkówna alias Skorek - ur, 6 lipiec 1741 Żarki (Zawada).
1.1.1.2.2.2.2.1.
Walenty Skorek
1.1.1.2.2.2.2.1.1.
Sebastian Skorek ur. 1701 - Żarki (Zawada).
1.1.1.2.2.2.2.1.2.
Marianna
1.1.1..2.2.2.2.2.
Elżbieta
1.1.1.2.2.1.1.
Florian Kowalski - ur. 29 maja 1774 Żarki; lub z Jadwigš Gromadka 14 sierpnia
1793 - Żarki.
1.1.1.2.2.1.2.
Jadwiga Gromadka - ur. 2 padziernika 1761 Postaszowice (Niegowa).
1.1.1.2.2.1.1.1.
Jan Nepomucen Kowalski - ur. 14 maja 1730 Żarki.
1.1.1.2.2.1.1.2.
Agnieszka
1.1.1.2.2.1.2.1.
Łukasz Gromadka ur. 16 padziernika 1717 Niegowa.
Rodzeństwo Łukasza Gramadka:
- Katarzyna Gromadka ur. 16 padziernika 1717 Niegowa.
1.1.1.2.2.1.2.2.
Agnieszka
1.1.1.2.2.1.2.1.1.
Stefan Gromadka
1.1.1.2.2.1.2.1.2.
Marina
1.1.1.1.1.
Jakub
Leszczyński
- praprapradziadek - ur. 23
lipiec 1800 Żarki,
lub z Balbinš Bramora 24 listopada 1828 r. w Żarkach - vide
; zm. 20 maja 1861 w Żarkach.
1.1.1.1.2.
Balbina
Leszczyńska de domo Brymora vel Bramora vel Bremora vel Brzemora vel Brymor vel Bromer vel Boner - prapraprababka - ur. 1803 -
Włodowice,
zm. 28 padziernika 1861 w Żarkach.
Rodzeństwo Balbiny:
- Marianna - ur. 1797 Włodowice;
- Tomasz - ur. 1799 Włodowice;
- Piotr - ur. 1805 Włodowice;
- Karol - ur. 1810 Włodowice.
Dzieci Jakuba i
Balbiny:
|
Kacper Leszczyński
- ur. 8 styczeń 1829 - Żarki.
|
|
Katarzyna
Leszczyńska - ur. 24 listopad 1830 - Żarki; lub 26 stcznia 1864 r. z
Andrzejem Bubel (wdowcem) ur. 27padziernika 1819 r Żarki s. Błażeja i
Nepomuceny (c. Jacka Piętak i Julianny z Podlejskich - ur. 14 maja 1797 r. Żarki;
|
|
Maciej Leszczyński - ur. 22 luty 1833
- Dom nr 99 Żarki; zm. 22 kwietnia 1895 - Żarki. |
Linia Macieja:
Był dwukrotnie żonaty:
1. Marianna Starczewska (córka Franciszka i Anieli Sobalskiej - lub 19 lutego 1849 - Żarki
- Myszków);
lub
z Maciejem Leszczyńskim 15 listopada 1869 Połomia (Żarki);
zm. 1885 Żarki.
Franciszek Starczewski - ur. ok. 1831 Myszków (Żarki) syn Wojciecha i Katarzyny
Samuel;
Aniela Sobalska ur. ok. 1832 Żarki (Połomia) córka Jana i Anny Typel;
Dzieci:
1. Julianna Leszczyńska - ur. 3 maja 1873 - Żarki; zm. po 1920; lub 23 stycznia 1898 Żarki
z Władysławem Mokrzyckim
ur. 29 lipca 1878
w Żarkach; zm. 11 grudnia 1920 Żarki; s. Michała (wnuczek Stefana) i Agnieszki Wyporskiej (lub 14 listopada 1858 - Żarki).
- Agnieszka Wyporska była córkš Jana Wyporskiego i Agnieszki Nawakowskiej.
- Michał Mokrzycki był synem Stefana Mokrzyckiego i Julianny Bernackiej (lub 21
stycznia 1833
- Żarki).
- Stefan Mokrzycki był synem Jana Mokrzyckiego
i Zuzanny (lub na Węgrzech).
Dzieci Michała Mokrzyckiego i Agnieszki Wyporskiej:
1. Ludwik Mokrzycki - ur. 8 sierpnia 1875 r. - Żarki.
2. Władysław Mokrzycki - ur. 29 lipca 1878 r. - Żarki.
Dzieci Władysława Mokrzyckiego i Julianny de domo Leszczyńskiej:
1. Stanisław Mokrzycki - szewc - ur. 17 kwietnia 1900 - Żarki; zm. 20 stycznia
1973 Żarki; lub 17 maja 1925
z Mariannš Wieszczura zm. 22 wrzenia 1960 Żarki;
(córka Grzegorza i Katarzyny z Kędzierskich).
2. Weronika Leszczyńska - ur. ok. 1899 r.; lub 19 listopada 1922 r. - Żarki - z
Janem Miszczykiem.
2. Franciszka Leszczyńska - ur. 1876 - Żarki.
3. Michał Leszczyński - ur. ok. 1878 - Żarki; lub
21 padziernika A.D.1900 r. - Żarki z Franciszkš
Bramora c. Wojciecha
i Marianny Kurek.
4. Aniela Leszczyńska - zm. 1884 - Żarki.
5. Barbara Leszczyńska - ur. 24 listopada 1870 Żarki; rodzice chrzestni: Józef
Kubis i Franciszka Jędryszczak; zm. 1884 - Żarki.
6. Piotr Leszczyński - ur. 28 czerwca 1884 r. - Żarki; zm. 1885 - Żarki.
2. Franciszka Jeziorska (córka Jacka i Marianny Rosikoń - lub 23 listopada 1858 Koziegłówki
- Lgota);
lub
23 lutego 1886 Lgota (Koziegłówki); ur. ok. 1862; zm. 26 lipca 1937 r. - Żarki.
Jacek Jeziorski - syn Macieja i Marianny Pracharz - lub 1818 Koziegłówki;
Marianna Rosikoń - córka Mateusza (Macieja) i Marianny Surma - lub 1834
Koziegłówki;
Dzieci:
1. Wiktoria Leszczyńska
- ur. 23 grudnia 1886 - Żarki; polubiona 24 kwietnia 1910 r. Stanisławowi Kurek vel
(od 1930 roku - wyrok prostujšcy SO Sosnowiec 829/29) Kurkowski (s. Jana i Anny
de domo Maszczyk) - Żarki;
ur. 9 kwietnia 1888; zm. 7 stycznia 1969; dzieci: Zygfryd (1916-1919),
Wenancjusz (1918-1919), Zygfryd (1920-1945).
2. Katarzyna Leszczyńska - ur. 14 listopada 1888 - Żarki.
polubiona Franciszek Rosikoń - lub 8 czerwca 1926 r. - Żarki - s. Kacpra i
Urszuli de domo Piasecka;
lubu udzielił brat Panny Młodej - ks. Leon
Leszczyński w obecnoci Proboszcza ks. Aleksandra Cugowskiego;
vide poniżej:
3. Bronisław Leszczyński - ur. 30 sierpnia 1890 roku - Żarki; żonaty 1923 z
Zofiš Rydzewskš - Sławków;
żonaty 1944 z Wacławš Kowalczyk - Niemodlin.
4. Franciszek Leszczyński - ur. 13 sierpnia 1892 - Żarki.
5. Leon Leszczyński -
ur. 21 padziernika 1894 - Żarki; zm. 5 grudnia 1970 Zgierz;
ksišdz kanonik Kapituły Łódzkiej.
przejd
foto 5 maja 2013 r. - Cmentarz
Parafialny - Żarki
Grób Macieja i Franciszki
Leszczyńskich - rodziców xs. Leona Leszczyńskiego
|
Stanisław
Leszczyński - ur. 14 wrzenia 1837 - Żarki; lub 29 wrzenia 1857 z Jadwigš z domu Zaranek - Żarki.
|
Linia
Stanisława:
Jadwiga Zaranek córka Franciszka i Wiktorii Nowakowskiej (ur. 16 padziernika
1833 r. w Żarkach).
Franciszek Zaranek ur. ok. 1811 syn Kacpra i Marianny z Borczyków; lub z
Wiktoriš 17 stycznia 1833 roku w Żarkach.
Wiktoria Nowakowska ur. ok. 1803 r. w Bliżycach (pow. Lelów); córka Grzegorza
i Józefy.
Dzieci Stanisława Leszczyńskiego i Jadwigi de domo Zaranek:
1. Róża Leszczyńska - ur. 18 sierpnia 1858 r. - Żarki.
2. Anna Leszczyńska - ur. 25 grudnia 1860 r. - Żarki.
3. Marianna Leszczyńska - ur. 10 wrzenia 1864 r. - Żarki.
4. Aniela Leszczyńska - ur. 1867; zm. 8 wrzesień 1867 Żarki,
5. Paweł Leszczyński - ur. 17 stycznia 1869 Żarki,
polubiła 9 lutego 1886 roku Michała Janusiewicza ur. 28 wrzenia 1854 r. -
Żarki; syn Ignacego i Franciszki Glaglu;
wdowiec po Magdalenie de domo Dryjska zm. przed 1886 r.
Dzieci Michała Janusiewicza (starszego) i Marianny de domo Leszczyńska:
1. Kazimierz Janusiewicz - ur. 26 lutego 1987 r. - Żarki.
polubił w Żarkach dnia 22 lipca 1919 r. Agnieszkę Bubak c. Józefa i Marianny
de domo Wieczorek.
2. Stanisław Janusiewicz - ur. 7 maja 1891 r. - Żarki.
3. Michał Janusiewicz (młodszy) - ur. 29 wrzenia 1896 r. - Żarki; lub z
Antoninš Felicjš Janusiewicz 28 maja 1927 r.
żona Antonina
Felicja Janusiewicz c. Jana i Marianny de domo Gocyła.
4. Władysław Janusiewicz - ur. 8 czerwca 1902 r. - Żarki.
5. Ludwik Janusiewicz - ur. 18 sierpnia 1906 - Żarki;
lub z Marianna Kot 13 padziernika 1930 r.
żona Marianna Kot -c. Józefa i Balbiny de domo Brzegowskiej.
|
Wincenty II Leszczyński
- ur. 1 kwietnia 1841 -
Żarki. patrz
|
|
Franciszek
Leszczyński alias August Maszczyk - ur. 26 wrzenia 1846 r. Żarki; lub 26
wrzenia 1889 r. Będzin Trójca Przenajw. z Wiktoriš Bojarskš c. Jakuba i
Małgorzaty Stępień;
|
Dzieci Franciszka i Wiktorii:
- Marianna Leszczyńska - ur. 1890 Będzin Huta Bankowa; w 1908 roku polubiła
Piotra Króla s. Rocha i Marioanny Banasik;
- Wiktoria Emilia Leszczyńska (Respond) - ur. 1893 r. Dšbrowa Górnicza MB
Anielskiej Huta Bankowa;
- Helena Leszczyńska - ur. 1896 r. Dšbrowa Górnicza MB Anielskiej Huta Bankowa;
- Julian Leszczyński - ur. 1898 r. Dšbrowa Górnicza MB Anielskiej Huta Bankowa;
w 1926 roku polubił Albinę Kampałkę c. Karola i Marii Halczuch;
- Antoni Leszczyński - ur. 1900 r. Dšbrowa Górnicza MB Anielskiej Huta Bankowa;
zm. 1901 r. Dšbrowa Górnicza MB Anielskiej Huta Bankowa;
1.1.1.1.2.1. Adam
Brymora vel Bremora vel Bramora bel Bromer vel Boner ur. 17 listopada 1769 r. w Horoniu (dz. Choroń)
(par. Przybynów) - lub z Annš Filipek (p.v. Probierz) - 1796 -
Włodowice. Miał
rodzeństwo: siostrę bliniaka Ewę (17 listopada 1769) oraz starszych braci
bliniaków Adalberta (Wojciecha) i Franciszka (1776),
brata Stanisława, oraz siostrę Katarzynę.
Rodzeństwo Adama:
- Albert Bremora - bliniak Franciszka - ur. 18 kwietnia 1776 (Horoń) Przybynów;
- Franciszek Bremora - bliniak Alberta - ur. 18 kwietnia 1776 (Horoń) Przybynów;
- Katarzyna Bremora - ur. 11 kwietnia 1782 (Horoń) Przybynów; lub przed 1809 z
Walenty Dors; zm. 16 czerwca 1829 Przybynów.
Dzieci Katarzyny i Walentego: Franciszka Dors (1810), Katarzyna Dors (1812),
Grzegorz Dors (1815), Marianna Dors (1822), Andrzej Dors (1825) - Przybynów (Choroń).
- Stanisław Bremora - ur. 6 maja 1784 (Horoń) Przybynów.
1.1.1.1.2.1.1 Jan
Bremora vel Brymora
vel Bramora vel Bromer vel Boner.
1.1.1.1.2.1.2
Franciszka Rajczyk? - ur. 8 marca 1745 Przybynów Młyn.
1.1.1.1.2.1.2.1.
Sebastian Rajczyk.
1.1.1.1.2.1.2.2.
Agnieszka.
1.1.1.1.2.2 Anna
Filipek vel Filipecka ur. ok. 1770; primo voto Probierz (lub z Marcinem Probierz w 1789 r. - Włodowice,
Marcin Probierz zm. 1795 - Włodowice); zm. 14 lipca 1823 -
Włodowice.
1.1.1.1.2.2.1.
Wojciech Filipek ur. ok. 1840; zm. 1795 Włodowice;
1.1.1.1.2.2.1.1.
Bartłomiej Filipek - zm. 1794 - Włodowice.
1.1.1.1.2.2.1.2.
Marianna
1.1.1.1.2.2.2.
Agnieszka ur. ok. 1745; zm. 1802 Włodowice
NOTA GENEALOGICZNA
Jakub Leszczyński,
urodzony w Żarkach, 23 lipca 1800 roku jest najstarszym moim przodkiem urodzonym
na pewno w Żarkach.
Gniazdo Rodowe
Leszczyńskich z Żarek (Linia Żarecka), jest połšczone z Gniazdem Rodowym w
Kruszynie i Gołuchowie, o czym dalej.
W Żarkach - miecie
z ponad 800-letniš historiš - leżšcym na szlaku z Krakowa do Poznania i
Wrocławia, pojawiajš się Leszczyńscy, na dobre, w końcu XVIII wieku, po pierwszym
rozbiorze Polski.
Pierwszš osiadłš
przedstawicielem Leszczyńskich w Żarkach jest Famator (sławny - zacny) Jan Leszczyński
(prawdopodobny daleki stryj), który w 1783 roku żeni się w Żarkach z
Magdalenš Szewczyk. Metryka lubu poniżej:
(1)
Akt lubu Jana Leszczyńskiego i Magdaleny Szewczyk - 1783 - Żarki
Jan i Magdalena
Szewczyk mieli czworo dzieci urodzonych w Żarkach:
|
Jan Nepomucen
Michał - ur. 1784 - Żarki. |
|
Jan Leszczyński -
ur. 1790 - Żarki. |
|
Marianna
Leszczyńska - ur. 1796 - Żarki - vide poniżej metryka. |
|
Gertruda
Leszczyńska - ur. 1798 - Żarki. |
(2)
Akt chrztu Marianny Leszczyńskiej - 23 styczeń 1796 - Żarki
córki Jana Leszczyńskiego oraz Magdaleny de domo Szewczyk
Jan Leszczyński z
Żarek był prawdopodobnie stryjem Jakuba Leszczyńskiego, czyli bratem Józefa
Leszczyńskiego - ojca Jakuba.
Jan Leszczyński
(skšpe wiadomoci) był
prawdopodobnie zarzšdcš w majštku Męcińskich i zarzšdzał z Dworu w Mzurowie,
niedaleko Żarek.
Leszczyńscy w tym
czasie (spis ludnoci Żarek z 1794) posiadajš kamienicę w rynku w Żarkach. Na
pewno mieszka w tej kamienicy Agnieszka Leszczyńska - siostra Jana i Józefa
Leszczyńskich.
Z czasem
Leszczyńscy osiadajš w Leniowie (częć Żarek) przy klasztorze Paulinów oraz w
Przewodziszowicach - jurydyce Paulinów - kilka kilometrów od Żarek (znane
miejsce ze Strażnicy - Warowni z czasów Kazimierza Wielkiego).
W 1801 roku
znalazłem metrykę chrztu w Żarkach, w której występuje, jako ojciec chrzestny
famati (sławny - zacny) - Stanisław Leszczyński - byc może krewny (brat)
Jana, Agnieszki, Józefa Leszczyńskich.
(3)
Akt chrztu dziecka z 8 maja 1801 roku - Żarki
Wymieniona jest osoba Stanisława Leszczyńskiego, jako
"famati" ("sławny" - zacny)
prawdopodobny brat Józefa Leszczyńskiego - męża Marianny (matki Jakuba)
Męcińscy byli
stronnikami Leszczyńskich a tym samym Króla Stanisława Leszczyńskiego. Niedaleko
Żarek, w roku 1712, została stoczona bitwa pomiędzy stronnikami Króla Stanisława
Leszczyńskiego, a stronnikami saskimi (być może wojskiem saskim) Augusta II
Wiarołomnego.
W roku 1799 w
Żarkach rodzi się Kazimierz Leszczyński - lubny syn Józefa i Marianny
Leszczyńskich (CL) - vide poniżej metryka:
(4)
Akt chrztu Kazimierza Leszczyńskiego - 1 marzec A.D.1799 - Żarki
Prawdopodobnie został Juzuitš w
Krakowie.
W następnym roku
tj. 1800, w Żarkach rodzi się Jakub Leszczyński - syn Marianny Leszczyńskiej - ale z
adnotacjš księdza o ojcu dziecka: "incerti Patris" - nieznany
(z imienia) ojciec (lubny mšż).
Gdy na przykład
ksišdz nie znał osobicie rodziców chrzestnych z imienia i nazwiska, często
wpisywał "Partis incerti". Oznaczało to w praktyce, że rodzice chrzestni
byli przy chrzcie, ale ksišdz ich nie znał osobicie. Metryki kocielne były
jakby aktami notarialnymi, stšd jeżeli ksišdz nie znał osobicie np. męża osoby
przedstawiajšcej do chrztu dziecko (najczęciej była to osoba bliska rodzšcej),
to gdy taka osoba nie była obecna przy chrzcie dziecka owiadczajšc, że jest
ojcem dziecka, to wpisywał prawdę, że nie zna osobicie ojca dziecka. Oznacza
to, że w okrelonym czasie tj. posługi danego księdza (w tym przypadku wikarego
Sebastiana Misiewicza) ojciec dziecka był w większoci czasu poza parafiš np. w
wojsku, etc., a na pewno poza polem widzenia księdza, który osobicie nie poznał
danej osoby.
Duszpasterzem
Parafii Żareckiej w latach 1786 do 1803 był o. Remigiusz Wesołowski ("V
wieków istnienia parafii i kocioła pw. więtych Apostołów Szymona i Judy
Tadeusza w Żarkach 1518/1522-2022"). Ksišdz lub paulin Sebastian Misiewicz
był okazjonalnym "wikarym", stšd zapewne nie znał większoci mieszkańców Żarek i
okolic.
Vide poniżej metryka:
(5)
Akt chrztu Jakuba Leszczyńskiego - 23 lipiec A.D.1800 - Żarki
Dokładnie 10 dni
wczeniej tj. 13 lipca 1800 roku, Marianna Leszczyńska - matka Jakuba - była uczestnikiem chrztu (chrztów) - vide
poniżej metryki:
(6)
Wpis metrykalny chrztów, z 13 lipca 1800 r. poprzedzajšcy metrykę urodzenia Jakuba
Leszczyńskiego z 23 lipca 1800 roku.
W dniu 13 lipca 1800 roku (10 dni przed chrztem Jakuba Leszczyńskiego)
Marianna Leszczyńska asystowała przy chrzcie lub chrztach jak wyżej.
Dla osób
nie zaznajomionych z genealogiš i zasadami wpisów metrykalnych - Jakub
Leszczyński może być bardzo dwuznacznie interpretowany jako nowo narodzone dziecko.
Istnieje też możliwoć, a nawet duże prawdopodobieństwo że Jakub był tzw. "pogrobkiem".
Czasy były niespokojne (powrót Napoleona do Paryża 1799 roku) a Józef
Leszczyński był prawdopodobnie osobš zaangażowanš politycznie a być może
wojskowo; od 1800 roku słuch o nim zanika.
Dlatego istnieje
koniecznoć zapoznania się z zasadami sporzšdzania metryk chrztu na przełomie
XVII i XVIII wieku w Żarkach (nie chcemy generalizować).
Z dzisiejszej
perspektywy, co poniektórzy, interesujš się przede wszystkim, czy dziecko było lubne czy nielubne?
Przede wszystkim
musimy wiedzieć, że luby były wówczas wyłšcznie kocielne, więc możemy tylko o
takich lubach mówić.
Przede wszystkim
Kociół wprowadzajšc na Soborze Trydenckim (1545-1563) reformę Kocioła
wprowadził obowišzek prowadzenia dla katolików metryk: chrztu, lubów i zgonów.
Tym samym metryki chrztów, lubów i zgonów przede wszystkim dokumentujš, że dane
osoby w metrykach były katolikami. Gdy było inaczej (a to się zdarzało po
reformacji) wyranie w metryce było to zaznaczane.
Czyli posiadanie
metryki przodków oznacza przede wszystkim, czy nasi przodkowie byli katolikami.
Kolejnym
zagadnieniem występujšcym w przypadku chrztów było jakby urzędowe powiadczenie
macierzyństwa i ojcostwa.
Na przełomie XVII i
XVIII wieku (oraz wczeniej i nieco póniej) macierzyństwo i ojcostwo owiadczał
ojciec dziecka (dzi robi to matka dziecka).
Kociół wychodził z
rzymskiej zasady "mater semper certa est" - matka jest
zawsze pewna (zwracam uwagę na łacińskie słowo "certo(a)" - pewny(a)),
co a contario oznacza, że "pater semper incerto est" - ojciec zawsze jest
niepewny.
Wychodzšc z tej
logicznej, bo popartej rozumem, sentencji rzymskiej, Kociół poprzez narzuconš
ceremonię chrztu, jakby przymuszał ojca dziecka do jasnego opowiedzenia się za
swoim ojcostwem.
Kociół nawišzywał
w takiej ceremonii chrztu, do sytuacji w. Józefa - (oblubieńca-męża) Maryi,
który wiedzšc, że dziecko nie jest jego (w sensie biologicznym) nie oddala Maryi
od siebie, a po narodzinach Jezusa idzie z matkš dziecka - Maryjš do synagogi do
ceremonii obrzezania - uznajšc Jezusa już oficjalnie jako swojego syna
(adoptowanego czy biologicznego - nie ma to już znaczenia). Zapewne musiało
minšć więcej niż kilka dni, by matka dziecka mogła osobicie udać się do
synagogi. W przypadku Józefa i Maryi, jak mówi ewangelia, minęło osiem dni.
Ceremonia chrztu
była więc w starej Polsce traktowana jednoczenie jak uznanie ojcostwa.
Nie miało w tym
momencie znaczenia, czy dziecko było ze lubnego zwišzku czy nielubnego (o tym
póniej). Chodziło o fakt, czy ojciec dziecka uznaje swoje ojcostwo na zasadzie
owiadczenia woli (w sensie wiedzy naukowej, było to uznanie ojcostwa
biologicznego lub była to adopcja).
Kociół wychodził z
założenia, że ojcostwo jest to kategoria uznania dziecka za swoje i wychowanie
go jako swoje. Kociół w charyzmacie w. Józefa, stawiał prymat wychowania
dziecka nad spłodzeniem dziecka.
Jednoczenie
Kociół nie mógł za nikogo decydować o ojcostwie. Stšd jeli z różnych powodów
ojciec dziecka nie stawiał się do chrztu i nie owiadczał, że jest ojcem
dziecka, to Kociół w sytuacji zwišzków lubnych wpisywał do Aktu chrztu formułę
"incerti Patris" - nieznany (osobicie) ojciec, zgodnie z formułš rzymskš
jak wyżej. Osoby złoliwe, mogš w tym miejscu zinterpretować absencję ojca jako
wiadomy akt nie uznania dziecka przez ojca poprzez wiadomš absencję. Wydaje
się jednak, że gdyby ksišdz powzišł takš wiadomoć od wiadków chrztu, że ojciec
dziecka nie chce przybyć na chrzest dziecka lub wiedział, że ojciec jest na
miejscu, musiałby wpisać do metryki "illegitt." - dziecko z nieprawego łoża.
Zwrot "incerti
patris" - nieoczywisty ojciec był używany w metrykach wobec ojców,
którzy byli nieobecni na miejscu, a ksišdz musiał o tym wiedzieć; być może
musiał mieć jakie powiadczenie nieobecnoci ojca dziecka.
Warto w tym miejscu
podkrelić (o czym dalej), że jeli ojciec przyniósł do chrztu dziecko ze
zwišzku nielubnego, ksišdz nie mógł wpisać "illegitt" ale wpisywał formułę
"ignoti Patris" - z nieznanego ojca dziecka. Nie podawał wówczas
imienia i nazwiska ojca, czyli wyzuwał ojca nie tylko z ojcostwa ale też z linii
spadkobrania. Nie było to działanie złoliwe ale logiczne, zapobiegajšce
nadużyciom (np. porwaniom dzieci).
Były też przypadki
gdy ojca rzeczywicie nie znano (np. gwałt) lub chciano ukryć. Wówczas przy
takim owiadczeniu wiadków chrztu, ksišdz wpisywał "incognito Patris"
- co było interpretowane jako dziecko nieznanego pochodzenia. Była to formuła
bezpieczna, tak dla matki jak dla otoczenia i samego dziecka, bo nie wskazywało
wprost np. gwałtu lub uwiedzenia matki, tym samym nie zawężało kręgu
podejrzanych o ojcostwo.
Na koniec
najbardziej kontrowersyjny wpis "illegitt. Thoris" - dziecko z nieprawego
łoża. Tylko taki wpis oznaczał, bez spekulacji i nadinterpretacji, że
dziecko jest urodzone z nieprawego łoża. Taki wpis dotyczył tak dziecka
urodzonego w małżeństwie jak poza małżeństwem. W małżeństwie, wymagało to
owiadczenia męża matki wobec księdza, że nie uznaje konkretnego dziecka za
swoje (stanowisko matki było tu nieważne). W sytuacji zwišzków pozamałżeńskich
urodzone dziecko było jakby z urzędu "ilegitt. - z nieprawego łoża" ale ojciec
dziecka mógł uznać swoje ojcostwo, o czym wyżej. Należy więc odróżniać "dziecko
nielubne" (konkubinat) od "dziecka pozamałżeńskiego".
W konkretnym,
niniejszym przypadku Jakuba Leszczyńskiego ur. w 1800 roku w Żarkach, majšcego
lubnych rodziców, co nie ulega wštpliwoci, może być, w szale złoliwoci osób
postronnych, jedynie mowa o dziecku pozamałżeńskim, a nie nielubnym. Moim
zdaniem, gdyby Jakub Leszczyński był dzieckiem pozamałżeńskim lub nielubnym,
ksišdz miał obowišzek wpisać "illegitt. Thoris". Skoro wpisał
"incerti Patris", mogš osoby postronne, co najwyżej spekulować o
przyczynach absencji przy chrzcie dziecka: Jakuba Leszczyńskiego, jego lubnego ojca -
Józefa (Wincentego) Leszczyńskiego.
Moim zdaniem, Józef
(Wincenty)
Leszczyński, podobnie jak w 1710 roku, kolejny mój przodek -
Stefan Leszczyński -
nie mógł być obecny przy chrzcie Jakuba z powodu obowišzków publicznych (albo
cywilnych albo wojskowych).
Gdyby tak w roku
1799, przy chrzcie Kazimierza (co miało miejsce), jak w roku 1800 przy chrzcie
Jakuba, Józef (Wincenty) Leszczyński był przy oby chrztach osoby postronne, mogłyby
zarzucić, że "co to za wojskowy, co siedzi w domu w goršcych czasach?"
lub "co to za urzędnik publiczny wyższego szczebla, który cišgle siedzi w domu,
a jest nieobecny na sejmikach czy innych spotkaniach?".
Nie mam powodu
myleć i pisać inaczej o Jakubie Leszczyńskim jak o biologicznym i lubnym synu
Józefa (nomen omen) Leszczyńskiego i Marianny Leszczyńskiej.
Urodziłem się 5
stycznia 1960 roku, a zostałem ochrzczony 28 lutego 1960 roku. Czasy się
zmieniły i datę chrztu można było ustalić ze wszystkimi zainteresowanymi.
Mam czwórkę dzieci
i na każdym chrzcie byłem obecny, jednakowoż, podobnie jak w 1960 roku, chrzty
można było wczeniej zaplanować.
Gdyby w roku 2023
obowišzywała formuła z roku 1800, że zaraz po urodzeniu dziecka, ojciec dziecka
ma obowišzek przyniesienia dziecka do chrztu, to ile dzieci miałoby wpisanego
ojca, a ile "incerti Patris"?
Jak widać z
powyższego, Jakub Leszczyński był urodzony podczas trwania lubnego zwišzku
Józefa i Marianny Leszczyńskich, bo rok wczeniej urodził się jego brat
Kazimierz z ojca Józefa i Marianny Leszczyńskich (CL) - metryka (4), więc interpretacja wpisu
dotyczšcego Jakuba "incerti Patris" (nieoczywisty ojciec) nie może oznaczać
ani dziecka nielubnego ani dziecka pozamałżeńskiego, a jedynie ojca nieobecnego
przy chrzcie.
STUDIUM PRZYPADKÓW
Gdy dziecko
przynosiła do chrztu osoba trzecia, bez ojca dziecka, ksišdz nie mógł wpisać ojca, bo brakowało jego
wyranego owiadczenia woli - uznania ojcostwa dziecka. Wówczas to ojciec
deklarował swoje ojcostwo dziecka. dzi robi to w szpitalu matka. Co było
bardziej wiarygodne i pewne?
W takim przypadku ksišdz wpisywał formułę "incerti Patris", co jest z
punktu widzenia logiki i rozumu, w pełni poprawne.
Gdy dziecko
przynosiła osoba trzecia ale ze zwišzku nielubnego
wówczas ksišdz wpysywał w miejscu przeznaczonym dla ojca dziecka formułę "Illeg. Thoris":
(6) Akt chrztu dziecka nielubnego - "illegitt
thoris" - 1801 - Żarki
Wpis "illegitt.
thoris" oznaczał z nieprawego łoża. Jednoznacznie oznaczał,
że dziecko jest urodzone w zwišzku pozamałżeńskim (rzadziej w zwišzku
małżeńskim). Można by się słusznie
zapytać: dlaczego nie wpisywano ojca dziecka nielubnego lub pozamałżeńskiego?
Odpowied może być
tylko jedna - by nie było nadużyć.
Zapewne zdarzały
się przypadki, że ojca dziecka nie chciano ujawniać. Wówczas w akcie chrztu był
wpis "incognito Parentis" (nieznanego pochodzenia) lub incognito Patris (patrz
niżej):
(7) Akt chrztu - 1796 - Żarki
Generalnie Kociół
dbał nie tylko o moralnoć ale o spadkobranie. Nie wymieniona w akcie chrztu
osoba była poza kręgiem spadkobierców.
Od razu należy
dodać, że dzieci nielubnych w metrykach Żarek w okresie 1798-1802 jest
niewiele.
Dokonałem analizy
metryk chrztu w Żarkach w okresie lat 1798-1802 pod kštem wpisów dzieci
nielubnych z podziałem na księży dokonujšcych takich wpisów.
W metrykach, jak
napisałem wyżej, a jest to wiedza powszechna, wpisywano do akt metrykalnych takie dzieci jako
"illeg. thori" (z nieprawego łoża). Dotyczyło to wyłšcznie przypadków, gdy matka dziecka nie
miała lubnego męża, bowiem wówczas luby udzielał wyłšcznie Kociół. luby cywilne
wprowadził Kodeks Napoleona, obowišzujšcy w Księstwie Warszawskim od 1 maja 1808
roku.
Nie zajmujemy się w
tym miejscu w ogóle dziećmi nielubnymi ale z nieprawego łoża.
Jak poniżej widać,
wszyscy księża wypisujšcy metryki chrztu znali zasady opisywania przypadków
"dzieci z nieprawego łoża".
(8) Akt chrztu dziecka - 27 maj 1801 -
Żarki - ks. Narcyzjusza Frukacza
z adnotacjš "illegitt. thori" -
"dziecko nielubne - z nieprawego łoża"
(9) Akt chrztu dziecka - 15 wrzeniaj 1801 - Żarki
- ks. Salazjusza Misiewicza
z adnotacjš "Illegitt. thori" -
"dziecko nielubne - z nieprawego łoża"
(wpis tego samego księdza, który
sporzšdzał metrykę chrztu Jakuba Leszczyńskiego dnia 23 lipca 1800 roku z
adnotacjš "incerti Patris")
(10) Akt chrztu dziecka - 6 padziernika 1801 - Żarki
- ks. Salazjusza Misiewicza
z adnotacjš "illegitt. thori" -
"dziecko nielubne - z nieprawego łoża"
(tego samego księdza, który
sporzšdzał metrykę chrztu Jakuba Leszczyńskiego dnia 23 lipca 1800 roku z
adnotacjš "incerti Patris")
(11) Akt chrztu dziecka - 29 wrzeniaj 1801 - Żarki
- brata Paulina (klasztor leniowski) - Tobiasza Załuckiego
z adnotacjš "Illegitt. thori" -
"dziecko nielubne - z nieprawego łoża"
Jak widać z
powyższego, ksišdz Salazjusz Misiewicz z Żarek używał adnotacji "illegitt. thori" oraz "incerti
Patris".
Zapewnie znajdš się
tacy, którzy uczyniš z tych wpisów synonimy ale nawet a może przede wszystkim literalnie słowo "illegitime"
(nieprawy) ma zupełnie inne znaczenie niż "nieoczywisty". Okrelenie
"nieprawy" jest jednoznaczne i zamknięte; okrelenie "nieoczywisty" jest
dwuznaczne i otwarte.
Okrelenia te oznaczajš
co zupełnie innego.
Pierwszy wpis
"illegitt. thori" jednoznacznie oznacza, że
dziecko jest z nieprawego łoża (albo nielubne albo pozamałżeńskie), gdzie ojcostwa nie
da się przekonujšco ustalić i okrelić.
Drugie okrelenie
"incertis Patris"
oznacza, że skoro nie ma ojca dziecka przy chrzcie, to jego ojcostwo jest
nieoczywiste. Nie ma tu znaczenia, że ojciec dziecka mógł być w
wojsku, za granicš, itd. Brakuje jednoznacznego aktu uznania ojcostwa przez ojca
dziecka.
Ksišdz nie mógł, co
oczywiste,
interpretować nieobecnoci ojca dziecka lubnego, jako domniemanie ojcostwa. Nie
chodziło bowiem o okrelenie ojcostwa dziecka ale o przyjęcie dziecka na
wychowanie.
Gdyby było inaczej,
prowadziłoby to sytuacji braku pewnoci, kto ma wychowywać dziecko.
Gdy ojciec był
rzeczywicie nieznany używano formuły "incognito Patris" lub "incognioto
Parentis".
Trudno
jednoznacznie przesšdzać w jakich przypadkach takie oznaczenia stosowano.
(12) Metryka chrztów Żarki - 1799
Zdarzały się
metryki z osobami - ojcami dzieci, w międzyczasie zabitymi (pogrobki) z adnotacjš
"occentus" :
(13) Metryka chrztów Żarki - 1799 -
listopad
Przypadek:
agnatus sum - urodzony po mierci ojca.
Jest wykluczone, by
ojciec Jakuba nie żył, bo wówczas w sytuacji tzw. pogrobka, ksišdz wpisałby
dokładnš lub orientacyjnš datę zgonu ojca np.
(... odbierajšca
w nieprzytomnoci Ojca tego dziecięcia, który przed trzema Miesišcami Umarł...).
Jednoczenie ksišdz
nawet wobec osoby przyjmujšcej poród i wiadków nie wpisywał wówczas nie tylko
imienia i nazwiska ojca ale też i matki.
Z czasem dokonywano
ewentualnie zapisku na marginesie. Zobacz metrykę poniżej.
(14) Sytuacja tzw. pogrobka.
W Żarkach
stacjonował wówczas (1798-1802) Legion (Korpus) Księcia Eugeniusza Fryderyka Wirtemberskiego,
jak niżej:
(15) Metryka chrztów Żarki - 1799 -
listopad
To, że Jakub
Leszczyński był lubnym dzieckiem zawiadcza metryka jego starszego brata
Kazimierza z 1 marca 1799 roku (jak wyżej), z której jednoznacznie wynika, że rodzicami
Kazimierza, a więc i Jakuba, byli Józef i Marianna Leszczyńscy (C.L.). Nie było
rozwodów kocielnych a nawet gdyby były, to takie sprawy trwały latami.
Ksišdz Salazjusz
Misiewicz był nowym wikarym w Żarkach (nie znał mieszkańców), ponieważ w pierwszej
połowie roku 1799 metryki chrztu wypisywali Proboszcz - ks. Narcizjusz Furkacz
oraz dwóch wikarych: ks. Ignacy Radomeski oraz ks. Remigiusz Wesołowski.
Pierwszy wpis ks.
Salazjusza Misiewicza to 18 sierpień 1799 roku.
Jeli przejrzymy
dokładnie metryki chrztu w Zarkach z lat 1799-1800 to zauważymy, że księża
zaczynajš wówczas
podawać imię i nazwisko ojca oraz imię i nazwisko rodowe matki. Nie dotyczy to
każdego wpisu ale jakby znaczniejszych osób. W każdym razie takie wpisy się
pojawiajš. Stšd wniosek, że przy chrzcie ksišdz wymagał podania imienia i
nazwiska ojca oraz imienia i nazwiska matki.
Możemy tylko
spekulować dlaczego ksišdz Salazjusz Misiewicz nie wpisał imienia i nazwiska
ojca Jakuba Leszczyńskiego - Józefa Leszczyńskiego i imienia i nazwiska rodowego
matki - Marianny Leszczyńskiej.
Rodzš się
spekulacje i hipotezy:
HIPOTEZA 1
Jak napisalimy
wyżej chrzty ówczesne odbywały
się w tym samym lub kolejnym dniu (rzadziej dniach) po urodzeniu dziecka, więc
do chrztu przynosił dziecko zwyczajowo ojciec dziecka, bo matka w stanie połogu,
nie była w stanie tego zrobić.
Problem pojawiał
się wówczas, gdy ojca dziecka, z różnych powodów nie było akurat w domu, a do
chrztu przynosiła dziecko osoba trzecia.
Takie przypadki
zachodziły zapewne wród urzędników, ziemiaństwa, wojskowych, etc.
Wówczas, w myl
rzymskiej sentencji prawnej: "Mater semper certa est - Matka zawsze jest pewna",
(o czym więcej powyżej, ksišdz nie mógł, bez osobistego owiadczenia woli ojca lub jego pełnomocnika (o czym dalej), stwierdzić fakt, że ojcem
dziecka na pewno jest konkretna osoba. Nie chodziło bowiem tylko o ustalenie
ojcostwa dziecka ale przede wszystkim o przyjęcie dziecka przez ojca na
wychowanie.
Słusznie, więc w
takich przypadkach ksišdz wpisywał formułę "incerti
Patris" - nieoczywisty ojciec, odnoszšc się w ten sposób, tak do ojcostwa
biologicznego, jak przede wszystkim, do ojcostwa społecznego (pełne uznanie
dziecka jako własnego).
Absolutnie nie
oznacza to nic ponadto, że ojciec przy chrzcie dziecka był nieobecny, choć nie
znajšc przyczyny absencji ojca, może rodzić to różne spekulacje.
Poród Jakuba był
nagły o czym wiadczy fakt, że matka Jakuba - Marianna Leszczyńska, kilka dni
wczeniej (konkretnie 10 dni wczeniej tj. 13 lipca 1800 roku, asystowała przy chrzcie (chrztach) w dniu 13 sierpnia 1800 roku
(patrz metryka (6) powyżej).
HIPOTEZA 2
Ponieważ w
metrykach zaczęto na przełomie XVII i XVIII wieku wpisywać imiona i nazwiska ojca
oraz matki dziecka, stšd absencja
ojca powodowała, że nie trzeba było podawać nazwiska panieńskiego matki.
Czyżby Marianna i Józef chcieli ukryć nazwisko rodowe Marianny Leszczyńskiej?
Hipoteza mało prawdopodobna ale możliwa.
Czasy były niepewne a przeladowanie rodzin szlacheckich doć powszechne.
HIPOTEZA 3
Być może metryki
chrztu były przedstawiane zaborcy (w 1800 roku byli to Prusacy) i chciano ukryć
osobę Józefa Leszczyńskiego i nazwisko rodowe matki dziecka?
HIPOTEZA 4
Często wobec osób
starszych, w aktach zgonu wpisywano formułę "niepamiętnych rodziców".
Teoretycznie jest możliwoć niepamiętania ojca dziecka ale jest to w praktyce
raczej niemożliwe, odnonie chrztów.
Reasumujšc, nie
ma najmniejszych powodów, by Józefa Leszczyńskiego nie uznać za lubnego ojca
Jakuba Leszczyńskiego ur. 23 lipca 1800 roku w Żarkach, męża Marianny
Leszczyńskiej.
1.1.1.1.1.1.
Józef
(Wincenty I) Leszczyński
- prapraprapradziadek -
drugie imię
niepewne; data urodzin
niepewna - prawd. ok. 1750-1755, mierć 1815-1830.
1.1.1.1.1.2.
Marianna Leszczyńska - nazwisko rodowe oraz data urodzin i mierci w trakcie
poszukiwań genealogicznych.
NOTA GENEALOGICZNA
Postać
Józefa (Wincentego) Leszczyńskiego jest doć tajemnicza. Wymaga, więc dokładniejszego spojrzenia na
sytuację politycznš Polski i rodowš Leszczyńskich w XVII i XVIII wieku.
Józef (Wincenty) Leszczyński
jest z prawdopodobieństwem równym pewnoci potomkiem:
Przede wszystkim,
wiadomym jest powszechnie, że na poczštku XVIII wieku, rzšdom uzurpatorskim Wettynów,
bardziej znanych jako Sasi (August II i August III) sprzeciwili się Bronisze,
Radziejowscy, Leszczyńscy,
a konkretnie Linia Rydzyńska Leszczyńskich, reprezentowana przez Rafała i Stanisława Leszczyńskich
(ojca i syna) z
Leszna, Rydzyny i Włodawy, co doprowadziło do antysaskiej Konfederacji
Wielkopolskiej alias Warszawskiej w 1703 roku, a w konsekwencji do detronizacji Augusta II
Wiarołomnego, elekcji i koronacji
Stanisława Leszczyńskiego w latach 1704-1705.
Jednoczenie Linia
Gołuchowska Leszczyńskich, reprezentowana przez Stefana Leszczyńskiego (1644-1722) Starostę Kowelskiego i Ostrzeszowskiego, Wojewodę Kaliskiego, przyjęła
na poczštku XVIII wieku (czasy saskie), jak się zdaje, strategię
"neutralnoci". Jak się póniej okazało, była to strategia zbyt
asekuracyjna,
dlatego po mierci Stefana Leszczyńskiego w 1722 roku, ta Linia Domu
Leszczyńskich podupada, a jej przedstawiciele znikajš w mrokach historii.
Nie wydaje się
możliwe, by Stefan Leszczyński z Kruszyny był w opozycji do Stanisława
Leszczyńskiego. Różniła ich strategia walki z Sasami.
Stefan Leszczyński
spotkał się co najmniej dwukrotnie ze Stanisławem Leszczyńskim jako Królem"
|
pierwszy raz - w
Winiewie - Stanisław Leszczyński spędził tam Boże Narodzenie przebywajšc od 1
do 26 grudnia 1708 roku (czytaj: "Z dziejów pierwszego panowania Stanisława
Leszczyńskiego" - J. Dygdała, str, 216);
|
|
drugi raz 6-19
grudnia 1709 roku - w Kruszynie k/Częstochowy, gdzie w samej Kruszynie lub
okolicy przebywał Stanisław Leszczyński pomiędzy 6 a 19 wrzenia 1709 roku
(czytaj: "Z dziejów pierwszego panowania Stanisława Leszczyńskiego" - J.
Dygdała, str, 217).
|
Prawdopodobnie Stefan
Leszczyński, przez swojš drugš żonę Joannę Teresę Brzostowskš, której
pierwszym mężem był brat Michała Stefana Radziejowskiego - Prymasa - Jan Feliks
Radziejowski, wpływał na zachowanie Prymasa Radziejowskiego, który przyjšł postawę antysaskš
(Konfederacja Łowicka) i prostanisławowskš. Jednoczenie Stefan, który w
hierarchii możnowładczej dysponował większymi aktywami niż Linia Stanisława nie
szedł na pełnš konfrontację z Sasami. W 1712 roku wydzierżawił Augustowi II swój
Pałac w Warszawie (zwany mylnie Pałacem Saskim); zapewne to samo zrobił z
Wilanowem (ex Milanów), etc. Jednoczenie w roku 1710 bierze udział w Walnej Radzie
Warszawskiej, na której proponuje zwołanie tzw. Sejmu Konnego (odmiana Sejmu
Walnego czasów wojny domowej, w którym udział mogš wzišć wszyscy zainteresowani
- "sejm resetujšcy").
W 1717 roku, po
zakończeniu Konfederacji Tarnogrodzkiej z 1715 roku, zawišzanej w obronie tronu
Stanisława Leszczyńskiego, na Sejmie Niemym w 1717 roku jest oddelegowany do
boku Króla Augusta II, jako Senator-Rezydent dopilnowujšcy wycofania wojsk
saskich z Polski.
Zadaniem rotacyjnych
Senatorów-Rezydentów było pilnowanie Królów (Króli) przed zakusami absolutyzmu i
konszachtami z obcymi dworami.
Zachowanie Augusta
II, po roku 1717, do mierci Stefana Leszczyńskiego w 1722 roku jest mniej
prorosyjskie, a bardziej prozachodnie (Traktat Sojuszniczy z Austriš i Wielkš
Brytaniš z 1720 roku - przewidujšcy wycofanie wojsk rosyjskich z Polski).
Niestety poprzez wpływy Prus i antypolskiego Traktatu Rosja-Prusy z 1720 roku,
zawartego w Poczdamie, Traktat Sojuszniczy nie został przez Sejm ratyfikowany. Po
mierci Stefana Leszczyńskiego, polityka Augusta II nakierowana została na
współpracę z Prusami w celu rozbioru Rzeczypospolitej (sprawa vel spisek Lehmana).
Plany te udaremnił Piotr I, widzšcy zagrożenie dla Rosji w sytuacji przejęcia
Polski przez Niemców (Prusy, Saksonia, Austria).
Dnia 1 lutego 1933
roku, pierwszego dnia Sejmu, na którym miało być ogłoszone porozumienie
rozbiorowe Augusta II z Królem Prus Fryderykiem Wilhelmem I Pruskim (kilka -
kilkanacie dni wczeniejsze osobiste negocjacje Augusta II z Grumbkowem w
Kostrzyniu n/Odrš), nagle "umiera" August II Wiarołomny.
Pod koniec XVIII
wieku, kilku przedstawicieli o nazwisku Leszczyński pojawia się w miecie Żarki.
Zapewne jest to zwišzane z pierwszym rozbiorem Polski roku 1772 Następuje w tym
okresie, co oczywiste, "dekompozycja magnackich siedzib rodowych" oraz rozproszenie rodów.
Leszczyńscy z Żarek, na poczštku (po pierwszym rozbiorze Polski) stajš się doradcami
Domu Męcińskich h. Poraj - włacicieli
- dziedziców Żarek ale w sytuacji kolejnych rozbiorów Polski, a szczególnie
- trzeciego rozbioru w 1795 sam Dom Męcińskich popada w tarapaty, a z nim i
Leszczyńscy.
Teren Żarek i okolic, po trzecim rozbiorze Polski, staje się częciš
Prus jako Nowy lšsk (1795-1807). Vide: https://ibrbs.pl/index.php/Nowy_lšsk
Następnie w latach 1807-1815 jest częciš
Księstwa Warszawskiego, by po 1815 stać się częciš Królestwa Polskiego pod
władztwem zaborcy rosyjskigo.
Rodzi się pytanie:
czy Dom Męcińskich z Kurozwęk utrzymywał kontakty z Domem Leszczyńskich h. Wieniawa?
Historycznie rzecz
ujmujšc odpowied brzmi: oczywicie, że tak.
Męcińscy objęli we
władanie Żarki zaraz po Korycińskich na przełomie XVII i XVIII wieku.
Męcińscy mieli swoje
siedziby rodowe w: Kurozwękach, Działoszynie i Żarkach.
Leszczyńscy mieli
swoje siedziby rodowe w Kaliszu - Gołuchowie, Lesznie - Rydzynie, Warszawie -
Wilanowie (dawn. Milanowie), Dzikowie (obecn. Tarnobrzeg) - Baranowie) obecn.
Baranów Sandomierski, Włodawie - Romanowie, Beresteczku oraz w Kruszynie
k/Częstochowy gdzie w 1638 roku
Bogusław Leszczyński (1612-1659) - Podskarbi Wielki Koronny (dziadek
Stanisława Leszczyńskiego) wzišł lub 12 sierpnia 1638 roku z Annš Denhoff (1620/1622-1656)
- Wojewodziankš Dorpackš i Sieradzkš - córkš Kacpra Denhoffa Starosty
Wieluńskiego i Radomszczańskiego (zięć Hetmana Wielkiego Koronnego Stanisława
Koniecpolskiego).
W Kruszynie, w roku
1644 urodził się Rafał Leszczyński (1644-1703) - Podskarbi Wielki
Koronny (ojciec Stanisława Leszczyńskiego). Vide metryka poniżej:
Akt chrztu Rafała
Bogusława Leszczyńskiego - 30 stycznia 1644 r. - Kruszyna
ojca Stanisława
Bogusława Leszczyńskiego - Króla Polski
W tym miejscu interesujš nas: Kruszyna, Działoszyn, Żarki.
W prostej linii z
Żarek do Kruszyny jest 42 km, do Działoszyna 69 km przez Częstochowę oraz 81 km
przez Kruszynę.
W prostej linii z
Działoszyna do Kruszyny jest 40 km.
Co ważne, z Żarek do
Działoszyna można było jechać przez Częstochowę lub przez Mykanów lub Kruszynę.
Jest pewne, że tak
wczeniej Korycińscy h. Topór, jak póniej Męcińscy h. Poraj z Żarek, utrzymywali
kontakty możnowładcze (towarzyskie) z Denhoffami h. Denhoff (Dzik) i Leszczyńskimi h. Wieniawa
z Kruszyny.
Kruszyna była
wczeniej siedzibš Koniecpolskich z Koniecpola skoligaconych z Rzeszowskimi,
Radziwiłłami i Denhoffami.
na dowód zachowywania
kontaktów pomiędzy Leszczyńskimi z Kruszyny i Czarnożył, gdzie po mierci
Stefana Leszczyńskiego przeniosła się Joanna Teresa Brzostowska, jest metryka
chrztu Adama Jakuba Męcińskiego w Żarkach w 1740 roku (patrz niżej) w którym
brała udział Anna Szembek - Wojewodzina Sieradzka, czyli z domu Anna Leszczyńska
polubiona Aleksandrowi Kazimierzowi Szembekowi zm. 1756 - Wojewodzie
Sieradzkiemu w latach 1729-1756. Prawdopodobnie Stefan Leszczyńki przekazał mu
Starostwo Kowelskie.
Akt chrztu Adama
Jakuba Męcińskiego - 1740 - Żarki
dokumentujšcy
asystencję, jako matki chrzestnej - Anny Szembek de domo Leszczyńska - żony
Aleksandra Kazimierza Szembeka - Wojewody Sieradzkiego. Potwierdza ten Akt
hipotezę, że Anna Szembek de domo Leszczyńska była rodzonš siostrš matki dziecka
- Marianny Męcińskiej de domo Leszczyńska - córki Stefana Leszczyńskiego -
Wojewody Kaliskiego.
Co ciekawe, Kruszyna,
wišże się z dwoma Liniami Leszczyńskich.
Pierwsza Linia - Rydzyńska -
Stanisława Leszczyńskiego - Króla - zwišzana jest z hucznym lubem Bogusława
Leszczyńskiego z Annš Denhoff w 1638 roku w Kruszynie (o czym wyżej), na którym
to lubie i weselu, uczestnikiem
był Król Władysław IV Waza z żonš.
Kacper Denhoff, ojciec Anny Denhoff
- Panny Młodej, był
protegowanym króla Zygmunta III Wazy, który wczeniej również przebywał w Kruszynie.
W
Kruszynie przebywał też Król Jan III Sobieski z Marysieńkš, która tam włanie
oczekiwała na męża, po Odsieczy Wiedeńskiej A.D.1683.
Druga Linia -
Gołuchowska -
Stefana Leszczyńskiego - Wojewody Kaliskiego, który jako wdowiec po
Konstancji Mniszech zm. 1698 w Winiewie, żeni się w roku 1700 w Kruszynie z
wdowš p.v. po Janie Feliksie Radziejowskim (lub 1681) - Kasztelanem Wieluńskim,
Choršżym Rawskim, Starostš Bolesławowskim, który zginšł w pojedynku w 1685 roku z Tarłš, i
s.v. po
Zygmuncie Wiktorze Denhoffie (zm. 1694) Podkomorzym Wieluńskim i Poskarbim
Nadwornym Litewskim - Joannš Teresš Brzostowskš p.v. Radziejowska, s.v. Denhoff
- córkš Wojewody Trockiego - Cypriana Pawła Brzostowskiego h. Strzemię i Racheli
Barbary z Duninów.
Siostra Joanny Brzostowskiej,
Katarzyna była zamężna z
Mikołajem Korycińskim - Choršżym Łęczyckim, Starostš Ojcowskim.
To Stefan Leszczyński
i Joanna Teresa de domo Brzostowska z Kruszyny, fundujš korony na obraz M.B.
Częstochowskiej w 1717 roku (koronacja obrazu).
Stefan Leszczyński
miał rodzonš siostrę - Magdalenę za Pawłem Działyńskim (Linia
Kórnicko-Gołuchowska),
rodzonego brata Kazimierza Ignacego oraz
przyrodnie rodzeństwo:
|
Teofilę Leszczyńskš - żonę Janusza Antoniego Winiowieckiego (lub 1704) - Wojewody Krakowskiego;
vide
|
|
Wiktorię Leszczyńskš -
żonę Józefa Potockiego - Wojewody Kijowskiego, Hetmana Wielkiego Koronnego.
|
Stefan Leszczyński
miał dzieci z pierwszego małżeństwa z Konstancjš Mniszech:
|
|
Anna ur. 1697 -
żona Jana Gniewosza, a następnie Aleksandra Kazimierza Szembeka - Wojewody
Sieradzkiego; patrz Męcińscy z Żarek
|
|
|
Konstancja -
mniszka w Wieluniu;
|
|
|
Jan - ur. 1694 -
patrz metrykę poniżej;
|
|
|
Salomea - ur. 1695
|
|
|
Maria (Marianna)
Kazimiera - ur. 1696 - patrz metrykę poniżej.
|
W metryce urodzenia w Żarkach Adama
Jakuba Męcińskiego w roku 1740 jako wiadek chrztu widnieje Anna Szembek de domo
Leszczyńska - Wojewodzina Sieradzka - [żona Aleksandra Kazimierza Szembeka -
Wojewody Sieradzkiego]. Patrz Męcińscy z Żarek.
W oficjalnej
genealogii Stefana Leszczyńskiego podaje się, że miał tylko córkę Annę
polubionš Aleksandrowi Kazimierzowi Szembekowi.
Dlaczego ukrywana
jest trójka kolejnych dzieci?
W ksišżce Krystyny
Jastrzębskiej pt.: "Dzieje zacianka szlacheckiego Jastrzębie" - Siedlce 2003,
autorka na stronach: 42 oraz 44 wyranie podaje fakt genealogiczny, że Stefan
Leszczyński i Konstancja Mniszech osiedli w Winiewie - dzierżawie dóbr
królewskich odziedziczonych po dziadku Władysławie i ojcu Wacławie, pod koniec
XVII wieku, gdzie w Domanicach ochrzcili trójkę swoich dzieci (Jana, Salomeę i
Marię [Mariannę] Kazimierę).
Na stronie 42
znajduje się kopia metryki chrztu Marianny Kazimiery Leszczyńskiej
(siostry Anny). Z metryki
tej czytamy, że Stefan - Kasztelan Kowelski, podawał swoje miejsce urodzenia "Lesnio",
co najprawdopodobniej oznacza wielkopolskie Leszno (a może Leniów k/Żarek?).
Krystyna Jastrzębska
"Dzieje zacianka szlacheckiego Jastrzębie" - Siedlce 2003 - str. 42.
Osobicie byłem w
Parafii Domanice (u Proboszcza Andrzeja Filipiuka) w dniu 31 maja 2019 roku i
osobicie miałem możliwoć przeglšdać i sfotografowanie ksišg Metrykalnych Domanic z zapisami chrztu trójki dzieci Stefana Leszczyńskiego i Konstancji de
domo Mniszech (Jana, Salomei, Marii Kazimiery) w Winiewie (obecnie Winiew ma
odrębny kociół).
1.1.1.1.1.1.1.1
(hipoteza I)
Jan Leszczyński (ojciec Jana Leszczyńskiego z Żarek,
ur. styczeń 1694
Dwór Winiew k/Domanic.
Poniżej zdjęcie
oryginalnej metryki chrztu Jana Leszczyńskiego ze stycznia 1796 roku, syna
Stefana Leszczyńskiego i Konstancji de domo Mniszech.
Akt chrztu w. Jana
Leszczyńskiego, syna Stefana Leszczyńskiego Starosty Kowelskiego i Marianny
Mniszech
Parafia Domanice -
Dwór Winiew - Ziemia Łukowska
styczeń 1794
oryginalna fotografia
ze zbiorów Archiwum Fundacji Leszczyńskich "QUOMODO"
wykonana z księgi
metrykalnej w Domanicach 31 maja 2019 roku
foto - Wojciech Edward
Leszczyński
Stefan Leszczyński
miał również dzieci z drugiego małżeństwa z Joanna Teresš Brzostowskš h.
Strzemię.
|
Ewa Leszczyńska - ur. 1701
- Kruszyna -
polubiona Janowi Sebastianowi Szembekowi - Kanclerzowi Wielkiemu Koronnemu:
|
|
Jan Jakub - ur.
1710 - Kruszyna - ur. 1 lipca 1710 roku, osiadły w Żarkach jako Antoni
Leszczyński; zm. 1783 w Żarkach.
|
Po ojcu Stefan
Leszczyński odziedziczył
Gołuchów, Raszków, Czarncę (vide; Słownik PSB). Był włacicielem: Babic
k/Warszawy, Włoch, Pruszkowa, etc.
Był włacicielem
Jurydyki w Warszawie z Pałacem Leszczyńskich (zwanym Saskim).
W roku 1799 w Żarkach
rodzi się Kazimierz Leszczyński z ojca Józefa
(Wincentego) i matki Marianny (CL) małżonków
lubnych.
W roku 1800 w Żarkach
rodzi się Jakub Leszczyński z matki Marianny.
Małżonkowie Józef i
Marianna nie zawierali lubu w Żarkach i jak wynika ze spisu ludnoci Żarek z
1794 roku nie mieszkali w tym miecie w tym roku. Mieszkał za to w tym miecie (Żarki)
Jan Leszczyński, który polubił Magdalenę Szewczyk i który zapewne był tym,
który zaprosił do Żarek członków rodziny tj. Józefa i Mariannę Leszczyńskich po
1994 roku; najprawdopodobniej w latach 1776-1778, czyli po trzecim zaborze
Polski. Nasuwa się wniosek, że Józef Leszczyński i Marianna mieszkali wczeniej
tj. przed 1795 na Ziemi, która przypadła zaborcy rosyjskiemu i postanowili
przenieć się (zintegrować) z rodzinš, będšcš pod zaborem pruskim.
Księstwo Warszawskie
1807-1815
Nowy lšsk 1795-1807)
Nowy lšsk (niem. Neuschlesien)
prowincja
pruska istniejšca
w latach 17951807.
Vide: https://ibrbs.pl/index.php/Nowy_lšsk
Była to odrębna jednostka administracyjna, która nie była położona na terenie
historycznego lšska.
Została ona utworzona ze skrawka byłego województwa
krakowskiego.
Sš to okręgi:
Siewierza, Pilicy i Lelowa ze
stolicš w Żarkach,
anektowane przez Prusy w III
rozbiorze Polski.
Z Wikipedii
Po kilku latach,
Józef i Marianna Leszczyńscy oraz ich syn Kazimierz urodzony w 1799 roku w
Żarkach emigrujš. Pozostaje w Żarkach Jakub Leszczyński, który prawdopodobnie
był pod opiekš stryja Jana i innych przedstawicieli Rodu Leszczyńskich, którzy
osiedlili się w Żarkach.
Fakt, że w metryce
chrztu w. Jakuba Leszczyńskiego, brak wskazania konkretnego ojca dziecka czyli
Józefa Leszczyńskiego wynika ze znajomoci ówczesnych zwyczajów i zasad prawa
kocielnego - kanonicznego. Otóż zwyczajowo chrzciło się wówczas (przełom
XVIII/XIX wieku) dziecko na drugi dzień po urodzeniu. Logiczne, że dokonywał
tego ojciec dziecka, bo matka była w połogu i nie była w stanie zanieć dziecka
do kocioła.
Gdy ojca nie było
podczas narodzin jego dziecka, co generalnie zdarzało się rzadko, ksišdz nie
mógł wpisać ojca dziecka. Wpisywał wówczas formułę kanonicznš "incertis"
(nieoczywisty), co jest bardzo logiczne. Absolutnie formuła ta nie oznacza, że
dziecko jest nielubne, bo wówczas wpisywano formułę "illegitime". Reasumujšc
formuła :incertis" oznacza, że dziecko do chrztu przyniosła osoba trzecia, a
ojciec był przy chrzcie nieobecny ale żyjšcy. W sytuacji gdy ojciec dziecka nie
żył przy matce wpisywano "vidova" (wdowa) a takiego zapisu nie ma. Zdarzało się
przy znaczniejszych chrzcinach (np. magnackich) na których nie był obecny ojciec
dziecka (magnaci mieli liczne obowišzki zwišzane z podrózami), że ksišdz
wpisywał imię i nazwisko wiadka, który owiadczał (jako stały plenipotent) w
imieniu ojca dziecka, że konkretna osoba (mandant) jest ojcem dziecka. Z takš
metrykš mamy np. do czynienia w przypadku chrztu w. Jana Jakuba Leszczyńskiego
s. Stefana Leszczyńskiego, gdzie w metryce chrztu plenipotent pod nieobecnoć
ojca owiadcza, że Stefan Leszczyński jest ojcem dziecka (Stefan Leszczyński 1
lipca 1710 roku był obecny na Walnej Radzie Warszawskiej).
HIPOTEZA
GENEALOGICZNA
1.1.1.1.1.1.1.
Jan
Leszczyński
- ur. ok. 1739 zm.
7 maja 1829 w wieku 90 lat. - Żarki - syn Jana
Jakuba Leszczyńskiego ur. 1710 roku w Kuszynie lub
Jana Leszczyńskiego ur. 1694 roku w
Winiewie.
Sumariusz - zgon Jana
Leszczyńskiego - 8 maja A.D.1829 - Żarki.
Akt zgonu Jana Leszczyńskiego - 8
maja A.D.1829 - Żarki.
1.1.1.1.1.1.1.1
(hipoteza II)
Jan Jakub
Leszczyński vel(?) Antoni Leszczyński
-
ur. 1 lipca 1710
Kruszyna, zm. 24 padziernika 1783 - Żarki.
Prawdopodobnie
pułkownik królewski. Funkcjonował na Ziemi Owięcimskiej jako Sędzia
(1733-1739).
Akt chrztu w. Jana
Jakuba
Leszczyńskiego, syna Stefana Leszczyńskiego Starosty Kowelskiego i Joanny Teresy
Brzostowskiej (CL)
Parafia Kruszyna - 1
lipiec 1710
NOTA GENEALOGICZNA
Dziedzic Żarek - Wojciech Męciński
h. Poraj z Kurozwęk - ur. 1691 - zm. 1752, Starosta Ojcowski (1703), Starosta
Wieluński (1712), Starosta Ostrzeszowski (1717),
żeni się w 1730 roku z Mariannš de domo
Męcińska z Linii Działoszyńskiej.
W 1739 roku gdy rodzi im się syn Feliks w Żarkach, Wojciech Męciński występuje w
metryce chrztu jako Starosta Ostrzeszowski.
Rodzi się pytanie: kiedy i w jakich okolicznociach Stefan Leszczyński (poniżej)
przekazał Starostwo Ostrzeszowskie Wojciechowi Męcińskiemu?
Siostra Wojciecha
Męcińskiego - Konstancja Męcińska wychodzi za mšż za Aleksandra Szembeka
(1679-1734) - Łowczego Łęczyckiego.
Anna Leszczyńska -
córka Stefana Leszczyńskiego i Konstancji Mniszech wychodzi za mšż (1711) za
Aleksandra Kazimierza Szembeka (1680-1756) - Stolnika Wielkiego Koronnego,
Wojewodę Sieradzkiego, Starostę Bielskiego, Halickiego, Kowelskiego i
Radomszczańskiego. Rezydujš w Balicach pod Krakowem.
W roku 1710, gdy Stefanowi Leszczyńskiemu i Joannie (Annie) Barbarze Brzostowskiej
rodzi się syn Jan Jakub Leszczyński, w metryce chrztu Stefan Leszczyński
występuje jako Starosta Kowelski i Ostrzeszowski.
Stefan Leszczyński umarł w 1722 roku w Babicach
(k/Warszawy), gdzie w metryce zgonu
widnieje jako Wojewoda Kaliski.
W Wikipedii - Stefan Leszczyński jest Starostš Ostrzeszowskim w latach, 1797-1716 a
Wojewodš Kaliskim w latach 1712-1722.
W Żarkach w 1783
roku umiera Antoni Leszczyński - vel (?) Jan Jakub Leszczyński. Vide metryka:
Akt zgonu Antoniego Leszczyńskiego
vel Jana Jakuba Leszczyńskiego - 24 padziernika A.D.1783 - Żarki;
ur. 1 lipca 1710 roku - Kruszyna
1.1.1.1.1.1.1.1.1.
 Stefan
Leszczyński h. Wieniawa
- ur. ok. 1644
Gołuchów, przodek po mieczu
- wychował się w Gołuchowie, uczęszczał do szkoły jezuickiej w Kaliszu. Starosta
Kowelski i Ostrzeszowski - Wojewoda Kaliski - zm. 3 wrzenia 1722 - Babice
[k/Warszawy].
Pułkownik królewski
z czasów Jana III Sobieskiego.
Jako Poseł Ziemi
Wieluńskiej był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku.
Miał rodzeństwo po matce Konstancji Czarnieckiej:
|
Wiktoria Leszczyńska ur. 1673 - polubiona Józefowi Potockiemu - Hetman Wielki
Koronny; zm. 1732.
|
|
Magdalena
Leszczyńska - polubiona 21 wrzenia 1687 Poznań Paweł Działyński; polubiona
1702 Adam Gruszczyński; zm. 24 sierpnia 1706 Murowana Golina.
Rodzice Pawła Działyńskiego:
- Zygmunt z Kocielca Działyński.
- Katarzyna Franciszka z Sielca Witosławska.
Pierwsza żona Pawła Działyńskiego - Ludwika Tarło
Dzieci Pawła Działyńskiego z Ludwikš Tarło:
- Zygmunt
Działyński polubiony Teresa Tarło
- córka: Teofila Działyńska
Dzieci Pawła Tarło z Magdalenš Leszczyńskš
- Aleksander Działyński zm. 1739 bezdzietny.
- Józef Działyński polubiony Marianna Potulicka 1714;
zm. 1735.
Dzieci Józefa i
Marianny:
-
Magdalena Działyńska ur, 1719; polubiona Wiktoryn Raczyński; zm. 19 sierpnia
1743 Wojnowice.
Dzieci:
- Weronika Barbara Raczyńska
- Antoni Raczyński
- Marianna Petronela Raczyńka
- Kazimierz Jan Raczyński
- Teresa Działyńska
- Augustyn Działyński - ur. 1815; polubiony Anna Radomicka 1737; zm. 13 maja
1759.
Dzieci:
- Dorota Działyńska
- Brygida Działyńska
- Nepomucena Anna Działyńska
- Katarzyna Działyńska
- Ignacy Działyński - ur. 15 wrzenia 1754 Konarzewo; lub 1783 Antonina
Szczęsna Woronicz Trojanów; zm. 1787 Żytomierz.
- Ksawery Franciszek Działyński - ur. 24 padziernika 1756 Kórnik (na zamku)
lub ok. 1793 Justyna Modesta Dzieduszycka; zm, 13 marca 1819.
Dzieci Ksawerego i Justyny:
- Paulina Działyńska
- Gabriela Działyńska
- Teofila Klaudyna Działyńska
- Adam Tytus Działyński - ur. 25 grudnia 1795 Poznań; lub 19 listopada 1825
Celestyna Gryzelda Zamoyska; zm. 12 kwietnia 1861 Poznań.
Dzieci Adama i Celestyny:
- Maria Działyńska
- Cecylia Działyńska
- Anna Zofia Działyńska
- Elżbieta Działyńska
- Jan Kanty Działyński - ur. 28 wrzenia 1829 Kórnik; lub Izabela Czartoryska
1857 Paryż; zm. 30 marca 1880 Kórnik.
- Jadwiga Działyńska - ur. 4 lipca 1831 Warszawa; lub 14 padziernika 1852
Władysław Zamoyski; zm. 4 listopada 1923
- Marcin Działyński
|
|
Kazimierz Ignacy Leszczyński.
|
Miał rodzeństwo po macosze Zofii Winiowieckiej:
|
Teofila (Taida) Leszczyńska ur. 1680, zm. 1757
- polubiona primo voto Filipowi Konarzewskiemu h.Wręby ur. 01.01.1703 Leszno, (Pępowo-Chocieszewice) - Starocie Konińskiemu; secundo
voto księciu Januszowi Antoniemu Korybutowi Winiowieckiemu (1678-1741) - Kasztelanie
Krakowskim. Po mierci drugiego męża, wstšpiła do Klasztoru Dominikanek p.
Katarzyny Sienieńskiej we Lwowie jako siostra Taida. Czytaj "Obłóczyny Teofili
Leszczyńskiej" -
|
W 1711 roku został
Wojewodš Kaliskim.
W 1717 roku
wyznaczony na Senatora Rezydenta przy boku Króla.
Był włacicielem
Jurydyki w Warszawie (obecnie teren Ogrodu Saskiego - Plac Piłsudskiego) z
Pałacem Leszczyńskich (obec. zwany Pałacem Morsztyna lub Saskim).
W roku 1796 po
stryju Janie Ignacym Leszczyńskim otrzymał Starostwo Ostrzeszowskie (vide: PSB).
Do mierci
Konstancji Mniszech przebywał w Dworku Winiew (1694-1698) niedaleko Domanic.
1.1.1.1.1.1.1.1.2ex. Konstancja Mniszech - córka Jerzego Jana Mniszech i Anny
Chodkiewicz - zm. 1698 Dwór Winiew (Domanice).
Żona:
1.1.1.1.1.1.1.1.2.ex - Konstancja Mniszech - Wojewodzianka Wołyńska
- Linia Konstancji Mniszech
Córka Jerzego Jana
Wandalina Mniszcha - Wojewody Wołyńskiego (syna Franciszka Bernarda Wandalina
Mniszcha, który był bratem Maryny Mniszchówny Carowej Rosji - żony Dymitra
Samozwańca I) oraz Anny
Chodkiewicz (córki Jana Karola Chodkiewicza - Hetmana Wielkiego Koronnego).
Dziadek Konstancji
- Franciszek Bernard Wandalin Mniszech był mężem Barbary Stadnickiej, którzy pod
koniec XVIII wieku koligacš się z Męcińskimi z Żarek.
Franciszek
kupił w 1636 r.
częć Dukli,
jakš otrzymała wdowa Męcińska po poległym w czasie wyprawy na Moskwę w 1618
roku Franciszku
Męcińskim. W 1638 r. przystšpił do odbudowy zamku w
Dukli, fortyfikujšc go wałami i bastionami. Jednak Duklę złupiły wojska Jerzego
II Rakoczego 16
marca 1657.
Zmarł 30 grudnia 1661 w czasie epidemii w Dukli.
Pod koniec XVIII i
na poczštku XIX wieku wieku Męcińscy z Żarek przenoiszš się do Dukli, gdzie ginš
podczas tzw. rabacji galicyjskiej w roku 1846.
Ewidentnie Męcińscy
z Żarek, mieli koligacje poprzez Stefana Leszczyńskiego i własne z Męcińskimi i
Mniszchami z Dukli.
Dzieci:
- Anna - zm. 1756 -
żona p.v. Jana Gniewosza - Wojewoda Sieradzki; s.v. Aleksander kazimierz Szembek.
- Teofila -
zakonnica w Wieluniu;
- Maria Kazimiera ur.
Winiew;
- Jan ur. Winiew -
1694;
- Salomea ur. Winiew.
1.1.1.1.1.1.1.1.2.
Joanna (Anna) Teresa Brzostowska h. Strzemię, primo voto Radzejowska secundo
voto Denhoff
lub ze Stefanem Leszczyńskim - 1 kwietnia 1701 roku - Kruszyna
k/Częstochowy
; zm. 1738 Kruszyna; pochowana na Jasnej Górze lub w Czarnożyłach.
Dzeci:
Ewa Leszczyńska -
ur. 1701 - Kruszyna zm. 1762 - Balice k/ Warszawy lub Łomża - żona Jana
Sebastiana Szembeka (z, 1731) - Kanclerz Wielki Koronny.
Jan Jakub
Leszczyński vel Antoni Leszczyński - ur. 1710 - Kruszyna; zm. 1783 - Żarki.
Joanna Teresa
Leszczyńska de domo Brzostowska zostawiła Testament z 1737 roku -
Była córkš Wojewody
Trockiego - Cypriana Pawła Brzostowskiego (zm. 1688).Miała brata Konstantego
Kazimierza (1644-1722) biskupa wileńskiego, znanego z konfliktu z Sapiehami.
Miała też siostrę Katarzynę zamężnš z Mikołajem Korycińskim - Choršżym Łęczyckim
i Starostš Ojcowskim (włacicielem Żarek).
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Wacław IV Leszczyński
h. Wieniawa, ur.
1632/1638 zm. 28 lipca 1688 - Wojewoda Podlaski - Marszałek Trybunału Głównego Koronnego,
Starosta Kowelski, i Winiowski; pułkownik. zm. 1688.
Dziedzic Gołuchowa z przyległociami, miasta Raszkowa i wsi Raszkówka.
Dziedzic dóbr Stefana Czarnieckiego, w
tym Czarncy.
W 1673 roku miał w wyprawie chocimskiej pułk pieszy. W 1673 roku był na
Radzie Wojennej, już za Dniestrem odbytej, był jednym z 11 Senatorów, którzy
przy wojsku wytrwali.
W wyprawie pod Wiedeń 1683 miał choršgiew husarskš (120 koni) i pułk piechoty
(380 ludzi).
Zmrł 20 lipca 1688 roku Szkaradowo.
Brat Wacława IV - Jan Ignacy Leszczyński zm. 1796 - uczynił swoimi spadkobiercami
Stefana i Kazimierza Ignacego - swoich bratanków - czytaj "Konflikt Paców z
Leszczyńskimi". Przekazał też Starostwo Ostrzeszowskie Stefanowi Leszczyńskiemu
(vide: Słownik Biograficzny - Stefan Leszczyński).
1.1.1.1.1.1.1.1.1.2. Konstancja Czarniecka - córka Stefana Czarnieckiego -
Hetmana Wielkiego Koronnego - lub 1656.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.ex. Zofia Winiowiecka - córka Dymitra Jerzego
Winiowieckiego i Marianny Zamoyskiej - (lub 1631) - po babce ze strony matki -
Lanckorońska. Z tego zwišzku - Teofila "Teida"
Leszczyńska, lub z Wacławem Leszczyńskim 20 stycznia
1682 Chociszewice;
1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.ex.ex. Zofia Krystyna z Bnina Opalińska (teciowa Taidy - ex
żona Filipa Konarzewskiego zobacz);
lub 20 stycznia 1682 Chociszewice. Po mierci Wacława Leszczyńskiego wyszła
trzeci raz za mšż za Łukasza Stanisława Opalińskiego (syna Łukasza Opalińskiego
& Izabeli Tęczyńskiej). Zmarła ok. 1699.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Władysław I Leszczyński
h. Wieniawa
- ur. podkomorzy poznański, krajczy królowej, podczaszy królowej Ludwiki Marii,
Wojewoda Łęczycki, Starosta Ostrzeszowski, Winiowski, Tyszowiecki; zm. 1679. Brat
Andrzeja Leszczyńskiego - Prymasa Królestwa Polskiego. Walczył pod Beresteczkiem
1651.
Posiadał kamienicę
w Kaliszu.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2. (I/III) Katarzyna z Błociszewa Gajewska h. Ostoja z Czacza (Wielkopolska),
lub z Władysławem Leszczyńskim w 1632; zm. po 1662.
Córka: Łukasza Gajewskiego z Rogona h. Ostoja i Anny Czackiej. Siostra
Wojciecha Gajewskiego h. Ostoja.
Wnuczka: Erazma Gajewskiego z Błociszewa h. Ostoja i Elżbiety z Rusiborza
Cieleckiej.
Prawnuczka: Wincentego Gajewskiego z Błociszewa h. Ostoja i Zofii Sepińskiej h.
Nowina.
Praprawnuczka:
Piotra Błociszewskiego - Gajewskiego h. Ostoja i Małgorzaty Strzępińskiej.
Prapraprawnuczka:
Mikołaja Błociszewskiego h. Ostoja i Doroty Jeżewskiej.
Praprapraprawnuczka:
Jan Błociszewski
Prapraprapraprawnuczka: więtomir Błociszewski - rycerz, dziedzic Brodnicy i
Błociszewa, ur. po 1278 przed 1380; zm. 1408 i Agnieszki;
prawdopodobny brat lub syn więtomira: Jakusz z Błociszewa - dziedzic na
Błociszewie, Wojewody Grodowego Lwowskiego za króla Kazimierza Wielkiego; zm. po
1370
| 2023.06.27 - WIZYTA W
KOPASZEWIE
 - BŁOCISZEWIE
- TURWI
- CZACZU
|
Czytaj: Błociszewscy h. Ostoja.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2. (II/III)
Agnieszka z Kołacina Plichcianka herbu Półkozic, córka Walentego (zm.
1639), kasztelana rawskiego; była wdowš po Mikołaju
Kazimierzu Radziejowskim,
kasztelanie łęczyckim i Zygmuncie Walewskim, podkomorzym łęczyckim.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.
(III) Barbara Walewska herbu Kolumna (inaczej Pierzchała lub Roch),
rodzona córka podkomorzego łęczyckiego, polubiona w 1675, urodziła córkę
Ludwikę. Ludwika Leszczyńska została żonš Damiana Garczyńskiego, choršżego
poznańskiego, potem Jana Jeło Malińskiego, podkomorzego łęczyckiego. Po mierci
Władysława, Barbara Walewska po raz drugi wyszła za mšż w 1680 roku za Michała
Lasockiego, podkomorzego wyszogrodzkiego.
 1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Wacław II Leszczyński
h. Wieniawa
- ur. ok. 1576 r.
Kasztelan
Kaliski, Wojewoda Kaliski, Podkanclerz Koronny (1620), Kanclerz Wielki Koronny
(1625), Starosta Generalny Wielkopolski (1628), Starosta Brzeski. Warecki,
Grójecki, Kamionacki, zm. 1628 r.
Choršgiew husarska prywatna Wacława Leszczyńskiego
prywatna choršgiew husarska koronna I
połowy XVII wieku, okresu wojen ze Szwedami i Rosjš.
Szefem tej choršgwi był Kanclerz
Wielki Koronny, Wacław
Leszczyński herbu Wieniawa.
Żołnierze choršgwi wzięli udział w wojnie
polsko-szwedzkiej 16261629 (I Wojnie Północnej).
Osiadł na Zamku
Leszczyńskich w Gołuchowie.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2. Anna Rozdrażewska - ur. ok. 1586; zm. po 1619.
Katarzyna Leszczyńska ur. 1604; zm. 21 maja 1664 - żona
Stanisława Grzymułtowskiego h. Nieczuja, matka
Krzysztofa Grzymułtowskiego,
który polubił
Aleksandrę
Cecylię Renatę Leszczyńskš z Linii Stanisława.
Vide:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Krzysztof_Grzymu%C5%82towski
Linia Wacława Leszczyńskiego & Anny Rozdrażewskiej
-
od Mieszka & Dobrawy
- przejd
Rodzeństwo Wacława II Leszczyńskiego
1.
Katarzyna Leszczyńska
- ur. 1600 r.; zmarła 21 maja 1664 r., żona Stanisława Grzymułtowskiego -
Starosta redzki, a następnie żona Piotra Opalińskiego
Wojewody Kaliskiego; pochowana w Radlinie.
2.
Maryanna Leszczyńska
- żona Andrzeja z Tuczna Tuczyńskiego, Podkomorzego
Inowrocławskiego; odnowiła kociół w Zbšszyniu i katolikom oddała.
3.
Anna Leszczyńska
- żona Jana Potockiego Podkomorzego Halickiego.
4.
Barbara
Leszczyńska
- żona Wojciecha Miaskowskiego Kasztelana Santockiego - syna
Maksymiliana i Zofii Mycielskiej.
5.
Rafał VIII Leszczyński
- dziedzic Lutej, pułkownik królewski, zginšł w 1647 r., w
Księstwie Opolskim; żona Krystyna Masłowska.
6.
Jan V
Leszczyński
- ur. 1652 r., opat paradyski, Biskup Kijowski, zm. 1657 r., jako
biskup nominat chełmiński. W czasie potopu szwedzkiego pozostał wierny Janowi II
Kazimierzowi i wraz z krewnymi swymi miał udział w naradzie senatorów w Opolu na
lšsku; jedził w poselstwie do Cesarza Ferdynanda III, podczas powrotu z Ratyzbony umiera.
7. Władysław I Leszczyński - patrz wyżej.
8.
Andrzej III Leszczyński - Arcybiskup Gnienieński Prymas Polski
Andrzej III Leszczyński - Prymas Królestwa Polskiego legatus natus
w latach (1653-1658)
po nim - brat stryjeczny Wacław
Leszczyński z Linii Stanisława
Ur. 1608 r., w Gołuchowie, kanonik krakowski, opat trzemeszeński, opat czerwiński
(1643), opat tyniecki (1644), biskup chełmiński (1646-1652), biskup kamieniecki
(1640-1644), kanclerz królowej Cecylii Renaty, podlanclerzy, Kanclerz Wielki Koronny,
Arcybiskup Gnienieński - Prymas Królestwa Polskiego (ingres 20 padziernika
1654 r.; zmarł w Skierniewicach 16 kwietnia 1658 roku, pochowany
w kolegiacie łowickiej.
Był uczniem kolegium
jezuitów w Kaliszu,
studiował prawo kanoniczne i cywilne w Ingolstadt w
1626.
Studiował w Würzburgu w
1626 roku, a następnie prawo
kanoniczne,
filozofię i prawdopodobnie teologię w Sienie.
W 1621 przyjšł niższe więcenia z ršk prymasa
Wawrzyńca
Gembickiego,
a 18 grudnia 1633 przyjšł więcenia
kapłańskie.
Od 1623 kanonik krakowski, od 1628 prepozyt łęczycki.
W 1650 ustanowił w kapitule chełmińskiej urzšd
archidiakona,
ok. 1650 ufundował główny ołtarz do katedry
w Chełmży,
a w 1651 erygował seminarium duchowne w Chełmnie.
Dnia 10 lutego 1646 roku witał pod Oliwš przybywajšcš do Polski Marię Ludwikę.
Uczestniczył w koronacji Jana II Kazimierza 17 stycznia 1649 roku w Krakowie i w
imieniu króla odbierał przysięgę wiernoci od Torunia i Elblšga.
W 1651 roku towarzyszył w wyprawie Jana II Kazimierza przeciwko Chmielnickiemu.
W bitwie pod Beresteczkiem z krzyżem w ręku zagrzewał wojsko do męstwa.
Dnia 15 listopada 1655 roku przewodniczył Radzie Senatorów w Opolu na lšsku;
zredagował dwa manifesty z 17 listopada A.D.1655 oraz z 3 stycznia A.D.1656 -
Zbudował Pałac Prymasowski w Łyszkowicach. Rezydował w Łowiczu i Skierniewicach.
Miał Dwór w Warszawie "za wałem".
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Rafał
V Leszczyński
h. Wieniawa -
ur. 17 wrzenia 1526 w Lesznie; Wojewoda Brzesko-Kujawski (1545-1550); przełożony nad
mennica królewskš (1578-1580); Starosta Radziejowski; Kasztelan remski, zm. ok.
1592.
Syn Jana,
kasztelana brzeskiego i Marii
de Marcelanges, wdowy po Jarosławie
Sokołowskim.
Dziad Rafała
Leszczyńskiego, tłumacza Judyty.
W młodoci uczył się pod kierunkiem
Walentego Trotzendorfa w Złotoryi
oraz Krzysztofa
Hegendorfina.
Przed rokiem 1548 był już Starostš Radziejowskim i Wojewodš
Bzeskokujawskim (15451550) starostwa zrzekł się na rzecz syna Jana.
Studiował w Gimnazjum w Goldbergu (Złotoryi)
w 1535 roku.
Działalnoć politycznš rozpoczšł około roku 1548, gdy w sposób
gwałtowny zwalczał małżeństwo Zygmunta
Augusta z Barbarš
Radziwiłłównš. W tym czasie przyjšł wyznanie braci
czeskich (1549), stajšc się ich
goršcym opiekunem (opiekował się szkolnictwem różnowierczym) i walczšc w ich
obronie.
Po złożeniu godnoci wojewody (1550), wybrany w roku 1552 posłem.
Poseł na sejm
piotrkowski 1552 roku, sejm
piotrkowski 1558/1559 roku z
województwa poznańskiego i województwa
kaliskiego.
Poseł wielkopolski na sejm
piotrkowski 1562/1563 roku i sejm
warszawski 1563/1564 roku, poseł
województwa kaliskiego na sejm
lubelski 1566 roku, poseł
województwa poznańskiego na sejm 1569 roku.
Był sygnatariuszem aktu unii
lubelskiej 1569 roku.
Piastował urzšd marszałka izby poselskiej (1562).
W roku 1570 jedził do Moskwy w poselstwie do Iwana Gronego.
W latach 15781580 był przełożonym mennicy koronnej.
W roku 1580 został kasztelanem remskim, a rok póniej (1581)
ufundował zbór w Gołuchowie.
Walczył w obronie szlachty przeciwko możnowładcom.
Wystšpił przeciw klerowi katolickiemu, a na następnych sejmach
żšdał egzekucji dóbr należał do stronnictwa egzekucyjnego.
W sprawach unii stał na stanowisku inkorporacji Litwy.
Należał do najwybitniejszych sporód braci czeskich w Wielkopolsce,
odznaczał się wielkimi zdolnociami politycznymi oraz prawociš charakteru.
Ożenił się z Barbarš z Podhajec Wolskš, po jej mierci a Annš
Korzbokównš, córkš Henryka, barona na Straburku i Miliczu. Zmarł w roku 1592,
według S. Karwowskiego pochowany został w Gołuchowie.
Z Wikipedii.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2ex. Barbara Wolska -
Linia boczna Stanisława Leszczyńskiego - Króla Polski -
patrz
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2. Anna Katarzyna Korzbok - ur. ok. 1536, zm. 1580 -
Linia
probanta Wojciecha Edwarda Leszczyńskiego - Króla Polski-Lehii
Anna
Katarzyna Korzbok - zobacz
LINIA ANNY KATARZYNY KORZBOK
ur. ok 1536, zm. 1583, dziedziczka ksišżšt Piastów - Lehitów Głogowskich i
Żagańskich.
Córka: Vilhelm von Kurzbach (ur. 1525 Żmigród, zm. 1 luty 1569) i Magdaleny von
Kurzbach (ur. 1531 Syców (Wartenberg), zm. ok.1577 Prusice).
Wnuczka po ojcu matki: Joachim II Freiherr von Maltzahn - ród wywodzšcy się z
Meklemburgii - Pomorza Przedniego.
W XVI wieku Joachim Malttzahn wszedł w posiadanie dwóch lšskich wolnych państw
stanowych: Sycowa i Milicza.
NOTA GENEALOGICZNA
Postać Rafała Leszczyńskiego
Starosty Radziejowskiego łšczy dwie Linie Genealogiczne poprzez dwie żony
Rafała.
lub Rafała Leszczyńskiego z
Barbarš Wolskš odbył się w Krzepicach k/Częstochowy, ale jest to Linia
Stanisława.
Kolejny lub Rafała, po mierci
Barbary Wolskiej, odbył się w Żmigrodzie lub Miliczu na pograniczu Wielkopolski
i lšska.
Od tego miejsca genealogicznego
wstecz, mamy ze Stanisławem Leszczyńskim - Królem, wspólnych przodków.
Dlatego błędem jest mówienie, że
jestemy potomkiem Stanisława Leszczyńskiego - Króla.
Poprawnie: jestemy dalekimi
kuzynami przyrodnimi, po dwóch żonach Rafała Leszczyńskiego, czyli z tego samego
pra..... dziadka ale innych pra.....babek.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Jan II Leszczyński
h. Wieniawa - brat
niedzielny Rafała IV
- Podkomorzy Kaliski (1506); Kasztelan Brzesko-Kujawski (1525); Starosta
Radziejowski; w roku 1627 odziedziczył wszystkie dobra po bracie swoim Rafale IV
- biskupie płockim; zm. w 1535 lub 1536 r.
Rodzeństwo:
|
Barbara Leszczyńska - polubiona Szundorff
(Schundorff).
|
|
Rafał IV Leszczyński - Starosta Człuchowski; patrz niżej.
|
|
Małgorzata Leszczyńska - polubiona Janowi Kiełbasa Markowski v. Gosławski.
|
|
Zofia Leszczyńska - polubiona Wojciechowi
Komińskiemu z Komina Komider Gruszczyński-Komiński h. Poraj. Dzieci: Kacper
Komiński, Marcin z Chlewa Komiński (1510-1557) polubiony Jadwiga
Dzierżaniowska, Roch Komiński, Sebastian Komiński polubiony Agnieszka
Przecławska.
|
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2. Maria de Marcellanges ur. ok. 1500. Szlachcianka z
Burgundii. Dwórka w orszaku Anny de Foix-Candale - Królowej Węgier, Czech i
Chorwacji - jako trzeciej żony Władysława II Jagiellończyka.
Wdowa po Jarosławie
Sokołowskim z Wrzšcy - Sekretarzu, Podskarbim Króla Władysława II
Jagiellończyka, Starocie (Kasztelanie) Kolskim.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.brat
Rafał IV Leszczyński
h. Wieniawa - brat
niedzielny Jana, syn Kacpra i
Zofii z Oporowa (ur. ok. 1448 Poznań, córka Piotra
Oporowskiego h. Sulima i Petruszy Chrzšstowskiej; p.v. żona Bartłomieja z
Iwanowic Gruszczyńskiego h. Poraj; zm. 1512).
Biskup Przemyski i Płocki; zm. 23
marca 1527 r. w Pułtusku; epitafium; wyniósł kociół parafialny w Jarosławiu;
kociół katedralny w Przemylu ozdobił malowidłami.
Syn Kacpra, Podkomorzego Kaliskiego (patrz niżej).
Kształcił się w Padwie,
był sekretarzem królewicza
Zygmunta w
czasie jego rzšdów w księstwie głogowsko-opawskim, był Starostš Człuchowskim,
sprawował poselstwa.
Po roku 1518 przyjšł więcenia kapłańskie, od 1520 biskup przemyski, od 1523
płocki. Jako biskup płocki na zjedzie w Warszawie w 1525 r. wymógł na księciu
Januszu wydanie dekretu, który pod grobš konfiskaty majštku zakazywał
innowiercom przebywania na Mazowszu.
Był sygnatariuszem aktu traktatu
krakowskiego w
1525 roku.
Pochowany w kolegiacie
Zwiastowania NMP i w. Mateusza w Pułtusku.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.kuzyn
Rafał III Leszczyński
h. Wieniawa -
Kasztelan Przemęcki
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.żona kuzyna - Barbara z Bystrzycy.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.kuzyn
Rafał II Leszczyński
h. Wieniawa
- brat Kacpra; hrabia na Lesznie (tytuł otrzymał od Cesarza Fryderyka III w 1473
r., ranił w turnieju rycerskim Macieja Korwina Króla Węgier; Kasztelan
Spycymirski, Marszałek Nadworny, Kasztelan Gnienieński, kasztelan Poznański,
Starosta Łęczycki, Starosta Brzeski, Starosta Radziejowski); w 1499 roku
otrzymał od króla łan roli, ogród i łškę na przedmieciu brzeskim; w 1501 roku
wzišł Płowce w zastaw za pożyczone pienišdze. Zmarł w 1502 roku. Pochowany u
Dominikanów w Brzeciu Kujawskim.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.kuzynka
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Kacper
Leszczyński
h. Wieniawa
ur. ok. 1444
- syn Rachwała; lub ok. 1471 Podkomorzy Kaliski; Starosta Radziejowski; zm. ok
1512-1513.
Rodzeństwo:
|
Rafał Leszczyński - żona Małgorzata Rozdrażewska z Bnina.
|
|
Zofia polubiona Dłuski.
|
|
Barbara polubiona Drzewicki.
|
|
Elżbieta polubiona Kotycki-Korycki.
|
|
Katarzyna polubiona Lasocki.
|
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2. Zofia z Oporowa, ur.
1448 Poznań, córka Piotra Oporowskiego h.
Sulima i Petruszy Chrzšstowskiej, p.v. żona Bartłomieja z Iwanowic
Gruszczyńskiego h. Poraj, zm. po 1512, pochowana w kolegiacie w Kruszwicy.
Rodzeństwo:
|
Andrzej z Oporowa
|
|
Jan z Oporowa
|
|
Mikołaj z Oporowa
|
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.1. Piotr z Oporowa - Starosta Łęczycki; Starosta
Kruszwicki; patron kocioła w Oporowie; Wojewoda Łęczcki; żona Chrzšstowska; zm.
1467.
Rodzeństwo:
|
Władysław z
Oporowa; profesor i rektor Uniwersytetu Krakowskiego, podkanclerzy koronny;
prepozyt kolegiaty w. Floriana w Krakowie na Kleparzu; biskup włocławski luty
1433; arcybiskup gnienieński 27.10.1448; w Oporowie wzniósł zamek; umarł
14.03.1453 i tam pochowany.
|
|
Bogusław z Oporowa
|
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.1.1. Mikołaj z Oporowa
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.1.1.1. Włodek z OIporowa.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.1.1.1.1. Stefan z Oporowa.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.1.1.2. N. z Gieczna
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.1.2. Krystyna (Krzystka) córka Przedpełka ze
Służewa
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.2. Chrzšstowska
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Rachwał vel Rafał
I Leszczyński
h. Wieniawa ur. ok.
1400; zm. ok. 1465
- Kasztelan Przemęcki 1427 zm.1450; brat Dersława z Woliszewa (żona Anna, syn
Tomisław) i Iwana z Chełkowa. Pochowany w kociele w Lesznie. Miał córkę Maruszę.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2. Anna - ur. ok.1374; zm. ok. 1434.
Ojciec:
|
Kacper
Leszczyński |
|
Rafał Leszczyński |
|
Zodia Dłuska |
|
Barbara Drzewicka |
|
Elżbieta Kotycka |
|
5 innych |
Bracia:
|
Iwan Jan
Leszczyński
|
|
Dziersław z
Chełkowa, Leszna i Karmina
|
|
Piotr Leszczyński
|
|
Maciej Leszczyński
|
|
Mikołaj Leszczyński
|
Dobiesław (Puhała)
Leszczyński
h. Wieniawa -
Starosta Gniewkowski; walczył w Bitwie pod Grunwaldem za co otrzymał od Króla
miasto wiecie; zarzšdzał zamkiem w Radzyniu Chełmińskim w Ziemi Chełmińskiej. W
padzierniku 1410 roku walczył w Bitwie pod Koronowem ("drugi" Grunwald). W
listopadzie 1410 roku pokonał pod Golubiem przeważajšce siły wojsk inflanckiej
gałęzi Zakonu Krzyżackiego ("trzeci" Grunwald).
Został Starostš
Bydgoskim ok. 1430 r.
W dniu 13
wrzenia 1433 roku przyczynił się do zdobycia zamku krzyżackiego Nowy Jasiniec
k. Koronowa.
Zmarł wiosnš
1441 r.
Czytaj str. 12
"Pałacu Leszczyńskich" -
Przecław
Leszczyński
h. Wieniawa - V-ce
Król z "prawa ręka" Kazimierza Wielkiego a V-ce Król za Króla Ludwika
Węgierskiego
zdymisjonowany
do Urzędu Wojewody Kaliskiego za czasów regencji Elżbiety - żony Ludwika
Węgierskiego a siostry Kazimierza Wielkiego.
Czytaj str. 9
"Pałacu Leszczyńskich" -
Ojciec:
|
Fryderyk alias
Bodzę[en]ta - biskup kujawski i/lub arcybiskup gnienieński z czasów zmiany Dynastii
Piastowskiej na Jagiellońskš; 15 lutego 1386 ochrzcił Jagiełłę; 18 lutego 1386
roku udzielił lubu Jadwidze i Jagielle; 4 marca 1386 roku koronował Władysława Jagiełłę;
postaci mylone i
mylnie przedstawiane w biogramach; chodzi o ryt chrztu, lubu i koronacji;
|
|
Jana (Iwo) z
Obichowa; - Poseł do Anny Cylejskiej z propozycjš małżeństwa z Władysławem
Jagiełłš;
|
|
Rafał
Leszczyński - hrabia na Lesznie; urzędnik na Dworze Cesarza Fryderyka III,
pokonał w pojedynku turniejowym Króla Węgier Macieja Korwina.
|
Czytaj str. 10
"Pałacu Leszczyńskich" -
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Stefan z Karmina i Leszczna (Leszna) Leszczyński vel Karmiński h. Wieniawa
(1360-1413).
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2. Zbyszka Leszczyńska, ur. 1332, zm. 1392.
Rodzeństwo - brat:
Iwo (Iwan, Iwon, Gywon) z
Karmina (k/migla), Gołuchowa, Obi[e]chowa i Soboty,
h. Wieniawa; zm.
ok 1422.
łac. Ivano
de Obichov
polski rycerz, Burgrabia
Rabsztyński (1394), Wielkorzšdca
Krakowski
(ok. 1399), Starosta Brzesko-Kujawski
(1405-1409), Kasztelan remski (1410-1421), Starosta Generalny Rusi Czerwonej
(1411-1421), zaufany dworzanin Władysława
Jagiełły,
uczestnik poselstwa do Celje w
sprawie polubienia hrabianki Anny (1400), Starosta Kujawski, Starosta Odolanowski.
Pojawia się 15 padziernika 1388 roku w dokumencie
wystawionym w Wonieciu,
wraz z bratem Stefanem z Karmina (zm. 1414/1415), ojciec linii Rafała
I, od którego wywodziła się również linia wielkopolska
Leszczyńskich herbu Wieniawa.
Iwan, podobnie jak jego bracia (w tym Jan) pochodził z Karmina koło migla.
W 1388 wystšpił jako dziedzic Karmina. Ponadto był
włacicielem Obiechowa, Węgrzynowa, Jasieńca
(od 1398), Gołuchowa (od
1408), Jelczy.
Od lat 90-tych XIV wieku był zwišzany z dworem
królewskim Władysława
Jagiełły, m.in. sprawował urzšd Wielkorzšdcy
Krakowskiego.
Ok. 1399 roku wraz z Hinczkš
z Rogowa i Janem
z Ostrowca brał udział w polskim poselstwie do Celje
dla zawarcia z tamtejszym
hrabiš Hermanem
wstępnego porozumienia w
sprawie małżeństwa króla Władysława i Anny
Cylejskiej.
Zdaniem Jana
Długosza pozorny
sukces tego poselstwa, czyli przybycie hrabianki do Krakowa, zahamował kariery
owych trzech posłów z powodu
rozczarowania królewskiego narzeczonego
urodš (a raczej jej brakiem) hrabianki.
Jednak po kilku latach, Iwan objšł kolejne urzędy: Starosty Kujawskiego (Brzesko-Kujawskiego)
14051408, Starosty
Generalnego Ruskiego (Lwowskiego):
14111421, Kasztelana remskiego:
14101422.
W opisie bitwy
pod Grunwaldem (1410)
występuje jako dowódca trzydziestej pierwszej choršgwi
występujšcej pod znakiem głowy żubra,
z którego nozdrzy zwisa okršgłe kółko, na żółtym polu (Wieniawa).
Podpisał unię
polsko-litewskš w Horodle (1413).
Żona: Katarzyna h. Doliwa
Rodzice:
|
Rafał z Gołuchowa;
|
|
Jan Goły - Golijan z Jedlczy i Obiechowa i Strzałkowa - ojciec Stanisława
Denowskiego h. Wieniawa z Jedlczy, Strzałkowa, Udorza i Anny Rzeszowskiej. Mšż:
Małgorzaty z Rzeszowa Kmita h. reniawa alias Szreniawa (córka Piotra Lunaka z
Damianic vel Piotrkowic - Żmigrodu Kmita h. Szreniawa i Zofii Kmita). Dzieci
Stanisława Kmita i Zofii (Rzeszowskiej): Klemens kmita h. Szreniawa, Jan "Tępy"
z Winicza h. Szrenaiwa, Małgorzata z Rzeszowa, Piotr Damiański.
|
|
Iwon z Obiechowa
|
Stefan z Karmina, Leszna Leszczyński vel Karmiński h. Wieniawa - ur. ok. 1360;
żona Zbyszka Leszczyńska.
1420 Dziersław Kamiński [s. Szczepana zw. też Chełkowskim z Chełkowa oraz
Leszczyńskim z Leszna
Pewnym synem Szczepana był Dziersław Chełkowski vel Leszczyński, wyjštkowo zw.
też Karnińskim.
W 1421 wystšpili wspólnie Iwan, Rafał [póniejszy kaszt. przemęcki] i Dziersław
dziedzice Leszczyńscy i naganili szlachectwo Andrzeja Bojanowskiego.
Wydaje się, że wszyscy trzej byli synami Stefana alias Szczepana; Rafał
występował tylko w Lesznie, Iwan za i w Lesznie i w Karminie.
W 1388-1414 Szczepan (Stephanus) Karmiński z Karmina [już w 1397 posiadał też
Leszno, h. Wieniawa [możliwe brat rodz. Iwana z K. kaszt. remskiego?]
Zbyszka z Karmina. w sporze z Szymonem z Grunowa; 1398 tenże Szczepan z ż.
Zbyszkš w sporze z Budziwojem z Jeleńczewa [i Bielewa];
1404 tenże w sporze z Jakuszem z Księginek; 1405 tenże wraz z Iwanem z Soboty,
obaj h. Żubrza Głowa (caput onagri) zawołania Wieniawa,
zeznajš o szlachectwie Macieja z Jarosławca [k. Stęszewa]; tenże w sporze ze
Stroszynem Oporowskim.
1414 tenże z ż. Zbyszkš pozwany przez Jakusza Wycišżkowskiego o to, że zniszczył
kopce gran. w Zawadach [osada niezident. w okolicy Leszna] nal. do
Wycišżkowskiego.
Zbyszka z Karmina z s. Dziersławem pozwani przez Pietrasza Siekierkę o szkody
uczynione w jego lesie [w Wonieciu?].
Dzieci Iwo z Obi[e]chowa:
Starosta
Generalny Wielkopolski w
latach 14361439. Zmarł po 12 III, a przed 29 VIII 1442 lub przed 13 luty
1443.
Rafał z Gołuchowa urodził się prawdopodobnie pod koniec
XIV wieku, w Wielkopolsce.
Pochodził z rycerskiego rodu Wieniawitów, jego ojciec Iwan z Obiechowa i Gołuchowa był
Kasztelanem remskim,
uczestnikiem bitwy
pod Grunwaldem, bliskim współpracownikiem
Władysława
Jagiełły. Lata młodoci Rafał spędził na Rusi,
u boku ojca, który od 1411 do 1421 był starostš generalnym tej prowincji.
W 1426 został mianowany podstolim poznańskim.
Po mierci Jagiełły, Rafał był zwišzany z dworem młodocianego króla Władysława
III. W tym czasie objšł intratne podkomorstwo kaliskie i został Starostš Generalnym Wielkopolski(1436),
ten urzšd pełnił do stycznia 1439. Potem przebywał w najbliższym otoczeniu
króla, jako wiadek podpisał w Bieczu,
ugodę między królem a zakonem joannitów. W 1440 wyjechał w wicie królewskiej na
Węgry, był wiadkiem koronacji Władysława III na króla Węgier. Po powrocie do
kraju, w 1441 zastępował
Krzesława
Kurozwęckiego (Męcińskiego) na
urzędzie Starosty Generalnego Wielkopolski.
Rafał z Gołuchowa był na pewno dwukrotnie żonaty
(sš opracowania mówišce o czterech żonach Rafała; vide
). Z pierwszego małżeństwa z Katarzynš
córkš Jadwigi z Żerkowa herbu Doliwa i albo z pierwszego męża Jadwigi - Włodka z
Domaborza - Wojewody Gniewkowskiego (1386-1397) z rodu Pałuków, albo (co
bardziej prawdopodobne) z drugiego męża Janusza Furmana z Mchów i Niezamyla -
Kasztelana Rogozińskiego (1391-1400), Kasztelana Międzyrzeckiego (1400-1418) z
rodu Doliwów, zrodzony syn Iwan - sędzia ziemski kaliski.
Z drugiej żony Elżbiety z Powiercia
i Lenicy herbu Łazęki synowie:
Jan (ur. 1436), Andrzej (ur. 1438) i Cherubin (ur. 1441).
Prawdopodobna trzecia żona to
Małgorzata, córka Jana z Czeszewa. Z małżeństwa tego urodził się syn Rafał.
Rafał z Gołuchowa po ojcu odziedziczył Gołuchów, gdzie mieszkał oraz
kilka pobliskich wsi, dla jednej z nich -
Przygodzic, uzyskał przywilej lokacji miasta. Posiadał
także pojedyncze wioski w powiatach konińskim, łęczyckim i ostrzeszowskim.
Był fundatorem obrazu Matki Boskiej ab
igne, dla kolegiaty kaliskiej. Obraz zachowany do dzi, jest jednym z
najcenniejszych zabytków sztuki gotyckiej w Wielkopolsce, według niektórych
ródeł wykonał go w 1417, malarz Mikołaj z Kalisza.
W dolnej częci dzieła znajdujš się wizerunki Rafała i jego żony Katarzyny z
Doliwów, jako donatorów obrazu.
Rafał z Gołuchowa zmarł przed 13 lutego 1443.
|
Jan Goły alias Golin (zm. w 1437)
z Jedlczy, uczestnik poselstwa do Inowrocławia i
słynnego turnieju w Budzie w roku 1412, w latach póniejszych podczaszy poznański;
pisał się ze Strzałkowa, Gołuchowa, Obichowa, Goliszewa;
żona Małgorzata z Rzeszowa Kmita h. Szreniawa. córka Stanisława Denowskiego z Jedlczy,
Strzałkowa, Udorza, Denowa h. Wieniawa i Anny Rzeszowskiej.
jedynš dziedziczkš Kmitów Rzeszowskich
Denowscy w Małopolsce (ród
istniał do końca XV wieku). Inna wersja mówi, że była córkš Małgorzaty i
Piotra Lunak.
|
|
Iwan (Iwanek) z Obi[e]chowa.
|
|
Katarzyna.
|
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Predysław V
h. Wieniawa
- Comes na Gołuchowie; Wojewoda Kaliski, Generalny Starosta Wielkopolski,
doradca króla Kazimierza Wielkiego; zm. 1372.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2. ???
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Rafał II
h. Bawola Głowa
- Comes na Gołuchowie.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2. ???
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Rafał I
z rodu Wieniawa
- sędzia Ziemi Kaliskiej, Comes na Gołuchowie.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2. żona z rodu Leszczów z Leszczna
(Leszno) - dała nazwisko rodowe Leszczyńskim
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Dobiesław III
z rodu Wieniawa.
1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.
Zwinisława Tczewsko-Lubiszewska,
ur. ok. 1250, zm. 1280, córka Sambora II Księcia Pomorskiego oraz Matyldy
(Meklemburskiej), wnuczka Mszczuja vel Mciwoja I.
Rodzicami Matyldy byli:
|
Henryk Borwin II
ur. ok. 1170, zm. 5 czerwca 1226 r.
|
|
Krystyna vom Mecklemburg ur. 1189 córka Sverkera II Szwedzkiego oraz Bengty
Ebbesdatter Galen - Królewny Szwedzkiej.
|
Henryk Borwin II ur. ok. 1170,
zm. 5 czerwca 1226 r.
Syn księcia
Meklemburgii Henryka
Borwina I i Matyldy, córki księcia
saskiegoi bawarskiego Henryka
Lwa.
Miał założyć miasto Güstrow w
1222 r. Występujšc przeciwko Duńczykom stanšł w innym obozie niż jego ojciec.
Nadał prawa miejskie Parchimowi.
Nie objšł tronu meklemburskiego, bowiem zmarł przed mierciš swego ojca
ksišżętami Meklemburgii zostali w 1227 r. jego synowie.
Żonš Henryka Borwina II była zapewne Krystyna, córka króla
Szwecji Swerkera
II Młodszego.
Dzieci:
|
|
Jan I (przed 12111264), ksišżę
Meklemburgii-Mecklenburg.
|
|
|
Mikołaj (?1277), ksišżę Meklemburgii-Werle. |
|
|
Henryk Borwin III (?ok. 1278), ksišżę Meklemburgii-Rostock. |
|
|
Przybysław (?ok. 1257/po 1270), ksišżę Meklemburgii-Parchim. |
|
|
Małgorzata (?po 1274), żona hrabiego
Schwerinu Guncelina III. |
|
|
Matylda (?po 1258/1270), żona księcia
Pomorza Gdańskiego Sambora
II. |
Henryk Borwin I
zm. 28 stycznia 1227.
Syn księcia
Meklemburgii Przybysława i Wojsławy,
córki Księcia
Pomorskiego Warcisława
I.
Herb Meklemburgii
W 1178 r. został
następcš ojca jako Pan Meklemburgii.
Nadał prawa miejskie Roztoce (niem.
Rostock) i
Wyszomierzowi (niem. Wismar),
dbał o rozwój klasztorów w swym kraju, wspierał niemieckie osadnictwo.
Dzieci:
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Predysław IV
z rodu Wieniawa
- Comes, Palatyn z Ziemi Kaliskiej (1130), Comes na Gołuchowie.
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.
Dzieci:
|
Zwinisława vel
Swinisława
- żona
Mciwoja I Gdańskiego - lub ok. 1190.
|
Mciwoj I
Gdański
Syn Sobiesława
I z dynastii
Sobiesławiców. Data urodzenia jest nieznana.
Około 1190 pojšł za żonę Zwinisławę vel
Swinisławę.
Z tego zwišzku urodzili się m.in.:
Mirosława, więtopełk
Wielki, Warcisław
I, Jadwiga,
Witosława,
Sambor
II i Racibor
Białogardzki.
Mirosława została żonš Bogusława II księcia Pomorza Szczecińskiego. Ich dziećmi
byli: Bogusław III, Wojsława, Barnim I Dobry.
Według jednych historyków (np. Gerarda
Labudy) Mciwoj I był księciem gdańskim, uznajšcym
zwierzchnoć ksišżšt krakowskich,
według innych (np. Błażej
liwiński) zaledwie namiestnikiem (princeps)
gdańskim.
Po mierci brata Sambora
I około
1205 r., został mianowany, najprawdopodobniej przez ówczesnego księcia krakowskiego Władysława
Laskonogiego, księciem/namiestnikiem gdańskim.
Po wyganięciu około 1207 rodu Powałów,
z którymi Mciwoj był spokrewniony po
kšdzieli, przeforsował swoje prawa do Ziemi Wyszogrodzkiej.
W pierwszych latach XIII wieku król duński Waldemar
II przejawiał
dużš ekspansywnoć na tereny nadbałtyckie. Zdołał podporzšdkować sobie zachodnie
Pomorze, a w 1210 podczas wyprawy do Prus, hołd
lenny złożył
mu Mciwoj.
Zależnoć ta trwała krótko i skończyła się,
gdy
Leszek
Biały zdołał powrócić na tron
krakowski w 1211.
Już w maju 1212 Mciwoj wzišł udział w
zjedzie ksišżšt polskich i episkopatu polskiego
w Mškolinie.
Dokładne okolicznoci i przyczyny złożenia
przez Mciwoja hołdu lennego królowi duńskiemu nie sš znane. Mogła być to próba
uzyskania niezależnoci przez księstwo/namiestnictwo gdańskie.
W Danii, Mciwoja tytułowano księciem
polskim, a na dokumencie pochodzšcym ze zjazdu w Mškolinie figuruje z
tytułem dux.
Jednak na dokumencie wystawionym przez
Mciwoja w około 1213, w którym potwierdza fundacje klasztoru żukowskiego tytułuje
się już tylko jako princeps.
Według nekrologów pomorskich
miał umrzeć w 1220 r. Częć historyków uważa, że tak było w rzeczywistoci
(Błażej liwiński). Inni jednak (np. Gerard Labuda, Edward
Rymar) zwracajš uwagę, że w 1248 r. jego syn
więtopełk owiadczył, iż przez 12 lat opiekował się bratem Samborem, po czym
wydzielił mu dzielnicę. Wiele wskazuje, że stało się to w latach 1225-1227. Z
tego wynika, że Mciwoj I zmarł w 1213-1215 r.
Po jego mierci rzšdy objšł jego najstarszy syn więtopełk,
którego zobowišzał do uposażenia młodszych braci, gdy ci ukończš dwadziecia
lat.
Z Wikipedii
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Dobiesław II
z rodu Wieniawa
- Comes, Wojewoda Kaliski.
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Sobiesław
z rodu Wieniawa
- 1050 Comes, Wojewoda.
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Filip z
Persztyna
z rodu Perstejnów
- mšż rycerski, kasztelan, Comes, posiadłoci w Ziemi Kaliskiej które uzyskał w
walce z najazdami czeskimi i niemieckimi (1035-1038).
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2.
Brat - Stefan
Bossuta, po wuju Radzimie, Arcybiskup Gnienieński (1027-1038).
Brat - Bronisław
I, zdobywca Wolina za Bolesława Chrobrego (Saga o Jarlu Broniszu). Belesław
Chrobry był ożeniony z Emnildš pochodzšca z tych Ziem. Wodzem - zdobywcš Wolina
był Bronisz herbu Wieniawa. Stolica Wolina była Wieniawa z łac. Wineta.
Władcy Wolina z
rodu Wieniawa - szczepu Le[c]hitów, ze stolica w Wieniawie (Wineta) utworzyli
najstarsze państwo słowiańskie okrelone przez kronikarza niem. Slawinia. (patrz
niżej).
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Dobiesław I
z rodu Perstejnów
- Ksišżę Morawski z Persztyna (Perstejn), krewny Sławnikowiców. Po ich rzezi
przebywa w Polsce (w. Wojciech), gdzie uzyskuje ze Sławnikowicami, nadania
Ziemi. Przybył w orszaku Dobrawy; prawdopodobny ojciec chrzestny Mieczysława I
(Mieszka).
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2. żona ???
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Predysław III
z rodu Perstejnów
- Ksišżę Stodorański - Wielecki, Ksišżę Morawski z Persztyna (Perstejn), krewny Sławnikowiców. Po ich rzezi
przebywa w Polsce (w. Wojciech), gdzie uzyskuje ze Sławnikowicami, nadania
Ziemi. zm. 960.
Ex żona Libusza z rodu
Sławnikowiców.
Żona - Drag[h]omira
(890-934) Księżniczka Stodorańska - matka Wacława I więtego zm. 936
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Dobiesław
z rodu Perstejnów
- Palatyn Czeski, mšż siostry Dšbrówki (Dobrawy); odprowadził Dobrawę do Polski;
ojciec chrzestny Mieszka I (według Długosza).
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.2. Strzeżysława - żona - siostra Dobrawy.
Dzieci:
|
Sobiesław
|
|
Spytimir
|
|
Pobrasław
|
|
Poraj
|
|
Czesław
|
|
Wojciech vel Adelbert (więty Wojciech)
|
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Predysław II
z rodu Perstejnów -
zm. ok. 950
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Predysław I
z rodu Perstejnów -
ur. ok. 860
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Drogowit
z rodu Perstejnów -
ur. ok. 785, zm. 806 (patrz Nota poniżej).
Ksišżę Wielecki
(Stodoran).
Toczył wojnę z Karolem Wielkim. Zjednoczył wiele plemion słowiańskich m.in.:
Nieletyków, Doszan, Mintga, Moryków, Doleńców, Czrezpienian, Chyżan.
(..).1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.1.
Leh IX Waleczny (800-824)
NOTA
Pomorski Szczep Le[c]hitów.
Lech IX Waleczny
Panował w latach
800-824. tron w Krakowie objšł po ojcu przy akceptacji wiecu słowiańskiego.
Przerósł ojca dzielnociš, podbojami i sprawnociš rycerskš. Umocnił Imperium
Le[c]hitów, całkowicie podporzšdkowujšc Ziemie Pomorskie nad Morzem Sarmackim
(Bałtykiem). włšcznie ze wszystkimi grodami pomiędzy miastami: Brzemię (Brema) aż
po Kodan (Gdańsk).
W okresie jego panowania w skład Imperium Le[c]hii wchodziły:
Bohemia (Czechy), Morawy, Słowacja, Ziemie prawęgierskie oraz Ru Kijowska, aż po
rzekę Don i Nowogród.
Drogowit ok. 785 -
zm. 806 w walce z najazdem frankońskim; syn Lecha IX Walecznego - założyciela
rodu.
Potomkowie
Drogowita:
|
Predysław I ok.
860 r.
|
|
Predysław II ok.
950 r. - poległ w walkach z najazdem niem.-duńskim.
|
|
Predysław III ok.
960 r. - wygnany z Wolina; walczy w powstaniu Łużyczan 983; udaje się na dwór
swojej siostry Drogomiry - żony Wratysława I. Zakłada Wolin Nowy w Czechach.
|
WIENIAWA
Wieniawa pochodzi
od Wieńczysław - Wieńczysława.
Znany jako herb
starożytny pochodzšcy ze Słowiańszczyzny Zachodniej (Meklemburgii).
Dowodzi
szlachetnoci imienia, ale tylko szlachetnoć serca czyni go godnym naszego rodu
(Stanisław Leszczyński - Król).
TUR - TUROŃ
Władcy Słowian
Zachodnich: Pomorzan, Wieletów i Wolinian w okresie przedhiostorycznym nieć
kazali przed sobš w boju i radzie, jako znak ksišżęcy i plemienny, głowę tura
lub wołu.
Stšd prastary
słowiański zwyczaj chodzenia z turem - turoniem.
2.
Krystyna Maria
Leszczyńska de domo Konieczniak - ur. 3 wrzenia A.D.1934
Smudzówka (Mrzygłód) - obecn. dzielnica Myszkowa.
Rodzeństwo rodzone Krystyny Marii
Konieczniak:
- Fryderyk Konieczniak
- Janina Konieczniak
- Władysława Konieczniak
- Zenobia Konieczniak
Od lewej:
Janina, Władysława, Krystyna, Zenobia
Konieczniak
foto: lata 50-te
Rodzeństwo przyrodnie:
- Wiesława Konieczniak
- Stefan Konieczniak
- Jan Konieczniak
- Władysław Konieczniak
2.1.
Władysław Konieczniak - dziadek - ur. 16 marca A.D.1899
Będusz (Mrzygłód); lub z Waleriš Socha 6 sierpnia 1923 - Mrzygłód; zm. 7 marzec
1969 Smudzówka (hist. Smużówka) - Będusz (Mrzygłód).
Miał brata Romana
ur. 31 sierpnia 1896 r. Będusz (Mrzygłód).
Rodzeństwo Władysława:
- Jan
Konieczniak - ur. 22.10.1883 będusz (Mrzygłód); zm. 1919 Zawiercie w. Apostołów
Piotra i Pawła, pozostawiajšc żonę Mariannę z Zielińskich oraz córki:
- Genowefa ur. 1915; zm. 1918 w Zawierciu
w. Apostołów Piotra i Pawła;
- Helena (zamężna Antoni Mizera z Adama i Marcjanny Morawiec lub 1927 Zawiercie
w. Apostołów Piotra i Pawła.
2.2.
 Waleria Konieczniak de domo Socha - babka - ur. 22 maja A.D.1906 Będusz (Mrzygłód);
zm. 2 listopada 1934 Smudzówka (Mrzygłód).
2.2.1. Paweł Socha
- ur. 9 lutego 1864 - Przybynów (Wysoka Lelowska), chrzestni: Jan Wieszczek i
Kunegunda Pietrusińska; zm. 16 grudnia A.D.1894 Przybynów (Wysoka Lelowska),
lub z Zofiš Duda 26 stycznia A.D.1886 Mrzygłód.
Rodzeństwo Pawła Socha:
- Andrzej Socha
- ur. 1855
Przybynów (Wysoka Lelowska),
chrzestni: Sebastian wierdza i Katarzyna Maszczyk;
- Józef Socha -
ur. 1859
Przybynów (Wysoka Lelowska),
chrzestni: Józef kruczek i Franciszka Mizera;
- Wawrzyniec
Socha - ur. 1860
Przybynów (Wysoka Lelowska),
chrzestni: Paweł Socha i Marianna Gradzik;
- Teresa Socha
- ur. 1862
Przybynów (Wysoka Lelowska),
chrzestni: Szymon Rosikoń i Franciszka Socha;
- Jan Socha -
ur. 1866
Przybynów (Wysoka Lelowska),
chrzestni: Franciszek Mizera i Marianna Fršcisz;
- Antoni Socha
- ur. 1868
Przybynów (Wysoka Lelowska),
chrzestni: Franciszek Mizera i Zofia Wieszczek;
- Marianna
Socha - ur. 1873
Przybynów (Wysoka Lelowska),
chrzestni: Józef Strzelczyk i Ewa Dyja;
2.2.1.1. Jan Chryzostom Socha - ur. 22 stycznia 1829
Przybynów (Wysoka Lelowska); zm. 3 wrzenia A.D.1877
Przybynów (Wysoka Lelowska).
Jan Chryzostom Socha miał
siedmioro rodzeństwa: Andrzej ur. 1855 - Przybynów; Józef ur. 1859 Przybynów,
zm. 1859 Przybynów; Wawrzyniec ur. 1860 Przybynów; Teresa ur. 1862 Przybynów,
zm. 1862 Przybynów; Jan ur. 1866 Przybynów, zm. 1867 Przybynów; Antoni ur. 1868
Przybynów; Marianna ur. 1873 Przybynów.
2.2.1.1.1. Kacper Socha - ur. 1794 Przybynów (Suliszowice);
zm. 25 luty
A.D.1841 - Przybynów (Wysoka Lelowska).
Kacper
miał rodzeństwo:
Szymon ur. 1788 Przybynów (Suliszowice); Tekla ur. 1790 Przybynów (Wysoka);
Paweł; Franciszka, Stanisław, Katarzyna, Wojciech, Marcjanna, Apolonia.
2.2.1.1.2.
Marcjanna Kowalczyk alias Strzelczyk - ur. 26 kwiecień A.D.1799 - Przybynów (Wysoka Lelowska).
2.2.1.1.2.1. Tomasz
Kowalczyk alias Strzelczyk - ur. 15 grudnia A.D.1769 - Przybynów. lub z Klarš
Mizerš - 19 stycznia A.D.1783 - Przybynów, zm. 25 sierpnia A.D.1834 - Choroń
(Przybynów).
2.2.1.1.2.2. Klara
Mizera vel Mizerka, primo voto Kowalczyk alias Strzelczyk (1783), secundo voto
Wieszczura (1808) - ur. 12 sierpnia A.D.1765 - Wysoka Lelowska (Przybynów).
2.2.1.1.2.2.1.
Jacek Mizera - zm. 1775.04.25 - Wysoka, lub z Salomeš Rosikoń 1759.09.22 -
Przybynów
2.2.1.1.2.2.2.
Salomea Rosikoń - zm. 1777.02.15 - Wysoka (Przybynów).
2.2.1.1.2.2.2.1.
Szymon Rosikoń
2.2.1.1.2.2.2.2.
Katarzyna Barczyk zm. 1776.12.22 Horoń [obec. Choroń] (Przybynów).
2.2.1.1.2.1.1.
Antoni Strzelczyk alias Kowalczyk, zm. 1800.05.25 - Wydoka Lelowska (Przybynów).
2.2.1.1.2.1.2.
Magdalena.
2.2.1.1.2.1.1.1.
Jan Strzelczyk alias Kowalczyk.
2.2.1.1.2.1.1.2.
Marianna.
2.2.1.1.1.1. Jakub Ignacy Socha - ur. 22 lipca 1778
Przybynów (Suliszowice); zm. 25 lutego 1841 Przybynów (Wysoka); lub z Monikš
Kapucionkš 1787 Przybynów.
2.2.1.1.1.2. Monika
Kapucińska (Kapusta).
2.2.1.1.1.1.1. Walenty Socha.
2.2.1.1.1.1.2. Zofia Liwoch z Biskupic.
2.2.2. Zofia Duda -
ur. 28 marca A.D.1867 Będusz (Mrzygłód).
2.2.2.1. Stanisław
Duda - ur. 23 kwietnia A.D.1843 Będusz (Mrzygłód); slub z Mariannš Ochłodnik -
20 luty A.D.1865 Mrzygłód.
2.2.2.1.1. Jan Duda
- ur. 30 padziernika A.D.1805 Smudzówka (Mrzygłód), lub z Katarzynš Kitala - 9
luty 1825 Mrzygłód (Będusz).
2.2.2.1.2.
Katarzyna Kitala - ur. 13 wrzenia 1805 Mijaczów (Mrzygłód).
2.2.2.1.2.1. Andrzej Kitala - ur. ok. 1781; lub z
Katarzynš Boszko przed 1805; lub z Katarzynš Pniak 3 luty 1806.
2.2.2.1.2.2.p. (prima) Katarzyna Buszko - zm. ok. 1805.
2.2.2.1.2.2.s. (secunda) Katarzyna Pniak (macocha dla
Katarzyny Kitala).
2.2.2.1.1.1 Józef
Duda - ur. 1775 Będusz, lub z Zofiš Sopińskš vel Sopieńskš 15 luty 1802 -
Będusz.
2.2.2.1.1.2. Zofia
Sopińska vel Sopieńska - ur. 1783.
2.2.2.1.1.1.1.
Mikołaj Duda - ur. 1743 - Będusz.
2.2.2.2. Marianna
Ochłodnik - ur. 26 marca A.D.1841 Będusz (Mrzygłód); wdowa po Stanisław Żywiołek
zm. 9 lutu 1861 s. Jacentego i Marianny z Flaków;
2.2.2.2.1. Franciszek Ochłodnik - ur. 3 padziernika 1802
Będusz (Mijaczów);
2.2.2.2.1.1. Wojciech Ochłodnik - ur. 1756 Mrzygłód (Będusz);
żył w 1833 roku;
2.2.2.2.1.2. Marianna Czarnecka - ur. 1781 Mrzygłód (Mijaczów);
zm. 22 marca 1833 Mrzygłód (Będusz);
2.2.2.2.2. Katarzyna Szostak - ur. 13 kwietnia 1812
Mrzygłód (Będusz);
2.2.2.2.2.1. Walenty Szostak - ur. 1781 Mrzygłód (Będusz);
2.2.2.2.2.2. Agmieszka Czarnecka - ur. 1786 Mrzygłód (Niwki);
2.2.1.2. Katarzyna
Wieszczek (Wieszczura) - ur. 2 kwietnia A.D.1834 - Wysoka Lelowska (Przybynów).
2.2.1.2.1. Marcin
Wieszczek (Wieszczura) - ur. 5 listopada 1797 - Wysoka Lelowska (Przybynów);
lub z Franciszkš Hajduk - 21 listopada 1820 Przybynów (Wysoka).
Rodzeństwo Marcina Wieszczek (Wieszczura):
- Franciszek Xsawery Mikołaj - ur. 1776;
- Marcjanna - ur. 1787;
- Katarzyna - ur. 1795;
- Marianna - ur. 1803;
2.2.1.2.2. Franciszka Hajduk - ur. 30 wrzesień 1802
Przybynów (Wysoka).
2.2.1.2.2.1. Franciszek Hajduk
2.2.1.2.2.2. Helena Rosikoń
2.2.1.2.1.1.
Krzysztof Wieszczura - zm. 10 listopada A.D.1834 - Przybynów (Wysoka Lelowska). lub
z Ewš Potępskš - 2 luty A.D.1776 - Wysoka Lelowska (Przybynów).
2.2.1.2.1.2. Ewa Potępa (Potemska, Potępska, Potempa) - zm. 26 luty
A.D.1826 - Przybynów.
Rodzeństwo Ewy
Potępa
(Potemska, Potępska, Potempa):
- Urban - ur. 1765 Horoń;
- Małgorzata - ur. 17868 Młyn;
2.2.1.2.1.2.1.
Bartłomiej Potępa (Potempa, Potempski); ur. ok. 1720; zm. 22 sierpnia 1800 Horoń
(obecn. Choroń) - (Przybynów).
2.2.1.2.1.2.2.
Gertruda Ciela (Cielak. Cielikowska) ur. ok.1720.
2.2.1.2.2.
Franciszka Hayduk - ur. 30 wrzenia 1802 - Wysoka Lelowska (Przybynów).
2.2.1.2.2.1.
Franciszek Hayduk - ur. 1768 Wysoka Lelowska, zm. 11 luty 1832 (lub 1841) - Wysoka Lelowska (Przybynów).
2.2.1.2.2.2.
Helena Rosikoń - ur. 2 marca 1769 (lub 1771) Horoń (Przybynów); zm. 7 luty 1841 -
Wysoka Lelowska (Przybynów).
2.2.1.2.2.2.1.
Łukasz Rosikoń - lub z Agnieszkš Gałeckš 23 stycznia 1752 Horoń (Przybynów).;
zm. 12 luty 1800 Horoń (Przybynów).
2.2.1.2.2.2.2.
Agnieszka Gałecka - ur. 16 kwietnia 1733 Warta (Przybynów).
2.2.1.2.2.2.2.1.
Franciszek Gałecki - lub z Franciszkš Gradeckš 24 grudnia 1727 Przybynów.
2.2.1.2.2.2.2.2.
Franciszka Gradecka (Grad).
2.2.1.2.2.2.1.1
Andrzej Rosikoń, - ur. 20 listopada 1735 - Wysoka Lelowska (Przybynów); lub z
Barbarš Majczaczka 23 kwietnia 1769 - Wysoka Lelowska (Przybynów).
2.2.1.2.2.2.1.2
Barbara Majczaczka (Majczak, Mayczak, Majecka) - zm. 10 kwietnia 1836 - Biskupice (Przybynów)
w wieku 80 lat.
2.2.1.2.2.2.2.1.1.
Adam Rosikoń - pochodził z Warta (Przybynów).
2.2.1.2.2.2.2.1.2.
Zofia Rosikoń - zm. 29 maja 1767 w wieku ok. 60 lat - Wysoka Lelowska (Przybynów).
2.1.1.
Jan Konieczniak - pradziadek - ur. 22 padziernika A.D.1853
Będusz (Mrzygłód); lub z Wiktoriš Piecuch - 11 luty A.D.1879 (Leniaki)
Siewierz - kociół w. Macieja Apostoła.
2.1.2. Wiktoria
Konieczniak de domo Piecuch - prababka - ur. 13 grudnia A.D.1857 Siewierz; zm. 3
grudnia A.D.1944 - Smudzówka - Bę[en]dusz (Mrzygłód); Chrzestni: Dawid Piecuch i
Marcjanna Raczyńska de domo Płaczkowska.
Miała siostrę
Mariannę Piecuch; ur. 1859 Siewierz; lub 1883 z Wawrzyniec Tworek Siewierz;
2.1.2.1.ex Antoni Myrta - ur. 1835 z Marcina i
Marianny Machurowej Żelisławice (lub 14 luty 1832 Żelisławice Siewierz); zm.
1855 Czekanka Siewierz; s. Marcina i Marianny z Machurów; lub z Wiktoriš
Piecuch 30 padziernika 1854 - Czekanka Siewierz (wiadek Jakub Raczyński leny
z Siewierza).
2.1.2.1. Wawrzyniec
Piecuch - ur. 6 lipca 1820 - Bendusz (Mrzygłód). lub Wawrzyńca z Juliannš - 8
padziernik A.D.1856 - Siewierz.
2.1.2.2. Julianna Żurek - ur. 16 luty 1837 - Czekanka
(Siewierz); primo voto Antoni Myrta (s. Marcina i Marianny z Machurów - lub 30
padziernika 1854 - Czekanka Siewierz - wiadek Jakub Raczyński - leny z
Siewierza).
2.1.2.2.1. Grzegorz
Żurek - ur. 1803 - Siewierz; lub z Mariannš Płaczkowskš - 8 lutego 1832 r. - Siewierz.
2.1.2.2.1.1. Marcin
Żurek - ur. ok. 1745 r.; zm. 5 lipca 1838 - Siewierz (Żelisławice).
2.1.2.2.1.2.
Wiktoria Malczak - ur. 1776 r. - Siewierz; zm. 1815 r. - Siewierz (Czekanka
Pustkowie).
2.1.2.2.1.2.1. Antoni Malczak - zm. 1798 r. - Siewierz (Czekanka).
2.1.2.2.1.2.2. Marianna
2.1.2.2.2.
Marianna Płaczkowska - ur. 7 sierpnia 1813
Siewierz (Żelisławice); - siostra m.in.
Marcjanny
Płaczkowskiej.
2.1.2.2.2.1. Antoni Płaczkowski.
2.1.2.2.2.2. Katarzyna Mruk - ur. 1792 Siewierz.
Dzieci Antoniego Płaczkowskiego i Katarzyny de domo Mruk:
1. Konstancja Płaczkowska - ur. 1812 - (Leniaki) - Siewierz, zm. 1812 -
(Leniaki) -
Siewierz.
2. Marianna Płaczkowska - ur. 1813 - Żelisławice - Siewierz, (vide:
2.1.2.2.2.).
3. Łucja Płaczkowska - ur. 1818 -
(Leniaki) - Siewierz.
4. Konstanty Płaczkowski - ur. 1821 -
(Leniaki) -
Siewierz.
5. Marcjanna Płaczkowska (po mężu Raczyńska) -
ur. 1824 -
(Leniaki) - Siewierz; zm. 1877 (Żelisławice) -
Siewierz;
polubiła 24 stycznia 1844 r. w Siewierzu (Czekanka) Jakuba Raczyńskiego - ur.
1825 (Dziechciarze - obecn. dzielnica Poręby)
- Cišgowice;
syna Błażeja i
Marianny Kura (Kurzeja).
Dzieci Jakuba Raczyńskiego i Marcjanny de domo Płaczkowska:
1. Marcjanna
Raczyńska - ur. 6 stycznia 1847 r. (bliniak) - (Czekanka) - Siewierz.
2. Antonina Raczyńska - ur. 6 stycznia 1847 r.
(bliniak)
-
(Czekanka) -
Siewierz.
3. Józef Raczyński - ur. 1850 -
(Czekanka) -
Siewierz.
4. Franciszek Raczyński - ur. 1852 r. -
(Czekanka) -
Siewierz.
5. Katarzyna Raczyńska - ur. 1853 r. -
(Czekanka) -
Siewierz.
6. Jan Raczyński -
ur. 25 maja 1856 r. (bliniak) - (Żelisławice) - Siewierz.
7. Antoni Raczyński -
ur. 25 maja 1856 r.
(bliniak) - (Żelisławice) - Siewierz.
8. Augustyn Bartłomiej Raczyński - ur. 1858 r. -
(Żelisławice) -
Siewierz.
6. Wawrzyniec Płaczkowski - ur. 1828 -
(Leniaki) -
Siewierz; zm. 1828 (Leniaki) -
Siewierz.
7. Jadwiga Płaczkowska - ur. 1829 -
(Leniaki) -
Siewierz, zm. 1847 - (Leniaki) -
Siewierz.
2.1.2.2.2.2.1. Jan Mruk (ogrodnik siewierski) - ur. ok. 1756 r.; polubił w
1791 roku Reginę Gocyła;
zm. 23 luty 1806 r. (Leniaki - Żelisławice) - Siewierz.
2.1.2.2.2.2.2. Regina Gocyła
2.1.2.1.1. Balcer
Piecuch - ur. 1770 - Bendusz (Mrzygłód); lub z Elżbietš Piecuch de domo Karoń
primo voto Skwara
- 4 marzec 1810 - Bendusz (Mrzygłód).
2.1.2.1.2. Elżbieta
Karoń (Karonek) primo voto Skwara - ur. 12 listopada A.D.1786 - Bendusz (Mrzygłód).
2.1.2.1.2.1. Józef
Karoń - ur. 14 marca 1730 - Żarki; zm. 4 maja 1796 - Bendusz (Mrzygłód).
2.1.2.1.2.2.
Marianna Tworek - ur. 1768 lub 1775 - Bendusz (Mrzygłód).
2.1.2.1.1.1. Jan
Piecuch - zm. 1 wrzenia 1775 - (Mrzygłód).
2.1.2.1.1.2. Jadwiga Moczygę[em]ba - ur. ok. 1750; zm.
przed 1810 r.
rodzeństwo: Wojciech Moczygę[em]ba - ur. 1744
Ciszówka (Mrzygłód); zm. 2 kwietnia 1806 Ciszówka (Mrzygłód) polubiony
Małgorzata Dyja;
Antoni Moczygę[em]ba - ur. 1752 Ciszówka (Mrzygłód);
Justyna Moczygę[em]ba - ur. 1758 Ciszówka (Mrzygłód).
2.1.1.1.
Jan Konieczniak - prapradziadek - ur. 27 marca A.D.1824
Bę[en]dusz (Mrzygłód); lub z Mariannš Skwara 6 listopada 1843 Będusz (Mrzygłód);
zm. 30 czerwca 1880 Będusz (Mrzygłód).
2.1.1.2. Marianna
Konieczniak de domo Skwara - praprababka - ur. 22 wrzenia A.D.1825 Bę[en]dusz (Mrzygłód);
zm. 18 listopada1889 Będusz (Mrzygłód).
2.1.1.2.1. Jan
Skwara (zwany Nawarka) - ur. 1793 Bę[en]dusz (Mrzygłód); lub z Katarzynš Ludwik - 4
luty 1824 r. -
(Bę[en]dusz) Mrzygłód.
2.1.1.2.1.1. Józef Skwara.
2.1.1.2.1.2. Salomea Judzianka (Juda) ur. 1763 -
Koziegłówki (Huta Szklana).
2.1.1.2.1.2.1. Kacper Juda - lub z Mariannš 5 luty 1759
r. - Koziegłówki (Pustkowie Pińczyckie).
2.1.1.2.1.2.2. Marianna Bereza.
2.1.1.2.2.
Katarzyna Ludwik - ur. 28 kwiecień 1808 - Bę[en]dusz (Mrzygłód).
2.1.1.2.2.1. Mateusz
(alias Maciej)
Ludwik - ur. 1774 r. Bę[en]dusz (Mrzygłód);
lub z Katarzynš Ludwik de domo Szostak - 17 czerwiec 1804 Bę[en]dusz (Mrzygłód).
2.1.1.2.2.2.
Katarzyna Szostak - ur. 1784 Bę[en]dusz (Mrzygłód); zm. 17 grudnia 1840 - Bę[en]dusz (Mrzygłód).
2.1.1.1.1.
Adam Konieczniak - praprapradziadek - ur. 22 grudnia A.D.1776
- Będusz (Mrzygłód). lub, jako wdowiec, z Elżbietš Konieczniak de domo Borówka - 14
padziernika 1812 roku - Mrzygłód.
- miał brata Józefa Konieczniaka ur. ok. 1773.
2.1.1.1.2ex Katarzyna Bętkowska de domo Tworek - lub, jako wdowa
po Wojciechu Bętkowskim zm. ok. 1800, z
Adamem Konieczniak 15 padziernika 1801 - Będusz (Mrzygłód); zm. ok. 1812.
2.1.1.1.2. Zofia
Konieczniak de domo Borówka - prapraprababka - ur. 6 maja 1792 - Będusz (Mrzygłód).
2.1.1.1.2.1. Maciej
alias Mateusz Borówka - ur. 1745 - Niwki (Mrzygłód).
2.1.1.1.2.2. Regina
Kułach - ur. 1750 - Niwki (Mrzygłód); zm. 21 stycznia 1805 Niwki (Mrzygłód).
2.1.1.1.1.1.
Wojciech Konieczniak -
prapraprapradziadek - ur. 1742 - Będusz (Mrzygłód); zm. 2 lipiec 1813 Będusz (Mrzygłód).
2.1.1.1.1.2.
Małgorzata alias Marianna Konieczniak de domo Piorun - ur. 1755 - Będusz (Mrzygłód).
Chroberz
- miejscowoć ma metrykę redniowiecznš i
notowana jest od XII wieku. Po raz pierwszy wymieniona została w 1153 jako Chrober,
1244 Hrober, 1250 Chrober,
1317 in Chroberz, 1371 Chrobesz,
1470-80 Chroberz, 1508 Chroberz,
1787 Chroberz, 1880 Chroberz.
Nazwa wsi pochodzi od nazwy
osobowej Chrobry, która w staropolszczynie
(chrobry, chabry, chrabry) oznacza dzielny.
Według tradycji nazwa
miejscowoci pochodzi od Bolesława
Chrobrego, który
wracajšc z wyprawy kijowskiej wzniósł tu obronny zamek i założył parafię. W 1290
r. na zamku w Chrobrzu przebywał królewicz węgierski Andrzej.
W Chrobrzu zatrzymał się też król Kazimierz
Wielki, który
leczył się po wypadku, odniesionym w czasie polowania, w lasach przedborskich. W
XIII-XIV wieku odbywały się tu wiece.
Wie była własnociš kolejno rodów Tęczyńskich i
Tarnowskich. W XVII w. należała do ordynacji
pińczowskiej Myszkowskich.
Gdy na poczštku XIX w., ostatni ordynaci, Wielopolscy, by spłacić długi,
sprzedali Pińczów wraz
z częciš dóbr ziemskich Ordynacji, głównym jej orodkiem stał się Chroberz.
Czarnocin
- wie w Polsce położona
w województwie
więtokrzyskim,
w powiecie
kazimierskim,
w gminie
Czarnocin.
Nazwa wsi pochodzi od imienia Czarnota
(nazwa dzierżawcza utworzona sufiksem męskim
-in). Najstarsza wzmianka ródłowa o Czarnocinie pochodzi z lat 13251327, kiedy
to została wymieniona jako de Czarnocin i już wówczas była siedzibš parafii. W
pierwszej połowie XV w. włacicielem wsi był Jan
Długosz z Niedzielska ojciec Jana
Długosza. W XVI w. wie była terenem działalnoci braci
polskich.
W latach 14701480 wymieniany jako Czarnoczyn.
Pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z 1326.
Goleniowy
- historyczna wie niedaleko Szczekocin na Ziemi więtokrzyskiej. Znana z
postaci
Wespazjana Kochowskiego.
Kidów
- obecnie wie położona w woj. lšskim w powiecie zawierciańskim, w gminie
Pilica.
Kociół pw. w. Mikołaja w Kidowie.
Parafia Kidów w latach 1325-7 r. należała do dekanatu Irzšdzkiego a jej pleban
Paweł zwany Pawełkiem (Paulus, Paulusius) płacił na więtopietrze 2 skojce i 8
denarów. W 1440 r. kiedy włacicielem wsi był Jan Granowski stał w Kidowie
kociół murowany pw. Wszystkich więtych. Pleban posiada własne pola i łški oraz
dziesięcinę z Wilkowa w parafi Irzšdze. Kmiecie oddawali dziesięcinę
prebendarzowi w Moskarzewie. Do parafii należała wie Przychody, która dawała
dziesięcinę do klasztoru w. Andrzeja w Krakowie, a potem drogš zamiany
biskupowi. W końcu XVI w. Kidów należał do Wojciecha Padniewskiego, który
pobierał dziesięcinę z Kidowa, Siadczy, Solcy i Przychodów. W 1612 r. Stanisław
Padniewski fundujšc kolegiatę pilickš zapisał probostwo Kidów z polami,
przyległociami i dziesięcinami jako uposażeniem archidiakona pilickiego.
Parafia należała do dekanatu wolbromskiego. W tym czasie wzniesione zostały
zabudowania parafialne, między innymi dom parafialny, dom proboszcza i wikarego.
W 1782 r. wizytator kociołów w Krakowskiem, ks. Kochański, kanonik
sandomierski, zanotował, że nowy murowany kociół w Kidowie, w dekanacie
lelowskim, stanšł z fundamentów, kosztem Marii Józefy Sobieskiej, królewiczowej
polskiej i dziedziczki i Pani na Pilczy w 1735 r. że dotšd jest nie
konsekrowany, jednak ma dawny tytuł Wszystkich więtych, lecz odpust bywa na w.
Mikołaj.
Wg Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego kociół murowany ufundowany
został w roku 1742. Zbudowany został jednak po 2 grudnia 1747 r. Wówczas to
wizytujšcy Kidów ks. dziekan Karwat zanotował, że wiele najeżałoby przy tym
kociele zreformować, ale ponieważ budowla prawie że się wali, za Najjaniejsza
Dziedziczka zamierza przebudować z muru wištynię (de muro reaedificare
intendat), za na ten cel ks. archidiakon daje roczny dochód, przeto należy
tšż Najjan. Kolatorkę prosić, aby z swej pobożnoci raczyła zapobiec ruinie
kocioła i zamiar swój doprowadziła do skutku.
W roku tym nie było w Kidowie szkoły parafialnej. Lekcje dla kilku uczniów
prowadził organista Józef Abramowski. Dziedziczkš i kolatorkš była czas wówczas
Maria z Wesslów Sobieska. wištynia powstała z pod nadzorem Mikołaja Etehona. Do
nawy przylegała kamienna zakrystia pokryta gontem.
Kociół jest jednonawowy, na planie krzyża, w którego ramionach znajdujš się
dwie kaplice. Od strony północnej znajduje się boczna kruchta. Po południowej
stronie, przy prezbiterium, mieci się kaplica o dwóch oknach. W niej stoi
ołtarz w. Franciszka, po drugiej stronie kaplica z ołtarzem Pana Jezusa na
krzyżu (rzeba). Prezbiterium zakończone absydš. W 1881 r. ks. Szumański
przedłużył nawę od pilastra do głównego wejcia czyli o cztery okna z wieżš i
dzwonnicš a w następnym roku zainstalował organy. wištynia została konsekrowana
przez biskupa kieleckiego Tomasza Kulińskiego. Na kolejnš rozbudowę kociół
czekał do 1938 r. Po wojnie kociół odnowiono i wyremontowano.
Wizytowany królewsko 21 maja 2025 r. - wizytacja
pozytywna.
Koziegłówki
(Koziegłowy Stare) - wie w Polsce położona
w województwie
lšskim, w powiecie
myszkowskim, w
gminie
Koziegłowy.
Wie biskupstwa
krakowskiego w księstwie
siewierskim w
końcu XVI wieku.
W 1106 r. Drogosław herbu Zerwikaptur miał
założyć wie Koziegłowy.
Za panowania księcia polskiego Kazimierza
Sprawiedliwego otrzymał
jš Mikołaj herbu
Lis
wojewoda krakowski, który zamek w nich założył. W dokumentach z
XV w. spotykamy więc Stare Koziegłowy i Nowe Koziegłowy.
Jan Długosz piszšc
Nowe Koziegłowy chciał odróżnić Koziegłowy miasto od sšsiedniej wioski, również
o tej samej nazwie, dzi zwanej Koziegłówkami.
Parafia Koziegłowy Stare znana
była już w dokumentach z 1325 r. (na poczštku XIV w. nie płaciła więtopietrza).
Był w niej parafialny kociół murowany z
kamienia, wzniesiony ku czci w. Michała i w. Wojciecha w 1440 przez Mikołaja
Koziegłowskiego herbu
Lis kasztelana
sandomierskiego (zmarł w 1437 r.). Plebanem był Klemens. Długosz
podaje, że pleban w Koziegłówkach miał własne pole i łški oraz dwie sadzawki,
nie posiadał
folwarku, karczmy i zagród. Z Wikipedii.
O Biskupim Księstwie Siewierskim
Lelów -
Historia:
|
1193
pierwsze wzmianki w dokumencie wydanym przez papieża
Celestyna III o
osadzie Lelów thabernae Lelov, która istniała na terenie obecnej wsi Staromiecie |
|
1246 Konrad
I mazowiecki, jego syn Kazimierz i Mieszko
Opolski budujš gród (edificant castrum) nad Białkš |
|
1250 -
Kolejna wzmianka o miejscowoci w łacińskim dokumencie
z 1250 roku wydanym przez papieża Innocentego
IV w Lyonie gdzie
wie zanotowana została jako Lelov. |
|
1261
ksišżę Kazimierz
kujawski odbudował
gród po zniszczeniach |
|
1304
wracajšcy z wygnania na Węgrzech ksišżę kujawski Władysław
Łokietek po
walkach z Czechami zajšł Lelów |
|
1307
wzmianka o kasztelanii lelowskiej |
|
1325-1334 przeniesienie siedziby dekanatu z Irzšdz do
Lelowa |
|
1314
Lelów uzyskuje prawa
miejskie |
|
1341 22
wrzenia pobyt na zamku króla Kazimierza Wielkiego |
|
1343 18
padziernika pobyt na zamku króla Kazimierza Wielkiego |
|
1345 24
czerwca pobyt na zamku króla Kazimierza Wielkiego |
Mrzygłód - historyczne miasto z czasów Królestwa Polskiego, położone 5
km od centrum Myszkowa, zdegradowane do statusu wsi, po Powstaniu Styczniowym
A.D.1861. Własnoć Pileckich h.Topór w tym
Elżbiety z Pilicy Granowskiej - Królowej Polski - trzeciej żony Władysława
Jagiełły (1417-1420), Warszyckich, Winiowieckich. Obecnie dzielnica Myszkowa.
O Biskupim Księstwie Siewierskim
Moskorzew
- (dawn. Moskarzew) - wie położona obecnie w Województwie więtokrzyskim.
Klemens z Moskorzewa - właciciel Moskorzewa - pełnił urzšd podkanclerzego
królewskiego u boku Władysława Jagiełły. Uczestniczył w zakładaniu Uniwersytetu
Jagiellońskiego. Zmarł w 1408r. Pochowany w miejscowym kociele murowanym
ufundowanym w 1394 roku.
Myszków - miasto nad
Wartš położone w historycznym Województwie Małopolskim (Krakowskim); obecnie w
Województwie lšskim.
O Biskupim Księstwie Siewierskim
Myszków w
Księstwie Siewierskim
Księstwo Siewierskie -
oznaczone ciemniejszym kolorem
"Dzielnice Myszkowa, jak Mijaczów i
Ciszówka, leżšce po lewej stronie rzeki Warty, należały od roku 1442 do Księstwa
Siewierskiego, które było częciš historycznej i geograficznej krainy lšskiej,
pogranicznej z Ziemiš Krakowskš. Chociaż oddalone od Krakowa zaledwie 60-100 km,
było już jednak peryferiami płd.- zach. częci ówczesnej Rzeczpospolitej. Po III
rozbiorze Polski jego ziemie weszły w skład zaboru pruskiego, a po kongresie
wiedeńskim znalazły się w Księstwie Warszawskim, póniej w zaborze rosyjskim. W
okresie międzywojennym należały do województwa kieleckiego, a podczas II wojny
wiatowej były wcielone do Rzeszy Niemieckiej. W latach 1945 1975 stanowiły
częć województwa katowickiego.
Księstwo Siewierskie zajmowało niewielki obszar, porównywalny z powierzchniš
kilku (5-8) przeciętnych gmin. Jednak tylko niektóre odcinki dawnych granic sš
zaledwie granicami gmin i wsi a w XIX i XX wieku, po obu stronach dawnych granic
Księstwa Siewierskiego wyrosły nowe układy osadnicze, jak np.: Sosnowiec,
Czelad, Będzin, Zšbkowice, Myszków. Po dawnych granicach księstwa nie zachował
się żaden materialny lad. Przeważnie też przestały one już funkcjonować nawet w
wiadomoci ludzkiej.
Stoczona pod Siewierzem 26 lutego 1289 roku bitwa koalicji ksišżšt była
znamiennym dowodem stałego wzrostu znaczenia politycznego pogranicza lšsko -
Małopolskiego i odbiła się w Polsce szerokim echem. Oto z jednej strony do bitwy
przystšpili ksišżęta: Bolesław II Płocki, Kazimierz Tęczycki i Władysław
Łokietek, a z drugiej za koalicja ksišżšt lšskich w osobach: Henryka
Głogowskiego, Bolka Opolskiego oraz Przemysława cinawskiego. Ci ostatni stawali
także do walki w sprawie Henryka IV Probusa, niewštpliwie dominujšcego podówczas
księcia piastowskiego na lšsku. Dotkliwa klęska lšzaków nie spowodowała
zarzucenia przez Henryka IV planów opanowania Krakowa. Trzykrotnie podejmował on
jeszcze zbrojne wyprawy do Małopolski, w odwecie za Władysław Łokietek i
wspierajšcy go Ksišżę Lew Halicki uderzyli na lšsk. Szlaki owych wypraw
wojennych najprawdopodobniej prowadziły przez terytorium siewierskie, pozostajšc
wówczas już od omiu lat we władaniu księcia bytomskiego Kazimierza. Wobec
rozlicznych zagrożeń księstwa dynasta ten usiłował bronić integralnoci swojego
terytorium, szukajšc protekcji u króla Czech Wacława II.
W wielce skomplikowanych okolicznociach politycznych, Kazimierz II bytomski
złożył 9 stycznia 1289 roku, w Pradze hołd lenny, oddajšc tym samym terytorium
swojego księstwa, a także posiadłoć w okolicach Siewierza, pod zwierzchniš
władzę Wacława Czeskiego.
W czasie rozbiorów od 1793 roku cała ziemia myszkowska znalazła się pod zaborem
pruskim. W wyniku zwycięskiej wojny Napoleona z Prusami w roku 1806 Myszków
został zajęty przez wojska generała Dšbrowskiego i znalazł się tym samym w
granicach nowo utworzonego Księstwa Warszawskiego. Stanowiło ono częć
departamentu kaliskiego. W tym okresie Myszków podlegał jurysdykcji prawu
biskupiemu. W dziedzinie spraw politycznych, jak i w ustroju Siewierza,
nastšpiła na przełomie wieku XV i XVI kardynalna zmiana. Księstwo Siewierskie
różniło się pod rzšdami biskupów swoim pierwiastkowym ustrojem od ustroju
Polski, a zbliżało się do ustroju zachodnioeuropejskiego, wspólnego mu z resztš
Księstw lšskich. Dowodzi tego akt sprzedaży z roku 1442, który wymienia
wszystkie rodzaje własnoci ksišżęcej, jakie z tš chwilš miały przejć pod
władzę biskupa. W sposobie władania nimi rozróżnił stopnie i odcienie, znane
tylko stosunkom zachodnim. Na Siewierzu istniały z jednej strony terytoria
dziedziczne, szlacheckie palladia, z drugiej strony terytoria własne księcia,
szlacheckie bšd nieszlacheckie servita, których użytkownicy wiadczyli księciu
służbę orszaku i prawdopodobnie nieszlacheckie nomagia, których użytkownicy
składali księciu wiadczenia służbowe i osobiste. W wiat feudalny, nieznany
Polsce, wprowadzały: siewierski feudalis, lenna większe lennicy (feudatoris),
wasale (wassallis) i lenna mniejsze (vasallaris).
W zwišzku z rozdrobnieniem własnoci wzrosła liczba siedzib szlacheckich w
poszczególnych wsiach, co zmieniło ich strukturę. Z tych włanie gospodarstw
szlacheckich rozwinęły się póniej folwarki. Nieocenionym ródłem dla tego
okresu jest "Liber Beneficiorum" Jana Długosza, ukazujšca stan osadnictwa w
latach 1470-1480. Na tej podstawie stwierdzamy istnienie kilku nieznanych
jeszcze osad, np. Sarnów, Targoszyc, Małobšd, Wojsławice i Myszków. W roku 1790
uchwałš sejmowš Księstwo Siewierskie zostało włšczone do Rzeczypospolitej i tym
samym Myszków został wsiš królewskš."
Tekst ródłowy: "Zabytki oraz ciekawostki Myszkowa i okolicy", U.I. Górski
http://www.retro.miastomyszkow.pl/artykuly/19
Niegowa
- Poczštki życia na terytorium dzisiejszej gminy sš słabo rozpoznane, wiadczš o
nich tylko wykopaliska.
Nasi przodkowie pojawili się około 4500 lat temu.
Z tego co po sobie zostawili możemy wywnioskować, że posiadali umiejętnoć
uprawy roli, hodowli zwierzšt
i wyrabiania naczyń glinianych.
Rzeba terenu wraz z jaskiniami dawały schronienie.
Nazwa Niegowa pochodzi najprawdopodobniej od Niega, bóstwa staroci i mierci -
w wierzeniach starosłowiańskich.
ZIEMIA NIEGOWSKA W REDNIOWIECZU
Podobnie jak w czasach prehistorycznych także i w okresie wczesnego
redniowiecza ludzie decydowali się na zakładanie swoich domostw w miejscach
umożliwiajšcych łatwš obronę przed ewentualnym najedcš. Osadnictwo w okolicach
dzisiejszej Niegowy rozwijało się bardzo szybko.
Tereny te stanowiły bezporedniš granicę pomiędzy Królestwem Polskim a
Księstwami lšskimi.
Ta bliskoć granicy wpłynęła w szczególny sposób na kierunki rozwoju tego
obszaru oraz losy jego ludnoci.
Na terenie Niegowa - Okupniki w czasie wykopalisk powierzchniowych znaleziono
liczne naczynia gliniane z okresu wczesnoredniowiecznego. Eksponaty te znajdujš
się w muzeum w Bytomiu. Biegnšcy przez teren dzisiejszej Niegowy trakt Kraków
Pomorze oraz jego funkcja, spowodował, że stało się konieczne wybudowanie
stanicy, która umożliwiałaby odpoczynek podróżujšcym. Pierwsze wzmianki mówišce
o tejże stanicy pochodzš z XII wieku. Obok rolnictwa dajšcego podstawy
materialne zostały położone podwaliny pod handel.
Użytkowanie dróg a także utarczki przygraniczne i ich konsekwencje stały się
przyczynš ruchów migracyjnych.
Dodatkowo wzmógł je podział ziem polskich przez Bolesława Krzywoustego, który
aby uniknšć walk o tron między swoimi synami spisał testament w którym podzielił
kraj miedzy swoich synów. Podział ten wszedł w życie po mierci Krzywoustego w
1138 roku.
Na terenie
dzisiejszej Niegowy i okolic znaleli się przybysze ze lšska, Moraw i Czech.
W ten sposób
ludnoć czysto polska należšca do grupy etnograficznej krakowiaków zachodnich
zostaje wzmocniona o inny obcy element. Po podziale ziem przez Bolesława
Krzywoustego ziemia niegowska przypadła najstarszemu synowi Krzywoustego
Władysławowi Wygnańcowi, który jako senior otrzymał od ojca dzielnicę senioralnš
oraz władzę zwierzchniš nad pozostałymi ksišżętami dzielnicowymi. Ziemia
niegowska położona była na pograniczu ziemi piotrkowskiej, wieluńskiej i
krakowskiej. Obszar ten stanowił bramę wjazdowš do Królestwa Polskiego ze
lšska. Niegowa i okolica znalazły się na niespokojnych, nękanych stałymi
najazdami od strony lšska obszarach. Wjazdu tego należało strzec w okresie
pokoju i bronić w czasie najazdów. Położenie tego terenu na obszarze bogato
rzebionym i wyposażonym w miejsca niedostępne zostało zauważone przez
pierwszych władców państwa polskiego, którzy ten teren umocnili zamkami i
warowniami.
W dokumentach wie Niegowa zostaje po raz pierwszy wymieniona w 1306 roku. Wtedy
to na wie najechali najemnicy biskupa krakowskiego Jana Muskaty, którzy
zniszczyli miejscowy kociół. Z tej informacji wynika, że na poczštku XIV wieku
w Niegowie istniał kociół drewniany. Najprawdopodobniej istniał on już w XIII
wieku, a może nawet pod koniec wieku XII. Potwierdza to fakt nadania kociołowi
patrona w. Mikołaja, bardzo popularnego w XII XIII wieku, wyrażajšcy się w
nadawaniu tego imienia nowo ochrzczonym oraz w oddawaniu czci temu więtemu
poprzez powięcenie mu wznoszonych wištyń.
Za panowania Kazimierza Wielkiego (1333-1370), który według przysłowia zastał
Polskę drewnianš a zostawił murowanš, zostały umocnione granice odrodzonego
państwa polskiego.
Za panowanie ostatniego Piasta wiele wsi lokowanych było na tzw. prawie
niemieckim. W 1347 roku dziedzic Niegowy - Imram uzyskał od króla Kazimierza
Wielkiego pozwolenie na przeniesienie wsi wraz z przysiółkami do tej wsi
należšcymi na prawo niemieckie. Wie zyskała sołtysa oraz przywileje takie jak
wolnoć osobista chłopów, dziedzicznoć posiadanego gruntu i wiele innych. Fakt
lokowania wsi na prawie niemieckim niósł ze sobš pozytywne skutki w postaci
rozwoju gospodarczego. Według Liber Beneficiorum Jana Długosza, Niegowa po
przywileju lokacji posiadała karczmę i dwa młyny. Po mierci Kazimierza
Wielkiego tron polski w myl wczeniejszych układów sukcesyjnych, obejmuje jego
siostrzeniec Ludwik Węgierski, z dynastii andegaweńskiej. W momencie koronacji
nowy król nadał ziemię wieluńskš księciu Władysławowi Opolczykowi. W skład tych
ziem wchodził również tzw. klucz bobolicki, który na ponad 20 lat został
wyłšczony z dóbr królewskich. Z ziemi wieluńskiej oraz z przylegajšcych skrawków
ziemi sieradzkiej i krakowskiej wyrósł nowy twór silnie zwišzany z księstwem
opolskim.
W latach 1371-1391 ziemia Niegowska wchodziła w skład dystryktu sšdowego
olsztyńskiego księcia Władysława Opolskiego, obejmujšcego wsie o różnych typach
własnoci.
Cechš charakterystycznš rzšdów Opolczyka na tych terenach była umiejętna
polityka gospodarcza oparta na systemie nadań własnoci. W ten sposób dobra
królewskie choć w nieznacznym stopniu uległy rozpadowi na rzecz prywatnej
własnoci szlacheckiej lub kocielnej.
Za sprawš tegoż księcia od 1383 roku Niegowa znalazła się w dobrach bobolickich,
których włacicielem został bliski współpracownik Opolczyka i zaufany człowiek -
Węgier Andrzej Schony z Barnabas.
Opolczyk był nie tylko narzędziem polityki andegaweńskiej w Polsce, był również
jej głównym inspiratorem.
Ziemie jakie zostały wykrojone z Polski sam sobie wyznaczył i prowadził na nich
bardzo samodzielnš politykę społeczno gospodarczš.
Po wstšpieniu na tron Polski Jadwigi, córki Ludwika Węgierskiego w polityce
następujš zmiany.
Jadwiga zostaje królem Polski pod warunkiem przywrócenia krajowi ziem utraconych
na rzecz Władysława Opolczyka. Władysław Jagiełło, mšż Jadwigi w latach 1391
1396, w toku toczonych walk wyparł księcia opolskiego z Ziemi krakowskiej i
wieluńskiej. Przywrócone ziemie wcielono do Królestwa Polskiego i znalazły się w
stołecznym województwie krakowskim.
Ziemia niegowska od 1392 roku należała do powiatu sšdowego lelowskiego.
Niegowa od 1398 roku należy do córki Andrzeja z rodu Boboli Anny i jej dwóch
mężów Stanisława Szafrańca Młodziejowskiego herbu Starykoń oraz Mszczuja z
Wierzchowska herbu Lis.
Dobra zostały podzielone przez potomków Anny i jej mężów. W 1475 roku
włacicielem wsi został Jakub Trzaska herbu Trzaski. Historia ziemi niegowskiej
jest o tyle ciekawa, że włanie tutaj miały miejsce zdarzenia historyczne o
charakterze nie tylko miejscowym ale ponad lokalnym. Jest to wynikiem położenia
samej Niegowy wobec granic dawnego Państwa Polskiego i znajdujšcych się na tym
terenie zamków obronnych. W okresie redniowiecza ludnoć Niegowy i okolicznych
wsi jest wiadkiem walk toczonych pomiędzy ówczesnymi ksišżętami polskimi,
ksišżętami a królami a także między władcami polskimi a ksišżętami czeskimi.
Tutaj najprawdopodobniej zawarto ugodę pomiędzy Kazimierzem Sandomierskim i
Bolesławem Kędzierzawym po buncie Jaksy z Miechowa i napadzie ksišżšt lšskich w
1120 roku. Jak podaje ks. Władysław Borek ze swoim poprzednikiem
proboszczem Skalskim, Niegowianie oglšdajš oblicza królewskie. W 1304 roku
Władysława Łokietka,
w 1350 roku Kazimierza Wielkiego, a w 1370 roku Ludwika Węgierskiego. W 1399
roku król Władysław Jagiełło
ponoć polował w lasach niegowskich, bobolickich i mirowskich. Po nadanym
przywileju lokacji Niegowę zamieszkiwała warstwa wolnych chłopów czynszowych
tzw. kmieciów, która miała tu swoje grunty w postaci łanów nadane przywilejem.
Kmiecie dzielili się na szlacheckich, królewskich i duchownych.
W najgorszym położeniu byli chłopi szlacheccy, a w najlepszym królewscy. Obok
kmieci w warstwie chłopskiej istnieli zagrodnicy, chłopi biedniejsi posiadajšcy
swojš chatę i ogród.
Niewielkie pólko nie mogło wyżywić często wieloosobowej rodziny dlatego
zagrodnicy najmowali się do różnych prac,
zwłaszcza, że to oni płacili dziesięcinę miejscowemu kociołowi.
Pełczyska wie w Polsce,
położona w województwie
więtokrzyskim, w powiecie
pińczowskim, obec. w gminie Złota.
W latach 19751998 miejscowoć
położona była w województwie
kieleckim.
Miejscowoć znajduje się na odnowionej trasie Małopolskiej
Drogi w. Jakuba z Sandomierza
do Tyńca, która to jest
odzwierciedleniem dawnej redniowiecznej drogi do Santiago
de Compostela.
Kociół i parafia w Pełczyskach istniały już na pewno w roku
1224. Parafię wymieniono w wykazach więtopietrza w 1336 r. W
XVI w. działali tu Bracia Polscy.
Zabytki:
Kociół w. Wojciecha zbudowany
w 1731 r. Jego fundatorami byli kasztelan wołyński Jan Paweł Pepłowski i jego
żona Zofia z Rejów. Wyposażenie wištyni jest rokokowe,
m.in. ambona, ołtarze,
prospekt organowy oraz
ławki. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Bożej Pełczyńskiej z ok. 1700
r. z sukienkš z XVIII wieku. Kociół został wpisany do rejestru
zabytków nieruchomych.
Zamczysko -
pozostałoci po zamku Władysława Łokietka wzniesionego na wczesnoredniowiecznym
grodzisku na zachodnim krańcu góry Olbrych (wymienianej także pod nazwami:
Zawinnica, Zawiennica lub Zamczysko). Obiekt ma plan regularnego czworoboku o
wymiarach około 80 x 106 metrów z dłuższš osiš na linii wschód zachód. W 1304
roku warownię opanowały oddziały Władysława Łokietka podczas walk z królem
czeskim Wacławem II o sukcesję krakowskš (ksišżę
Władysław Łokietek, widzšc przeciwnika swego króla Wacława [II], zatrudnionego
wojnš węgierskš, wsparty pomocš
Amadeja, u którego w gocinie
przebywał, pucił się do Polski, i zamek Pełczyska należšcy do kocioła
krakowskiego, a położony nad miastem Wilica,
opanował, wypędziwszy z Wilicy załogę czeskš przy pomocy sprzyjajšcych mu
mieszkańców. Miasto Wilicę, położeniem swoim warowne, tudzież zamek i miasto Lelów,
zdobył przemocš, i całš krainę wokół zmusił do uległoci i hołdowania swojej
władzy.). Wg Katalogu biskupów
krakowskich Jana Długosza w 1306 roku Władysław Łokietek zwrócił zamek
biskupstwu krakowskiemu.
Starożytny kompleks osadniczy obejmujšcy kilka osad i cmentarzysk
z różnych okresów; kilka z nich należy do najważniejszych
stanowisk archeologicznych w
kraju. Badania archeologiczne w
latach 1958-1973 oraz 2000-2006 (Ekspedycja
Celtycka Instytutu Archeologii UW).
Najstarsze znaleziska z młodszej
epoki kamienia (kultura
ceramiki wstęgowej rytej) sprzed ok. 7500 lat zarejestrowano na górze
Zawinnicy. Tam też grodzisko pónoredniowieczne oraz
pozostałoci czworobocznej fosy, w pobliżu lady osadnictwa
neolitycznego (kultura
lubelsko-wołyńska) i wczesnosłowiańskiego z VIII-IX
w. Przy południowym skraju wsi: cmentarzysko kultury
łużyckiej oraz cmentarzysko
wielokulturowe i osada neolityczna kultury
pucharów lejkowatych. Cmentarzysko wielokulturowe (badania archeologiczne
2001-2006) użytkowane w neolicie (kultury: pucharów lejkowatych, ceramiki
sznurowej, pucharów
dzwonowatych), wczesnej epoce
bršzu (kultury: mierzanowicka i trzciniecka)
oraz w okresie pónolateńskim i okresie wpływów rzymskich (kultura
przeworska) dostarczyło wielu bardzo cennych znalezisk takich jak grób
zbiorowy kultury trzcinieckiej czy groby szkieletowe kultury przeworskiej. Osada
wielokulturowa na wschodnim skraju wsi (przysiółki: Strugi i Błonie) bogata
osada rzemielniczo-handlowa Celtów (III
I w. BC), a potem ludnoci kultury przeworskiej (I w. BC IV w. AD). Badania
prowadzone w latach 1959-1973 i 2000-2006 przyniosły szereg odkryć przedmiotów
importowanych z różnych częci starożytnej Europy, przede wszystkim z terenów Cesarstwa
rzymskiego.
Z Wikipedii - hasło: Pełczyska.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pełczyska_(województwo_więtokrzyskie).
Przeczytaj: "Celtowie w
Pełczyskach" - Katarzyna Gritzmann -
http://www.wici.info/modules.php?name=News&file=article&sid=9470.
Przybynów
-
Parafia rzymskokatolicka pw. w. Mikołaja jest wymieniana w
ródłach po raz pierwszy w 1306 r.,
ale zapewne jej poczštki sięgajš 2. połowy XIII
w. Pierwszy
kociół drewniany pw. w. Piotra i Pawła Apostołów wspomniany jest w 1306 r.,
kiedy został obrabowany przez najemnych żołnierzy. Pisze o nim Jan
Długosz w
"Liber Beneficiorum" w
1470 r.
Kociół przetrwał przypuszczalnie ok. 250 lat. w
1595 r.
w Przybynowie był już kociół murowany, zbudowany prawdopodobnie w połowie XVI
w. na
miejscu poprzedniego, sfinansowany zapewne przez fundację Myszkowskich.
Był on krótszy o 1/3 od dzisiejszego kocioła, wieżę z podłużnym piramidalnym
zwieńczeniem posiadał od frontu. Pokryty był gontem, nie miał sklepienia, lecz pułap.
Pierwotnie renesansowy,
przebudowany został w 1770 r.
w stylu
barokowym.
Proboszczem był wówczas ks. Marcin Kolicki, a przebudowę ufundował hrabia Adam
Męcicki, starosta bodaczowski. Konsekracji dokonano 22
lipca 1777r.
a dokonał tego Ignacy Kozierowski biskup
sufragan gnienieński. Z
Wikipedii.
Siewierz
- historyczne miasto, siedziba księstwa biskupiego krakowskiego.
Bitwa pod Siewierzem (26
lutego 1289)
odbyła się między koalicjš kujawsko-mazowieckš
Bolesława II
Mazowieckiego, księcia Płocka i Władysława
Łokietka a
siłami Henryka
IV Probusa,
księcia
wrocławskiego pod Siewierzem w
Księstwie Bytomskim.
Bitwa ta jest traktowana jako jeden z etapów walki o Małopolskę w latach 1288-1290.
Więcej:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Siewierzem
O Biskupim Księstwie Siewierskim
Sławków -
Odkrycia archeologiczne uprawdopodobniajš istnienie na wzgórzu
sławkowskim przedchrzecijańskiego
grodu, być
może już w VIII w.
W epoce wczesnopiastowskiej położona w pobliżu grodu osada przedlokacyjna
(stary Sławków) stanowiła centrum zagłębia kruszcowego.
Nie wiadomo dokładnie kiedy osada i gród przeszły (wraz z całš kasztelaniš sławkowskš) pod zwierzchnoć biskupów krakowskich.
Po raz pierwszy Sławków wymieniony został w ródłach pisanych jako osada biskupia w 1220 r., kiedy
biskup Iwo
Odrowšż
uposażył
dochodami z karczm sławkowskich klasztor w. Ducha w Pršdniku pod Krakowem.
Natomiast pierwszy pisemny dokument nazywajšcy Sławków miastem pochodzi z 1286
r.
Wobec zaginięcia aktu lokacyjnego rok ten przyjęto umownie jako datę uzyskania
praw miejskich,
choć najprawdopodobniej miasto lokowane
było na prawie niemieckim już kilka dziesięcioleci wczeniej.
Na poczštku lat 80. XIII w.
biskup Paweł
z Przemankowa wzniósł
tu zamek
biskupi.
Sprowa -
wie w Polsce położona
w województwie
więtokrzyskim,
w powiecie
jędrzejowskim,
w gminie
Słupia.
W połowie XV w. wie była własnociš rodu Odrowšżów.
Wywodził się stšd Jan
Sprowski z rodu Odrowšżów
syn Piotra Odrowšża arcybiskup gnienieński i Prymas Królestwa Polskiego -
koronator Elżbiety Rakuszanki - żony Kazimierza Jagiellończyka.
Piotr Odrowšż
ze Sprowy i
Zagórza (ur. XV wiek, zm. 6 wrzenia 1450) starosta generalny ruski w 1440
roku, starosta lwowski w
latach 1442-1450 i podolski, wojewoda
ruski (1437),
wojewoda podolski (1434), starosta samborski i starosta halicki.
Dnia 31 grudnia 1435 roku
podpisał akt pokoju
w Brzeciu Kujawskim.
W 1438 roku był uczestnikiem konfederacji
Zbigniewa Olenickiego.
Uczestnik Kampanii Mołdawskiej 1450 roku, w której poniósł mierć w Bitwie pod
Crasnš niedaleko Vaslui.
Około 1460 r. wojewoda i starosta lwowski Andrzej
Odrowšż
syn Piotra Odrowšża
nadał połowę wsi klasztorowi
w Mogile. W 1475 r. Klasztor odsprzedał swojš częć
Pienišżkowi z Iwanowic za 350 grzywien.
Ze pienišdze te zakupiono wie Opatkowice.
Żonš Andrzeja Odrowšża była ostatnia Księżniczka Mazowiecka Anna
Mazowiecka Odrowšż.
Z tego zwišzku urodziła się córka: Zofia ze Sprowy Odrowšżówna, primo voto
Tarnowska, secundo voto Kostkowa.
Według Długosza łany folwarczne
w Sprowie dziesięcinę oddawały
plebanowi w Szczekocinach.
Natomiast 12 łanów kmiecych oddawało dziesięcinę prepozyturze krakowskiej.
Było tu również 8 zagrodników i
dwie karczmy z rolš oddajšce dziesięcinę także prepozyturze krakowskiej.
W 1581 r. włacicielem wsi był
Szczepanowski, który zapłacił podatek od 9 łanów kmiecych, 5 zagrodników z rolš,
5 komorników z
bydłem, 5 komorników bez bydła oraz ćwierci karczmy.
W 1827 r. było tu 31 domów i 497 mieszkańców.
4 grudnia 1863 miejsce zwycięskiej bitwy
gen. Hauke-Bosaka w powstaniu
styczniowym (zob.
mogiła powstańców styczniowych koło wsi Goleniowy).
Staromiecie -
Wie (dawniej miasto)
w Polsce położona
w województwie
lšskim, w
powiecie częstochowskim, w gminie
Lelów.
Staromiecie
uzyskało lokację
miejskš przed 1314 rokiem,
zdegradowane około 1350 roku.
W 1595 roku
wie Stare Miasto położona
w powiecie lelowskim województwa
krakowskiego była własnociš miasta Lelowa.
Według kronik w 1080 roku
przestała istnieć tu pogańska
wištynia.
Suliszowice -
Strażnica
Suliszowice (Strażnica
w Suliszowicach) ruiny murowanej strażnicy obronnej,
znajdujšce się w pobliżu
wsi Suliszowice na Wyżynie
Krakowsko-Częstochowskiej.
Strażnica została wzniesiona prawdopodobnie przez Kazimierza
Wielkiego lub
przez
Władysława Opolczyka w
latach 1370-1391
na szczycie samotnej skały (ok. 400 m n.p.m.).
Po raz pierwszy była wzmiankowana dopiero w 1581 roku i już wtedy była
prawdopodobnie opuszczona.
Składała się z dwóch częci, górnej na 15-20-metrowej skale i dolnej otoczonej
wałem i fosš.
Do dzi zachował się odcinek muru z łamanych kamieni wapiennych o długoci 19,5
m i gruboci dochodzšcej
do 1,8 m oraz relikty zabudowań u podnóża skały.
Szczekociny -
Prawa miejskie nadano Szczekocinom w 1398 roku. W latach
14701480 Jan
Długosz w
księdze Liber
beneficiorum dioecesis
Cracoviensis wymienia miejscowoć jako własnoć Szczekockiego herbu
Odrowšż.
Włodowice -
Od 1 stycznia A.D.2023 przywrócone prawa miejskie, utracone w 1870 po powstaniu
styczniowym. Dawniej wie ksišżęca, klasztorna (Mstów), królewska.
Historyczne Miasto
(1386) na Górze Włodowskiej, 8 km od centrum Myszkowa. Własnoć: Pileckich,
Rzeszowskich, Bonerów, Firlejów, Warszyckich, Męcińskich, Poleskich. Obecnie
Gmina Wiejska.
W dokumencie wydanym w 1220 roku przez
biskupa krakowskiej Iwo
Odrowšża Włodowice
wymieniane sš jako jedna z wsi ksišżęcych oddajšcych dziesięciny klasztorowi
kanoników regularnych w Mstowie.
Jeszcze w XIII wieku miejscowoć a szczególnie tutejsza drewniana wištynia
została zniszczona w wyniku najazdów tatarskich. Kociół został odbudowany w
1305 roku. W 1327 roku nastšpiła zmiana właciciela dóbr. Król Władysław
Łokietek przejšł
Włodowice i Parkoszowice w
zamian za przekazanie wówczas klasztorowi mstowskiemu wsi Komorniki, Morsko i
Skarżyce. W 1386 roku Włodowice i Parkoszowice przeszły w posiadanie rodu
Włodków herbu Sulima. Prawdopodobnie Włodowice dysponowały już wówczas prawami
miejskimi, ale dokładna data ich nadania nie jest znana. Fakt ten należałoby
datować podobnie jak powstanie miejscowej parafii na panowanie króla Kazimierza
Wielkiego. Po roku 1373 parafia Włodowice, należšca do
dekanatu lelowskiego, jest już odnotowywana w ródłach pisanych.
Wikipedia:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wlodowice_(wojewodztwo_slaskie)
Winiew
- wie niedaleko Domanic, Siedlec, Ziemi Łukowskiej. Miejsce pobytu Stefana
Leszczyńskiego z Konstancjš Mniszech. Miejsce urodzin kilkoro dzieci Stefana i
Kontancji:
|
Marii Kazimiery
|
|
Jana
|
|
Salomei
|
vide:
Żarki -
miasto położone 8 km od Myszkowa z ponad 700-letniš historiš, własnoć
Myszkowskich, Korycińskich, Męcińskich (ex Kurozwęckich).
O Biskupim Księstwie Siewierskim
Księstwo Siewierskie -
obrys terenu
Gniazdo Rodowe
Wojciecha Edwarda Leszczyńskiego - po kšdzieli - od wielu (co najmniej 7) pokoleń.
Zasięg
Wielkich Moraw (820 - 906)
Genealogia
Rodu Leszczyńskich
https://www.youtube.com/channel/UC8k5dmCX3l2MWWOf3lICoWA/featured
Ksišdz Tadeusz Horzelski (1925-1991).
Ekspatriant
z Czeladzi na Zaolzie i w głšb Niemiec (1942-1945), absolwent Częstochowskiego
Seminarium Duchownego w Krakowie (więcenia 24 VI 1951), absolwent Wydziału
Teologicznego UJ (ok.1951), ksišdz katolicki, wikariusz w Działoszynie
(1951-1955), Grodcu (1955-1956), Czarnożyłach (1956-1957), Przyrowie
(1957-1958), Myszkowie (1958-1962), w parafii pw. Wniebowzięcia NMP Sosnowcu
(1962-1963), administrator parafii pw. w. Jadwigi lšskiej w Przedmociu
(1963-1970), Dobryszycach (1970-1976), proboszcz parafii pw. Zesłania Ducha
więtego w Dšbrowie Górniczej-Zšbkowicach (1976-1984), administrator i proboszcz
parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Sosnowcu (5 VII 1984-28 IV 1991),
organizator prac niezależnego Diecezjalnego Komitetu Pomocy Bliniemu Oddział
Regionalny w Sosnowcu (1984-1989).
ródło: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu
Niepodległociowego w Krakowie -
www.sowiniec.com.pl
J.E. Tadeusz Szwagrzyk (1923 - 1992) - biskup pomocniczy częstochowski.
Polski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa
kanonicznego, biskup
pomocniczy częstochowski w
latach 19651992.
Urodził się 14 listopada 1923 w Lgocie
Wielkiej.
W 1937 rozpoczšł naukę w Gimnazjum Ogólnokształcšcym w Sosnowcu, ale jeszcze w
tym samym roku przeniósł się do Niższego Seminarium Duchownego Księży Orionistów
w Zduńskiej Woli. W czasie okupacji uczęszczał
na tajne komplety,
w 1943 zdał konspiracyjnš maturę. Działał w Armii
Krajowej jako
łšcznik. W 1945 uzyskał wiadectwo dojrzałoci w Gimnazjum i Liceum
Humanistycznym im. Tadeusza Kociuszki w Miechowie. W latach 19451949 zdobywał
formację kapłańskš w Częstochowskim Wyższym Seminarium Duchownym w
Krakowie i
odbył studia na Wydziale
Teologicznym Uniwersytetu
Jagiellońskiego,
które ukończył z magisterium z teologii.
Wywięcony na prezbitera został
5 czerwca 1949 w katedrze w.
Rodziny w Częstochowie
przez
miejscowego biskupa diecezjalnego Teodora
Kubinę.
W latach 19511954 kontynuował studia na Wydziale
Prawa Kanonicznego Katolickiego
Uniwersytetu Lubelskiego,
gdzie w 1953 uzyskał licencjat z prawa
kanonicznego,
za doktorat otrzymał
na Wydziale
Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego na podstawie dysertacji Tabernakulum
ołtarzowe w prawie kanonicznym.
(...)
Był konfratrem zakonu
paulinów.
ródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Szwagrzyk
Ostatnia aktualizacja:
27 czerwca
A.D.2025
Wojciech Edward
Leszczyński
kontakt w sprawie genealogii:
genealogia.leszczynskich@gmail.com
| 
small2.JPG)
